ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΤΗΣ 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019 ΥΠΟ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΛΑΡΙΣΗΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΛΑΡΙΣΗΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ, ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΗΡΥΚΟΝ, ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΑΝΗΡΤΗΣΕΝ Ο ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΣΤΟΥΡΑΙΤΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΔΙΚΗΝ ΤΟΥ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ . ΙΔΟΥ Η ΑΝΑΡΤΗΣΙΣ ΤΟΥ κ. ΣΤΟΥΡΑΙΤΟΥ. ΤΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΥΡΝΑΒΟΥ κ. ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ, ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΑ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΑ ΤΟΥ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΤΟΥ 2019 ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΛΑΡΙΣΗΣ & ΤΥΡΝΑΒΟΥ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ 9-Τ.Κ. 41334 ΛΑΡΙΣΑ ΤΗΛ. 24950 42020 & 2410 613651 Α.Π. 102/196 Έν Λαρίση τη 11-24/4/2019 ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΟΔΟΥ Η ελαχιστότης μου, ο Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου Αμφιλόχιος, μετά λόγου γνώσεως και ευθύνης, αλλά και με πόνον και θλίψιν ψυχής απευθύνω την παρούσαν επιστολή προς υμάς τούς Επισκόπους της πρώην Πανορθοδόξου Συνόδου, ήτοι: 1) Μεσογαίας Κήρυκον, 2) Βράντσεα Γερόντιον, 3) Κένυας Ματθαίον, 4) Κιέβου Σεραφείμ, 5) Κιτίου Παρθένιον καί 6) Λιβάνου Σεραφείμ, επισημαίνων τα κάτωθι: Κατ' αρχάς έρωτώ υμάς ως ομάδα αλλά και ένα έκαστον εξ υμών περί των όσων έλαβαν χώραν κατά τάς πονηράς ταύτας ημέρας και συγκεκριμένως από της 24-11-2015 μέχρι σήμερον, τη συνεργεία και τον σεβασμιοτήτων σας, περί συγκροτήσεως νέας «συνόδου» σας με πρόεδρος τον κανονικώς και απολύτως ήτιολογημένως ΚΑΘΗΡΗΜΕΝΟΝ υπό του αρμοδίου Έκκλησιαστικού οργάνου, γνωστόν γέροντα πρώην Άργολίδος Παχώμιον, μέλος της «συνόδου» των Νικολαϊτών - Στεφανιτών, περί υπογραφής «Κοινής σας Όμολογίας Πίστεως», περί υπογραφής «Τόμου Ενώσεώς» σας, περί του «συλλειτούργου» της 27ης Ιανουαρίου 2019. Έν προκειμένω σας έρωτώ, εάν όντως αντελήφθητε τόν βόθυνον εις τον οποίον εξεπέσατε, αφού προηγουμένως ερρίψατε την Όρθόδοξον Όμολογίαν σας διαπράξαντες την μεγίστην καί εσχάτης προδοσίαν κατά της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας. Το χείριστον δε είναι ότι μέχρι σήμερον, υπ' ουδενός