ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΠΕΡΙ ΑΓΓΕΛΟΥ ΦΥΛΑΚΑ ΤΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΨΥΧΗΣ Ἐρώτησις : Ὅλοι κοινῶς οἱ Ἄνθρωποι ἔχουν Ἀγγέλους πρὸς ἐπίσκεψίν των; ἤ ἄλλοι ἔχουν, καὶ ἄλλοι δὲν ἔχουν; Ἀπόκρισις : Ὅσοι μὲν ἠξιώθησαν τοῦ λουτροῦ τῆς παλιγγενεσίας, ὁποῦ εἶναι τὸ ἅγιον Βάπτισμα, ἔχουν Ἀγγέλους διωρισμένους παρὰ Θεοῦ πρὸς ἐπίσκεψίν των· ὅσοι δὲ εἶναι ἀβάπτιστοι, καὶ τελείως ἀμέτοχοι ἀπὸ τὸ λουτρὸν τοῦτο, ἀκολούθως εἶναι καὶ ἄμοιροι, καὶ ἐστερη-μένοι πάσης Ἀγγελικῆς ἐπισκέψεως. Ἀποστολικὴ Σαγήνη 241 Ἐρώτησις : Πόσους Ἀγγέλους ἔχει πρὸς ἐπίσκεψίν του ὁ καθ’ ἕνας ἀπὸ τοὺς βαπτισμένους; Ἀπόκρισις : Εὐθὺς, ὁποῦ βαπτισθῇ ἕνας Ἄνθρωπος, ἀμέσως τοῦ διορίζεται παρὰ Θεοῦ ἕνας Ἄγγελος φύλαξ, καὶ ἐπιτηρητὴς τῆς ψυχῆς του· καὶ οὗτος ὁ φύλαξ εἶναι ἀχώριστος ἀπὸ τὴν ψυχὴν, ἕως ὁποῦ εἶναι εἰς τὴν ζωὴν ταύτην μὲ τὸ σῶμά της· καὶ τὸ ἔργον του δὲν εἶναι ἄλλο, παρὰ νὰ ἀντιμάχεται, καὶ νὰ ἀντιπολεμῇ μὲ τοὺς πονηροὺς δαίμονας (ὁποῦ πάσχουν νὰ τὴν ἀποσπάσουν ἀπὸ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ) παρακινῶντάς την πάντοτε εἰς τὴν ἀρετήν, καὶ εἰς τὰ καλά, καὶ ἐνάρετα ἔργα· καὶ ἕως ὁποῦ ἡ ψυχὴ αὕτη εἶναι ἀδύνατος καὶ ἄμοιρος ἀπὸ τὰς ἀρετάς, εἶναι καὶ ὁ πόλεμος τῶν δαιμόνων ὀλίγος, καὶ ἀρκεῖ μόνον νὰ ἀπαντᾷ εἰς αὐτοὺς ἕνας Ἄγγελος, ὁποῦ νὰ μὴ κατακυριευθῇ καὶ δυναμωθῇ, ἀπὸ μεγάλας ἀρετὰς, τότε καὶ ὁ πόλεμος τῶν δαιμόνων γίνεται πλέον ἰσχυρότερος· καὶ διὰ νὰ εἴπω τὴν ἀλήθειαν, ὅλοι κοινῶς οἱ πονηροὶ δαίμονες ὡσὰν λυσσασμένα σκυλία σηκώνονται ἐναντίον της, καὶ βάλλουν ὅλην των τὴν δύναμιν νὰ τὴν ἐγκρημνίσουν· ὅθεν εἰς τόσον σχεδὸν ἄπειρον πλῆθος δαιμόνων δὲν ἐξαρκεῖ ἕνας μόνος Ἄγγελος νὰ ἀπαντᾷ, ἀλλὰ χρειάζονται πολλοὶ Ἄγγελοι, διὰ νὰ τὴν ἐπισκέπτωνται, καὶ νὰ τὴν φυλάττωσιν ἀπὸ τὰς ἐναντίας δυνάμεις, ἕως οὗ νὰ ἔβγῃ ἀπὸ τὸ δεσμωτήριον τῆς σαρκός, καὶ νὰ τὴν φέρουν μετὰ μεγάλης προπομπῆς τε καὶ παρατάξεως, νὰ τὴν ἀποθέσουν εἰς τοὺς κόλπους τοῦ Ἀβραάμ. Ἀποστολικὴ Σαγήνη 241 Ἐρώτησις : Ἕως πόσους Ἀγγέλους τὸν ἀριθμὸν νὰ ἔχῃ εἰς ἐπίσκεψίν της μία ἐνάρετος καὶ ἁγία ψυχή; Ἀπόκρισις : Ὅσους Ἀνθρώπους ἐβοήθησεν εἰς ταύτην τὴν ζωήν, καὶ τοὺς ἠλευθέρωσε μὲ τὴν συνδρομὴν τῆς θείας χάριτος ἀπὸ τοὺς βρόχους καὶ παγίδας τοῦ πονηροῦ δαίμονος, καὶ τοὺς ἔκαμεν ἀπὸ σκεύη ἀτιμίας, σκεύη ἐκλογῆς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καὶ τοὺς ἡτοίμασε διὰ τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν, τόσους Ἀγγέλους ἔχει πρὸς ἐπίσκεψιν καὶ βοήθειάν της, ἕως ὁποῦ εἶναι ἡνωμένη μὲ τὸ σῶμα· καὶ τόσοι ἔχουν νὰ παρασταθοῦν καὶ εἰς τὴν ὥραν τῆς ἀπὸ τοῦ σώματός της ἀποδημίας, ὁποῦ νὰ τὴν συνοδεύσουν μὲ ἐπαίνους καὶ εὐφημίας, ἕως καὶ μέσα εἰς τὸν Παράδεισον. Ἀποστολικὴ Σαγήνη 241-242 Ἐρώτησις : Καὶ ποῖοι αὐτοὶ οἱ Ἄγγελοι, ὁποῦ ἔχουν νὰ τὴν συνοδεύσουν ἕως καὶ μέσα εἰς τὸν Παράδεισον; Ἀπόκρισις : Οἱ φύλακες καὶ ἐπιτηρηταὶ τῶν ψυχῶν ἐκείνων, ὁποῦ αὐτὴ ὠφέλησεν ἐδῶ εἰς τὴν πρόσκαιρον ζωήν. Ἀποστολικὴ Σαγήνη 242 Ἐρώτησις : Καθ’ εἷς ἀπὸ τοὺς ἀσεβεῖς ξεχωριστὰ ἔχει Ἄγγελον φύλακα; ἤ ὄχι; Ἀπόκρισις : Ὅταν ἕν φρούριον ἦναι κεκυριευμένον ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς, τὶ χρειάζονται εἰς αὐτὸ πλέον οἱ φύλακες; Λοιπὸν καὶ οἱ ἀσεβεῖς μὲ τὸ νὰ ἦναι κεκυριευμένοι ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς δαίμονας ὡς τελείως ἀβάπτιστοι, δὲν εἶναι χρεία ὁποῦ νὰ δοθῇ εἰς τὸν καθ’ ἕνα ξεχωριστὰ Ἄγγελος φύλαξ τῆς ψυχῆς του· εἷς Ἄγγελος ὅμως εἶναι διωρισμένος παρὰ Θεοῦ εἰς ὅλους κοινῶς τοὺς ἀσεβεῖς, ὁποῦ εἶναι τῆς αὐτῆς φυλῆς· καὶ οὗτος πάλιν ὄχι φύλαξ καὶ ἐπιτηρητής, ἀλλὰ διὰ νὰ τοὺς ὁδηγῇ εἰς τὴν ἐπίγνωσιν τῆς ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως, καὶ νὰ τοὺς παρακινῇ εἰς τὰ καλὰ ἔργα. Ἀποστολικὴ Σαγήνη 242 Ἐρώτησις : Ποῖος Ἄγγελος χωρίζει τὴν ψυχὴν ἀπὸ τὸ σῶμα; Ἀπόκρισις : Εἰ μὲν καὶ ἦναι βαπτισμένος, ὁ φύλαξ τῆς ἰδίας ψυχῆς· εἰ δὲ καὶ ἦναι ἀβάπτιστος, ὁ Ἄγγελος τῆς αὐτῆς φυθλῆς· ἤ καὶ ὁ Μιχαὴλ Ἀρχάγγελος, ἤ καὶ ἄλλος Ἄγγελος, ἀπό ἐκείνους ὁποῦ εἶναι εἰς αὐτὸ τοῦτο παρὰ Θεοῦ τεταγμένοι, οἵτινες καὶ ὀνομάζονται τάξις ψυχοχωριστικὴ κατὰ τὸν θεῖον Βασίλειον. Ἀπ. Σαγήνη 242 Ἀγ.Διδύμου. Τοὺς μὲν ἁγίους φωταγωγοὶ φυλάτουσιν ἄγγελοι, τοὺς δὲ φαύλους σκοτεινοί. Ἔργα Ἀγ.