εξ υμών δέν έσημειώθη και η παραμικρά αντίδρασις ή παραμικρά διαμαρτυρία! Διά τούτο λαμβάνω την πρωτοβουλίαν να σημειώσω μερικά από τα απάδοντα πρός τήν Γνησίαν Ορθοδόξον ημών πίστιν, πρός ενημέρωσίν σας. Ποιώ τούτο έχων βεβαίων της Αρχιερατικήν μου συνείδησιν ότι, χάριτι Χριστού ευρίσκομαι εντός της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας Του την Όποίαν, ως έσχατος όλων, έχω συνείδησιν ότι βασικός μου καθήκον είναι να διαφυλάξωμεν ακεραίαν και αμόλυντον και ούτω να την παραδώσωμεν και εις τάς νεωτέρας γενεάς. Παρελάβαμεν Αυτήν από τους Πατέρας ημών το 1924, την ανεδείξαμεν τό 1935 μέ τάς ιστορικάς χειροτονίας, εξόχως δε το 1948 διεσφαλίσθη η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ υπό του Όμολογητού Ιεράρχου Βρεσθένης Ματθαίου διά των χειροτονιών του 1948. Πιστεύω εις τον ιερόν αγώνα της Ορθοδοξίας ο οποίος επ' εσχάτων χρονολογείται από την επάρατον αλλαγήν του ορθοδόξου ημερολογίου με το παπικόν Γρηγοριανόν το 1924, ενδυναμούται δέ τό 1935 με την εξασφάλισιν Επισκόπων εν τη Εκκλησία. Ήκολούθησαν τα δύσκολα του 1937, ότε και το πρώτον σχίσμα εντός των Γ.Ο.Χ. υπό του πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου, με την εκ μέρους του αναγνώρισιν του νεοημερολογιτισμού, ως μητρός του Έκκλησίας. Διήλθομεν και το σκληρότερον θέμα περί της συνεχίσεως της Γνησίας Αποστολικής Διαδοχής, το οποίον και αυτό έληξεν αισίως μέ τάς κανονικάς χειροτονίας του 1948 υπό του Βρεσθένης Ματθαίου. Το 1971, επεχειρήθη από τους εχθρούς της πίστεως να διακοπή καί νά εκλείψη αυτή η Γνησία Αποστολική Διαδοχή και να μολυνθούν αι κανονικαί χειροτονίαι διά της συστηματικώς επιχειρηθείσης, πλήν ουδέποτε επιτευχθείσης σκευωρίας περί χειροθεσίας ως επί σχισματικών! Και αυτό όμως το διαβολικόν έργον έπεσεν εις το κενόν, διότι η χάρις του Θεού φυλάσσει την Εκκλησίας του, η οποία ου σαλευθήσεται εις τον αιώνα. Όλη αυτή η σκευωρία, η οποία έσχεδιάσθη μετά το 1948 και εξεδηλώθη από το 1971 συνεχίζεται ανεπιτυχώς βεβαίως έως σήμερον, αντιμετωπίσθη όμως και αύτη καλώς και εγκαίρως και η Γνησία Όρθόδοξος Εκκλησία εύρεν τον κανονικόν της ρυθμόν, εις το οποίον συνέβαλε τα μέγιστα ο Μεσογαίας Κήρυκος, ο άξιος συνεργάτης του, Έλευθέριος Γκουτζίδης κ. ά. Το 2006, ο μόνος εναπομείνας τότε εν Ελλάδι Όρθόδοξος Επίσκοπος, κ. Κήρυκος, λόγω των νέων σχισμάτων και συγχρόνων αιρέσεων, αλλά κυρίως της συνεχιζομένης πολεμικής κατά της Ορθοδόξου Αποστολικής Διαδοχής, συνεκάλεσεν Μητροπολιτικήν Σύνοδον, εις την οποίαν κατεγράφησαν όλα τα γεγονότα, αντιμετωπίσθησαν