Ι.Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 6, 70 Μεγ.Βασιλείου. Προστατεύει ὁ ἄγγελος Κυρίου καθένα ποὺ πιστεύει στὸν Κύριο. Ὁ ἄγγελος στέκεται δίπλα μας, ἐὰν δὲν τὸν διώ-ξουμε κάποτε ἐμεῖς μὲ τὰ κακὰ ἔργα μας. Διότι, ὅπως ὁ καπνὸς διώχνει τὶς μέλισσες καὶ τὰ περιστέρια τὰ διώχνει ἡ κακοσμία, ἔτσι καὶ τὸν φύλακα τῆς ζωῆς μας ἄγγελο τὸν ἀπομακρύνει ἡ πολυδάκρυτη καὶ γεμάτη δυσωδεία ἁμαρτία. Ἀγ.Ι.Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 6,151 Ἀγ.Ἀναστασίου Σιναΐτου. Εἰς ἕκαστον ἀπὸ τοὺς πιστούς, μόλις βαπτισθῇ δίδεται ἀπὸ τὸν Θεὸν ἕνας Ἄγγελος ὡς φύλαξ αὐτοῦ ὁδηγὸς καὶ διδάσκαλος. Δι’ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν λόγον καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τοὺς Ἰουδαίους· «Ὁρᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων (τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ), λέγω γὰρ ὑμῖν, ὅτι οἱ Ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς». (Ματθ. ιη΄, 10). Εὐεργετινὸς Γ, 40-41 Ἀγ.Ἀναστασίου Σιναΐτου. Ὁ Ἄγγελος λοιπόν, ὁ ὁποῖος ἐδόθη ὑπὸ τοῦ Θεοῦ διὰ νὰ περιφρουρῇ τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν ἀντιληφθῇ, ὅτι αὐτὸς ποὺ τοῦ ἐνεπιστεύθη ὁ Θεὸς ἀγαπᾷ τὸ ἀγαθὸν καὶ καταβάλλει σκληρὰν προσπάθειαν νὰ τὸ πραγματοποιήσῃ, τὸν βοηθεῖ καὶ παρακαλεῖ χάριν αὐτοῦ τὸν Θεόν, ὥστε ἀφοῦ τοῦ συγχωρήσῃ τὰς ἁμαρτίας, νὰ τὸν σώσῃ· καὶ ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς εὐχαρίστως πραγματοποιεῖ τὴν αἴτησιν αὐτὴν τοῦ Ἀγγέλου. Εὐεργετινὸς Γ, 41 Εὐαγρίου. Ὁ πλοῦτος τῆς γνώσεως καὶ τῆς σοφίας μᾶς ἐξασφαλίζει πολλοὺς ἀγγέλους· ἀντίθετα ὁ ἀκάθαρτος ἀποχωρίζεται καὶ ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ τοῦ εἶχε δοθεῖ ὅταν ἀκόμα ἦταν παιδί. Διότι ἡ πνευματικὴ φιλία εἶναι ἀρετὴ καὶ γώση τοῦ Θεοῦ, μέσω τῶν ὁποίων συνδεόμαστε μὲ φιλία μὲ τὶς πνευματικὲς δυνάμεις, ἐφόσον οἱ ἄνθρωποι ποὺ μετανοοῦν γίνονται αἴτιοι χαρᾶς στοὺς ἀγγέλους. Ἔργα Ἀγ.Ι.Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 6-71 Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρος Καὶ ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀδικήση τὸν Ἄγγελον καὶ ἐκεῖνος ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ αὐτόν, τότε πλησιάζει σ’ αὐτὸν ὁ ξένος, καὶ ἀπὸ τότε δὲν ὑπάρχει σ’ αὐτὸν ἡ παραμικρὴ φροντίδα δικαιοσύνης. Φ-Ἄγ.Ἰσαὰκ Σύρου-8β-147-149 ΠΕΡΙ ΑΔΥΝΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ Ἀββᾷ Ἠσαϊου. Εἶναι ἀδύνατον εἰς τὸν Θεὸν νὰ μὴν ἀκούει τὸν ἄνθρωπον, ἐφ’ ὅσον ὁ ἄνθρωπος προηγουμένως ἀκούσει τὸν Θεόν. Ὁ Θεὸς δὲν εὑρίσκεται μακρὰν τοῦ ἀνθρώπου, τὰ προσωπικά μας ὅμως θελήματα, τὰ μὴ κατὰ Θεόν, δὲν ἀφήνουν νὰ γίνει εὐπρόσδεκτος ἡ πρόσευχή μας ἀπὸ τὸν Θεόν. Ευεργετινός τόμος Δ σελ. 270 Ἀββᾷ Ἠσαϊου. Ὅπως ἀκριβῶς τὸ πρόβατον δὲν ζευγαρώνει μὲ τὸν λύκον, διὰ νὰ γεννήσουν παιδιά, ἔτσι καὶ ὁ πόνος τῆς καρδιᾶς δὲν ταιριάζει μὲ τὴν πολυφαγίαν, διὰ νὰ γεννήσουν ἀρετάς. Ευεργετινός τόμος Β σελ. 206 Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Είναι αδύνατον να εγκαταλειφθεί ποτέ από το Θεό, αυτός που δείχνει προθυμία, φροντίζει για την σωτηρία του και προσφέρει όλα όσα εξαρτώνται από αυτόν. Π.ανθ. Αγ.Ι. Χρυσοστ. Γ-667 Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Δέν γίνεται, δεν είναι δυνατόν, να σωθεί κανείς, χωρίς να απολαμβάνει συνεχώς τήν πνευματική ανάγνωση. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-264 Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Γιατί δέν είναι δυνατόν εκείνος που ζεί αμαρτωλή ζωή, πραγματικά δεν είναι δυνατόν να μήν κλονίζεται και στήν πίστη. Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Γ-718 Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Δὲν εἶναι δυνατὸν αὐτὸς ποὺ φροντίζει γιὰ τὴν ἀρετὴ νὰ μὴ ἔχει πολλοὺς ἐχθρούς. Ἀγ.Ἰ.Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 6,433 Μεγ.Βασιλείου. Είναι αδύνατον να εκτραπούν οι άνθρωποι από τόν ορθό δρόμο, άν δέν νοσήσει η ψυχή τους από τή λήθη του Θεού. Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-377 Μεγάλου Βασιλείου. Εἶναι ἀδύνατο ἐμεῖς νὰ χωρέσουμε τὴ θεία χάρη, ἄν δὲν διώξουμε τὰ πάθη τῆς κακίας ποὺ ἔχουν ἀπὸ πρὶν καταλάβει τὶς ψυχές μας· ἀλλὰ καὶ ἕνα ἀγγεῖο, ποὺ πρῶτα ἦταν κατειλημμένο ἀπὸ μιὰ δυσωδία, ἄν δὲν πλυθεῖ καλά, δὲν δέχεται τὴν ἐπικράτηση τοῦ μύρου. Ἔργα Ἀγ.