αντορθόδοξα και αντιεκκλησιαστικά κινήματα, και ελύθησαν τα από το 1971 – 2006 στημένα προβλήματα, κατά της Αποστολικής Διαδοχής. Εις την ως άνω Μητροπολιτικήν Σύνοδον, η οποία όντως επείχεν θέσιν Οικουμενικής Συνόδου, διεκηρύχθη η Καθαρά Όμολογία Πίστεως, επεκυρώθησαν όλα τα θέματα Όρθοδόξου Πίστεως και Όμολογίας και κατεδικάσθησαν τα κατά της Ορθοδοξίας λεγόμενα κατά των χειροτονιών του 1948. Με αυτήν την ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ, προσήλθον (και ηνώθησαν εν τη Εκκλησία) και αι Εκκλησίαι Ρουμανίας, Ρωσίας κ.λπ. και συνεκροτήθη μεγάλη και Πανορθόδοξος Σύνοδος και εν ταυτώ και το Συνοδικόν Δικαστήριον. Εν προκειμένω η ελαχιστότης μου πιστεύω και διακηρρύσσω ότι αυτή η Όμολογία Πίστεως του 2006 είναι σύμφωνος με την καθ' όλου Όρθοδοξίας και όσα διεκήρυξεν είναι Όρθόδοξα και όσα κατεδίκασεν είναι τη αληθεία καταδεδικασμένα και όσους καθήρεσεν το Συνοδικόν Δικαστήριον είναι πράγμασιν καθηρημένοι. Βεβαίως, Σεβ/τοι, όσοι, γνωρίσουν και αποδεχθούν την Γνησίαν Όρθοδοξίαν, οφείλουν να σέβονται καί νά βιώνουν την από το 1924 Όμολογίαν - Έκκλησιολογίαν, αλλά και την από το 1935 και εξαιρέτως το 1948 Αποστολικήν Διαδοχήν, τα οποία αμφότερα χαρακτηρίσουν την Γνησίαν Ορθόδοξον Εκκλησίαν. Όφείλουν επίσης να δεχθούν όσα ημείς εδέχθημεν, να καταδικάσουν όσα ημείς κατεδικάσαμεν καί νά καθαιρέσουν όσους ημείς καθηρέσαμεν. Ο εχθρός όμως του ανθρωπίνου γένους και της Εκκλησίας του Χριστού δέν έπαυσεν ούτε θα παύση τον πόλεμον. Ούτω το 2015 ο Μεσογαίας Κήρυκος συνεκάλεσε Σύνοδον με μοναδικός σκοπόν και θέμα, να «αναγνωρίσωμεν» τούς τυχόν επιστρέφοντας από το σχίσμα και από τους αιρετικούς Νικολαΐτας - Στεφανίτας, ως Ορθοδόξους και με τον ιερατικόν βαθμόν τον οποίον εκτός Εκκλησίας κατείχον, δίχως να αρθούν αι απολύτως κανονικώς καί ήτιολογημένως επιβληθείσαι καθαιρέσεις των και δίχως να υπογράψουν την παγίαν Ορθόδοξον Όμολογίαν ήτις επανεδιετυπώθη το 2006, καθώς πολλάκις έζητήσαμεν και εισέτι επιμένομεν, διότι εάν τις προσέλθη εν τη Εκκλησία με τον κανονικόν και δίκαιον τρόπον δηλαδή, από «τήν θύραν», θα έλθη η αγάπη και η ειρήνη εν τη Όρθοδοξία. Έάν «άλλαχόθεν», επιφέρει διχόνοιαν και σχίσματα, όπερ και εγένετο... και κατά την παρούσαν δεκαετίαν. Η επιμονή του κ. Κηρύκου εις το να γίνουν δεκτοί οι Νικολαΐται με τον ιερατικόν βαθμόν που κατείχον, κατέστησεν φανερόν και το πονηρόν σχέδιον το οποίον εξελίσσετο εις βάρος της Γνησίας Ορθοδοξίας. Διά τούτο ή ελαχιστότης μου εζήτησα να ακυρωθή τελείως η Σύνοδος του 2015 και όλαι αι αποφάσεις της, καθώς και οι παράνομοι θεολογικοί διάλογοι, μέ τούς Στεφανίτας, Παχώμιον, Ευστάθιον κ.