Ἰ.Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 6,251 Μεγ.Βασιλείου. Εἶναι ἀδύνατον νὰ συνυπάρχουν ἡ ἀγάπη γιὰ τὸν κόσμο μὲ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό, ὅπως εἶναι ἀδύνατον νὰ συνυπάρχουν μεταξύ τους τὸ φῶς καὶ τὸ σκοτάδι. Ἔργα Ἀγ.Ἰ.Δαμασκηνοῦ ΕΠΕ 6,251 Μεγ.Βασιλείου. Εἶναι ἀδύνατον νὰ πλησιάσουμε τὸ ἀγαθό, ἄν πρῶτα δὲν ἀπομακρυνθοῦμε καὶ ἀποφύγουμε τὸ κακό. ΕΠΕ 6,251 Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Είναι αδύνατον να δεσμεύσει κάποιος ένα πνεύμα, (όπως τον νού). Όπου όμως παρουσιασθεί ο κτίστης του πνεύματος, τα πάντα υποτάσσονται. Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Αγ.Ιωάν.Κλίμ. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀντικρύσης ποτὲ ἁπλότητα χωρὶς ταπείνωσι. Κλίμαξ 260 Ἀγ.Ἰωάννου Κλίμακος. Εἶναι ἀκατόρθωτο νὰ προέλθη ἀπὸ τὸ χιόνι φλόγα. Περισσότερο ὅμως ἀκατόρθωτο εἶναι νὰ εὑρεθῆ ταπείνωσις στοὺς ἑτερόδοξους, διότι τὸ κατόρθωμα αὐτὸ ἀνήκει μόνο στοὺς πιστοὺς καὶ ὀρθοδόξους καὶ μάλιστα σὲ ὅσους ἐξ αὐτῶν ἔχουν καθαρθῆ ἀπὸ τὰ πάθη. Κλίμαξ 273 Αγ.Μάρκου Ερημ Όπως είναι αντίθετη η συνύπαρξη του νερού και της φωτιάς, έτσι είναι αντίθετες μεταξύ τους η δικαιολογία και η ταπείνωση. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,33 Αγ.Μάρκος Ερημ Χωρίς συντριβή της καρδίας είναι τελείως αδύνατο να απαλλαγεί κανείς από την κακία. Την καρδία την συντρίβει η 3μερής εγκράτεια, δηλ. του ύπνου, της τροφής και της σωματικής ανέσεως. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,87 Αγ.Μάρκος Ερημ Δεν είναι δυνατόν να συγχωρήσεις σε κάποιον τα παραπτώματά του με την καρδία σου, χωρίς αληθινή γνώση· γιατί αυτή δείχνει στον καθένα τα δικά του μελλούμενα. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,55 Αγ.Μάρκος Ερημ Δεν είναι δυνατόν κάποιος που αμάρτησε να διαφύγει την ανταπόδωση, παρά μόνο με μετάνοια ανάλογη προς το σφάλμα. Φ-Αγ.Μάρκου Ερημήτου τ13,57 Αγ.