λπ. ώς μή ορθόδοξοι, αλλ' ουκ εισηκούσθην. Τα θλιβερά Πρακτικά της Συνόδου ταύτης τα έσχολίασαν γραπτώς και ειδικοί, διαμαρτυρόμενοι εντόνως, αλλά και αυτοί περιεφρονήθησαν και ουδεμία απάντησις τούς εδόθη. Αποτέλεσμα μετά τάς «αποφάσεις» της Συνόδου του 2015 ήτο: Παρά πάσαν προσδοκίαν και παρά την κανονικήν τάξιν και παρά τάς εντόνους διαμαρτυρίας ορθοδόξων φωνών, «απεφασίσθη συλλείτουργον» της Πανορθοδόξου ημών Συνόδου καί του σχισματικού και υπό του Συνοδικού Δικαστηρίου καθηρημένου, κ. Παχωμίου, και του υπό σχισματικών και καθηρημένων «χειροτονηθέντος» κ. Ευσταθίου, διά τήν 27-1-2019. Την 26ην-1-2019 υπεγράφη από τα μέλη μιάς καινοφανούς «Συνόδου» αποτελουμένης από τα μέλη της πρ. Πανορθοδόξου Συνόδου με επικεφαλής τον Μεσογαίας Κήρυκον, Βράντσεα Γερόντιον, Κένυας Ματθαίον, Κιέβου Σεραφείμ, Κιτίου Παρθένιον καί Λιβάνου Σεραφείμ και από τα μέλη δε της «συνόδου» των Νικολαϊτών, τούς Αργολίδος Παχώμιον καί «Πατρών Ευστάθιον» «Κοινή Όμολογία Πίστεως», και την 27-1-2019, ο περιβόητος πλέον «Τόμος Ενώσεως». ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η «ΚΟΙΝΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ» ΚΑΙ «ΤΟΜΟΣ ΕΝΩΣΕΩΣ» ΠΡΩΤΟΝ Τι σημαίνει «Κοινή ομολογία Πίστεως»; Κοινή ομολογία σημαίνει ότι η «σύνοδος» του αιρεσιάρχου Νικολάου - Στεφάνου είναι κατά πάντα Όρθόδοξος. Όμοίως και η Πανορθόδοξος του Κηρύκου είναι καί αύτη κατά πάντα Όρθόδοξος, και ούτω ως ομόδοξοι καί αι δύο ηνώθησαν εις μίαν, υπέγραψαν «Κοινή Όμολογία Πίστεως», διά να αποδείξουν εις τούς απίστους καί αιρετικούς ή τούς αμφιβάλλοντας το ενιαίον πιστεύω των, 3 «αιρετικών και ορθοδόξων» ίνα πεισθούν και εκείνοι και ενωθούν μαζί των. Δύο σύνοδοι λοιπόν, άρα και δύο Έκκλησίαι; Η θεωρία των κλάδων έν πλήρει αναπτύξει!!! Τά συνασπισμένα μέλη της καινοφανούς και ψευδεπιπλάστου ταύτης Συνόδου με πρόεδρος τον «Αργολίδος» Παχώμιον υπέγραψαν την 26-1-2019 την «Κοινήν Όμολογίαν Πίστεως» και την 27-1-2019 «συλλειτούργησαν», «συμπροσευχήθησαν» και «συγκοινώνησαν», ορθόδοξοι με αιρετικούς και σχισματικούς προδίδοντας την Γνησίαν Πανορθόδοξον Σύνοδον άνευ ουδεμίας και προβλεπομένης από τους ιερούς κανόνας κανονικής διαδικασίας επιστροφής των, πρός την Ορθόδοξον Έκκλησίαν. Απλώς ανεγνώρισαν οι μέν τούς δε ως «Όρθοδόξους» και ως «Άρχιερείς» συμφώνως: α) με τα προαποφασισθέντα της συνόδου του 2015, β) μέ τάς αποφάσεις τάς απορρεούσας εκ του ψευδοθεολογικού διαλόγου του γενομένου