Μάρκος Ερ. Εἶναι ἀδύνατον ἐκεῖνο ποὺ μὲ ὅλην ἡμῶν τὴν καρδίαν μισοῦμεν, νὰ παρατείνῃ εἰς τὴν καρδίαν ἡμῶν τὴν παρουσίαν του· ἡ παράτασις αὐτὴ θὰ ὀφείλεται εἰς ἑκουσίαν προσωπικὴν ἡμῶν διάθεσιν νὰ διαπράττωμεν τὸ κακόν. Εὐεργετινὸς Δ-156 Αγ.Μάρκος Ερημ. Ἀκόμη πρέπει νὰ γνωρίζῃς, ὅτι εἶναι ἀδύνατον, αὐτὸς ποὺ ὑποφέρει, ἐξ αἰτίας τῶν σωματικῶν κόπων, νὰ μὴ συγκατατίθεται, κατ’ ἀναλογίαν, μὲ τὰς ἐπιθέσεις τῶν λογισμῶν, καὶ νὰ παρηγορῇ δι’ αὐτῶν τὴν ἐκ τῶν κόπων δοκιμαζομένην ὑπ’ αὐτοῦ πικρίαν· διότι ἐὰν ὁ τοιοῦτος ἄνθρωπος δὲν ἐπεθύμει, κατὰ βάθος, αὐτὸ τὸ πρᾶγμα, ἀσφαλῶς τότε οὔτε καὶ διὰ τοὺς κόπους, ἐκ τῆς ἐπιτελέσεως τῶν ἀσκητικῶν ἀρετῶν, θὰ ἐστενοχωρεῖτο. Εὐεργετινὸς Δ-157 Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρου. Εἶναι ἀδύνατο νὰ εἶναι μαζὶ σὲ μιὰ ψυχὴ ἡ θέρμη καὶ ἡ συντριβὴ τῆς καρδιᾶς, ὅπως εἶναι ἀδύνατη ἡ ἐπικράτησις τῆς λογικῆς στοὺς μεθυσμένους· διότι, ὅταν δοθῆ στὴν ψυχὴ αὐτὴ ἡ θέρμη, ἀπομακρύνεται ἡ συντριβὴ ἀπὸ τὸ πένθος. Φ-Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρου ΕΠΕ 8β-355 Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρ.Ὅπως εἶναι ἀδύνατο νὰ συμβαδίζη ἡ ὑγεία καὶ ἡ νόσος σ’ ἕνα σῶμα καὶ νὰ μὴ καταστραφῆ ἡ μιὰ ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἔτσι εἶναι ἀδύνατο νὰ συμβιώσουν σ’ ἕνα σπίτι ὁ πλοῦτος καὶ ἡ ἀγάπη, χωρὶς ν’ ἀφανισθῆ τὸ ἕνα ἀπὸ τὸ ἄλλο. Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρ ΕΠΕ 8Γ-89 Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρ. Ὅπως δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ μείνη ἀβλαβὴς ἐκεῖνος ποὺ λυπεῖται τὸν ἐχθρό του κατὰ τὴν διάρκεια τῆς μάχης, ἔτσι καὶ στὸν ἀγωνιστὴ εἶναι ἀδύνατο νὰ σώση τὴν ψυχή του ἀπὸ τὴν ἀπώλεια, ἂν λυπῆται τὸ σῶμα του. Φ-Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρ ΕΠΕ 8Γ-89 Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρ. Ὅπως ἡ ὕαλος δὲν μπορεῖ νὰ μείνη σώα μετὰ τὸ κτύπημα σὲ πέτρα, ἔτσι καὶ ἅγιος ὅταν διαμένη καὶ συνομιλῆ μὲ γυναῖκα δὲν μπορεῖ νὰ διατηρήση τὴν καθαρότητά του καὶ νὰ μὴ σπιλωθῆ. Φ-Ἀγ.Ἰσαὰκ Σύρ ΕΠΕ 8Γ-89 Ἀγ.