εις τάς αίθούσας των Ξενοδοχείων και των Κυπρίων! Θεωρούμεν αδιανόητον και παράνομον τον διάλογον μέ τούς αιρετικούς Νικολαΐτας, ο οποίος δι' αγνώστους λόγους μετεφέρθη εις Κύπρον. Ήμείς με επιστολάς, αλλά και προφορικώς διεμαρτυρόμεθα ότι δεν υπήρχεν αποχρών λόγος πρός διάλογον, εφ' όσον είμεθα κατά πάντα Όρθόδοξοι καί κατείχομεν την Αλήθειαν. Ημείς μόνον ένα πρέπει να κάμωμεν, να προβάλλωμεν την Ορθοδοξίαν παντού διά νά την γνωρίσουν όλοι. Διάλογοι γίνονται όταν δεν υπάρχη η αλήθεια και καταβάλλεται προσπάθεια διά νά ευρεθή, όπως γίνεται με τα πολιτικά κόμματα. Ιδού τι υποστήριζεν ο Μεσογαίας Κήρυκος περί παρανόμων «θεολογικών διαλόγων» μέ τούς εκτός της Εκκλησίας εις επιστολήν του προς τον Επίσκοπος Κιτίου Έπιφάνιον εις τάς 25-12-1981 όταν ήτο Γνήσιος Ορθόδοξος Κληρικός: «Σεβασμιώτατε, εάν εδημοσιεύατε μίαν Έκκλησιν, εις την οποίαν αφού θά επροτάσσετο η Ορθόδοξος Εκκλησιολογία - Όμολογία και βάσει αυτής θα έκαλούντο άπαντες οι απεσχισμένοι της Εκκλησίας εις Διάλογον, ένα βάσει της Εκκλησιολογίας - Όμολογίας ταύτης αρθούν τα αίτια των σχισμάτων, και επέλθη ούτω ή θεάρεστος ενότης εν τη Εκκλησία, ουδείς θα σας κατέκρινεν. Τουναντίον διά της Έκκλήσεώς σας ταύτης, αμφιβάλετε διά τά πάντα, διά την Αλήθειαν, και καλείτε τους απεσχισμένους εκ της Έκκλησίας νά κάμετε διάλογον, ίνα εύρητε την Αλήθειαν. Η Εκκλησία, όμως, δέν κάμνει διάλογον διά νά εύρη την Αλήθειαν, αλλά διά νά δώση την μαρτυρίαν περί της Αληθείας. Ό Έπίσκοπος της Εκκλησίας δεν περιμένει από τους εκτός Αυτής ευρισκομένους διά του διαλόγου νά μάθη την Αλήθειαν, αλλά δίδει μαρτυρίαν της Πίστεως, κηρύσσει την Αλήθειαν, καί «ο εώρακε, ό εθεάσατο, ό εψηλάφησε περί του Λόγου της Ζωής», ήτοι τά ορθόδοξα βιώματά του, τα οποία εβίωσεν εν τη Εκκλησία, ταύτα καλείται να κηρύξη, ών πάντοτε έτοιμος πρός απολογίαν, όσον αφορά την θέσιν του εν τη Εκκλησία και το Όρθόδοξον φρόνημά του. Εάν θέλη να κάμη διαλόγους διά νά μάθη την Αλήθειαν, τότε δέν θά μάθη την Αλήθειαν, αλλά το ψεύδος» (περιοδικόν Γνώσεσθε την αλήθειαν. Τεύχος 41 σελ. 138-139). Όσον δε αφορά είς τόν «Τόμον Ενώσεως» φέρονται να φανερώνουν εις πάντας το πιστεύω της Εκκλησίας του Χριστού και καλούν όλους, παπικώ τω τρόπω ως γνήσιοι ΤΙΙΟΙ ΟΙ οικουμενισταί, να ενωθούν όλοι με μίαν ένωσιν χωρίς λίβελλον και αποκήρυξιν αιρετικών φρονημάτων και ενεργειών και χωρίς να προσδιορίζεται αφ' ενός μέν ποίοι εκπροσωπούν την Εκκλησίας και αφ' ετέρου ποίοι είναι οι επιστρέφοντες και οφείλοντες να υποταχθούν εις Αυτήν. Ούτω ηνώθησαν επί ίσοις όροις οικουμενιστικώ τω τρόπω παραβλέποντες το τί επίστευον πρίν, ποίας αποφάσεις εξετόξευσαν ή μία «σύνοδος» κατά της άλλης ή μελών της. Τα πάντα ίσα και όμοια, λευκό, μαύρον, γλυκύ και πικρόν, αίρεσις και σχίσμα, χωρίς να λαμβάνουν υπ' όψιν ότι υπάρχει ζωή αιώνιος διά τούς πιστούς και κόλασις αιώνιος διά τούς παραβαίνοντας τούς νόμους του Θεού και της Έκκλησίας του. Αναγινώσκομεν το Συνοδικόν της Ορθοδοξίας, εις το οποίον οι πιστοί ακούουν το «αιωνία η μνήμη» οι δε άπιστοι τό «ανάθεμα τρίς». Οι υπογράψαντες τόν «Τόμον Ενώσεως», αυτοαποκαλούμενοι «διακονηταί του θείου θελήματος», είναι μίγμα Όρθοδόξων και σχισματοαιρετικών αποτελούμενος από τα ορθόδοξα μέλη της πρ. Πανορθοδόξου Συνόδου, τα οποία με το Συνοδικόν δικαστήριον κατεδίκασαν είς καθαίρεσιν τούς αμετανοήτους Αρχιερείς της υπό τον Νικόλαον συνόδου διά κανονικά και δογματικά θέματα, από δε την πλευράν των Νικολαϊτών οι Αργολίδος Παχώμιος, καθηρημένος ών και εις την τάξιν των μοναχών ευρισκόμενος, και ο κ. Ευστάθιος, ο χειροτονημένος ως «Επίσκοπος Πατρών» από τους καθηρημένους και εις την θέσιν των απλών μοναχών υπάρχοντας. Η αληθής και κατά πάντα Πανορθόδοξος Σύνοδος υπετάχθη, ως είπομεν, ασυζητητί και άνευ ουδεμίας Κανονικής διαδικασίας εις τούς Νικολαΐτας, κατήργησεν καί περιεφρόνησεν την ζηλευτήν υπό πάντων Γνησίαν καί Όρθόδοξον θέσιν της και ανεγνώρισεν με ίσους όρους τούς αιρετικούς καί σχισματικούς αλλά και καθηρημένους από το ιερατικόν των άξίωμα. Όμού δε προχώρησαν και εις την εκλογήν προέδρου της «συνόδου» των! «Έξέλεξαν» τον «πολιόν Αργολίδος Παχώμιον», ο οποίος ενεργεί κανονικώς, συγκαλεί τα μέλη εις σύνοδον, έχουν συνοδικά γραφεία με αριθμούς Πρωτοκόλλου των Νικολαϊτών ως έχοντες το ίδιον φρόνημα και μέλλοντες και να ενωθούν. Θεωρούν εαυτούς ως μεγάλης και αρμοδίαν Σύνοδον πρός επίλυσιν όλων των προκυψάντων θεμάτων του ιερού αγώνος της Όρθοδοξίας και όλων των παρελθόντων ετών, καθώς αναγράφονται εις τον «Τόμον Ενώσεως». Ιδού ο παλαιοημερολογιτικός οικουμενισμός εν πλήρη εξελίξει!! UU'LLC ΔΕΥΤΕΡΟΝ Η «σύνοδος» λοιπόν, των Νικολαϊτών και Μεσογαίας Κηρύκου, με πρόεδρος τον κ. Παχώμιον καλεί τα μέλη της: «... όπως συμπορευθώμεν ενώπιον του εσταυρωμένου Χριστού και αφ' ενός μέν να παρακαλέσωμεν το άπειρον έλεος Αυτού διά την συγχώρησιν όσων έκαστος ήμάρτομεν!!...» (σελ. 5-6 του Τόμου Ενώσεως). Ουδείς τούτων των «συνοδικών αρχιερέων» ενεθυμήθη ότι τα κλεις της σωτηρίας των αμαρτωλών δέν τάς κρατεί ο Χριστός, αλλά και διορισμένος εκπρόσωπός του, ο Πνευματικός Πατήρ, ο οποίος θα έπρεπε