Νείλου. Ὅπως ἡ ζυγαριὰ δὲν εἶναι ἴση, ὅταν τὸ ἕνα μέρος της εἶναι βαρύ, ἔτσι δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ ἐφαρμόσουμε τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, ὅταν κυριαρχεῖ τὸ σαρκικὸ φρόνημα. Φ-Ἀγ.Νείλου ΕΠΕ 11β σελ. 381-383 Ἀγ.Νεκτάριος Ἀδύνατον δὲ νὰ γεννηθῇ θείος ἔρως ἄνευ ἐπενεργούσης θείας δυνάμεως ἐπὶ τῆς καρδίας. Ὁ θείος ἔρως εἶναι ἐνέργεια τῆς ἐνοικούσης ἐν τῇ καρδία θείας χάριτος. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-84 Νικηφόρου Θεοτόκη. Θεὸς καὶ φιλαργυρία εἶναι δύο πράγματα ἐναντία· ὥστε ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ δὲν εἶναι δοῦλος τῆς φιλαργυρίας· ὅστις δὲ γίνεται δοῦλος τῆς φιλαργυρίας, ἐκεῖνος δὲν εἶναι δοῦλος τοῦ Θεοῦ. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 91 Ἀγ.Μᾶρκος Ἐρημ. Δεν εἶναι δυνατὸν να προσκολλάσαι σ' ἕνα πάθος μὲ τὸν νοῦ, ἂν δεν ἀγαπᾷς τὶς αἰτίες τοῦ. Γιατὶ ποῖος, περιφρόνωντας τὴν ντροπή, ἀσχολείται μὲ τὴν κενοδοξία; Ἣ ποῖος, ἀγαπῶντας τὴν ἐξουδένωση, ταράξεται ὅταν ἀτιμάζεται; Καὶ ποῖος, ἔχοντας καρδία συντετριμένη καὶ τεταπεινωμένη, δέχεται τὴν ἡδονὴ τῆς σάρκας; Φ-Ἀγ.Μάρκου Ἐρημήτου τ13,69 Ἀγ.Μᾶρκος Ἐρημ. Δεν εἶναι δυνατὸν πολεμώντας να νικήσουμέ ποτε οὔτε τοὺς κακοὺς λογισμοὺς χωρὶς να πολεμήσουμέ τις αἰτίες τοὺς, οὔτε τὶς αἰτίες χωρὶς τοὺς λογισμούς. Γιατί, ὅταν ἀπορίπτουμε τὸ ἕνα μονομερῶς, ὕστερα ἀπὸ λίγο μέσω τοῦ ἄλλου φερόμαστε καὶ στα δύο. Φ-Ἀγ.Μάρκου Ἐρημήτου τ13,79 Ἀββᾶ Κασσιανοῦ. Εἶναι τελείως ἀδύνατον νὰ πέσῃ θῦμα τῆς ἀπάτης τῶν δαιμόνων αὐτὸς ποὺ ρυθμίζει τὴν ζωήν του σύμφωνα μὲ τὴν κρίσιν καὶ τὴν γνώμην τῶν μεγαλυτέρων κατὰ τὴν ἡλικίαν Πατέρων. Εὐεργετινός Γ-388 Ἀγ.Νείλου.Ἡ ἡδονὴ δὲν παραδέχεται τὸν πόνο, οὔτε ἡ λύπη τὴ χαρά, οὔτε ἡ κατήφεια τὴν εὐφροσύνη, οὔτε πάλι, ὅταν ἐπικρατεῖ ὁ πόνος μπορεῖ νὰ ἔρθει ἡδονή, οὔτε ὅταν κυριαρχεῖ ἡ λύπη συμβιβάζεται μὲ τὴ χαρά, οὔτε ἡ κατήφεια ἀναμιγνύεται μὲ τὴν εὐφρο-σύνη. Διότι τὰ ἀντίθετα πάθη δὲν συμπλέκονται μεταξύ τους καὶ δὲν μποροῦν ποτὲ νὰ συνυπάρχουν· οὔτε μποροῦν ποτὲ νὰ ληφθοῦν ὡς ἐγγύηση γιὰ φιλικὴ ἐπικοινωνία, ἐξαιτίας τῆς ἀπὸ τὴ φύση τους ἄσπονδης ἔχθρας καὶ ἀποξένωσης. Ἀγ.Ι.Δαμ. ΕΠΕ 6,287