να ίστατο ενώπιον του εσταυρωμένου, να " ήκουεν την εξομολόγησιν, να έδιδε τάς απαραιτήτους οδηγίας ή και ίσως τον και προβλεπόμενον κανόνα. Τοιαύτην εξομολόγησιν ενώπιον της εικόνος, χωρίς τον Όρθόδοξον Πνευματικόν Πατέρα, ποιούν οι Χιλιασταί καί δέν ενθυμούμαι ποιοι άλλοι. Μέ τα γραφόμενα εις τόν «Τόμον» παίζεται θέατρον και όχι «Άρχιερέων» ενέργειαι. Δέν αναφέρει τίποτε το συγκεκριμένον, αλλά κηρύσσει αορίστους και γενικολόγους ψευδοομολογίας πρός παραπλάνησιν των πιστών με την «δικαίωσιν» εν τέλει των σχισματοαιρετικών Νικολαϊτών και την ευθύνην διά το σχίσμα του 2005 είς τόν Μεσογαίας Κήρυκον, όστις, ως εκ των πραγμάτων προκύπτει, ουδόλως αντελήφθη τί συνέβη! ΤΡΙΤΟΝ Εν τέλει διά του συγκεκριμένου «Τόμου Ενώσεώς» των, «δικαιώνεται» και ο «πολιός γέρων» της Αργολίδος, εφ' όσον επικυρώνεται και συνυπογράφεται ως δήθεν γεγενημένη ή μηδέποτε γενομένη αποδεκτή χειροθεσία ως «τήν κατ' εκτέλεσιν της (Ρωσικής) αποφάσεως γενομένην πράξιν» (σελ. 13), την οποίαν ούτος από το 1974 επροπαγάνδιζεν! Σημειωτέον δε ότι η βλάσφημος Έγκύκλιος 3280 του 2007, είναι το μοναδικόν κείμενον εκ του οποίου δέν ήρεν την υπογραφής του ο αμετανόητος ούτος βλάσφημος καί τω όντι πολέμιος της Εκκλησίας, Γέρων Παχώμιος. Και φυσικά ούτε λέξις περί του απαλλακτικού βουλεύματος του Νικολάου! Ομοίως καί περί της εξομολογητικής του Παχωμίου επιστολής, της χρονολογουμένης από το 1974 και δημοσιευθείσης το 2003, καθώς και περί των απαραδέκτων του ιδίου περί χειροθεσίας του 2004, πρός τόν Μεσογαίας Κήρυκον, ήτοι, «Τά μεθ' έτερα είναι ότι ήμείς σύν Σοί εχειροτονήθημεν επίσκοποι από τους ήδη χειροθετημένους!...» (Ο.Π. σελ. 193 τ. 2006). Κι ενώ τίποτε δέν ανεκάλεσεν, έγινε αποδεκτός ως κανονικός και ορθόδοξος!! Αυτός δυστυχώς, μετά δακρύων γράφομεν, κατέληξεν ο Μεσογαίας Κήρυκος!!! Ταύτα είναι δημοσιευμένα εις την ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΠΙΣΤΕΩΣ εις την Μητροπολιτικήν Σύνοδος του 2006, την οποίαν ΔΕΝ θέλουν να υπογράψουν η «μεγάλη σύνοδος» των Κηρυκο-Νικολαϊτών, διότι άν την υπογράψουν, λέγουν, (από την πλευράς των Νικολαϊτών) ότι υπογράφουν την καταδίκην των. Περί του θέματος τούτου εγράψαμεν εις επιστολήν Α.Π. 100/194/2-2-2019 πρός τόν Μεσογαίας Κήρυκον, μεταξύ άλλων και τα εξής: «...Διότι με την υπογραφής της Ορθοδόξου Όμολογίας Πίστεως εκτός των άλλων καταδικάζουν τα αιρετικά φρονήματα και όλα τα αίτια της καταδίκης των, προκύπτει ταπείνωσις, μετάνοια, διόρθωσις και επιστροφή εις την Εκκλησία, όχι πλέον ως παραβατών αλλ' ώς καλών τέκνων της Ορθοδοξίας. Μιμούνται κατά πάντα τον πρώην άσωτος υιόν, όστις απορρίψας την άσωτον ζωήν, καταδίκασε εαυτόν διά τήν κακήν ζωήν... Διέγραψεν εαυτόν από την υιοθεσίαν, δεν προσήλθεν ως άσωτος αλλ' ώς καθαρός... διορθωμένος και σεσωσμένος, εξομολογήθη, ήμαρτον εις τον Θεόν και KO ΟΤΙ ενώπιόν σου. Ο δε πατήρ βλέπων την διόρθωσίν του, τον υπεράσπισεν ενώπιον του - διαμαρτυρομένου ετέρου υιού του: «Ούτος νεκρός ήν καί άνέζησεν» και «απολωλός ήν και ευρέθη» και αμέσως τον «ενέδυσε την πρώτην στολήν», θυσιάσας και τον αμνόν, και ούτω έγινε μεγάλη χαρά!!» Δέν έπραξαν ούτω οι Νικολαΐται Ευστάθιος και Παχώμιος, οι οποίοι θα έχάριζαν εις όλους χαράς και αγαλλίασιν, άλλ' ήλθον αδιόρθωτοι, αμετανόητοι, σκληροτράχηλοι, οι οποίοι έφαγον καί τήν «ουσίαν» του δευτέρου υιού, του Μεσογαίας Κηρύκου, αλλά και τον ίδιον Πατέρα που είναι η Πανορθόδοξος Σύνοδος, δηλαδή πέραν του ότι επεχείρησαν την κατάργησιν της Γνησίας Όρθοδόξου Εκκλησίας, ευτέλισαν, προσέβαλον και εξεμηδένισαν άπαντας τους συμμετασχόντας εις το «συλλείτουργον» πρώην Ορθοδόξους Αρχιερείς, ιδιαιτέρως δέ τόν Μεσογαίας Κήρυκον, τόν πρωτεργάτης και μεθοδεύσαντα τούς οικουμενιστικούς διαλόγους. Έκτός των ανωτέρω εκτεθέντων ο «Τόμος Ενώσεως» βρίθει κακοδοξιών και αιρετικών οικουμενιστικών θέσεων και δεν επιδέχεται διορθώσεως, μέ πλέον χαρακτηριστικόν το γεγονός ότι καταργεί την Γνησίαν Ορθόδοξον Έκκλησίαν χαρακτηρίζων Αυτήν «πλευράν» (σελ. 18) και εξισών Αυτήν με το σχίσμα και την αίρεσιν!!! Φρίξον ήλιε καί τρόμαξον ή γή!!! Όθεν, παρακαλούμεν τούς Αρχιερείς, οι οποίοι έλαβαν μέρος είς τό «συλλείτουργον» της 27-1-2019, εάν αντιληφθούν είς ποίον βόθρον καί λάκκον υπέπεσαν, να σηκωθούν αμέσως, να διαμαρτυρηθούν και απορρίψουν το συντομώτερον τον «Τόμον» της προδοσίας και της υποταγής, καί τήν ψευδοομολογίαν των Κυπρίων και ούτω αποκατασταθούν πάλιν εις την πατρικήν οικίαν της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. Ταύτα τά όλίγα απ' εμού του ελαχίστου. Προς το παρόν ενημερώνομεν ότι: α) Ή ελαχιστότης μου από τις 27-1-2019 και εντεύθεν, έκοψα το μνημόσυνον υμών των Αρχιερέων της πρώην Πανορθοδόξου Συνόδου άχρι καιρού, μήπως καί έλθη τις εις εαυτόν και συνειδητοποιήση εις ποίον εκκλησιαστικόν έγκλημα συνήργησεν και ποίας πτώσεως μετέσχεν. β) Η παρούσα πρόκειται να μεταφρασθή διά τούς μή γνωρίζοντας την Ελληνικήν, Αρχιερείς. γ) Έπιφυλασσόμεθα να συνεχίσωμεν, εάν χρειασθη, και με άλλας ενεργείας μας ένα μή κατακριθώμεν... ε Με αγάπην Χριστού Ο εν Επισκόποις ελάχιστος + Ό Λαρίσης και Τυρνάβου Αμφιλόχιος