ΠΡΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΝ ΚΑΙ ΥΠ' ΟΨΙΝ ΤΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ

ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΗΡΥΚΟΥ

ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ  ΚΗΡΥΚΟΥ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ
 
ΠΡΟΣ
ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΝ ΓΟΡΓΟΝΙΟΝ
 
᾿Απάντησις εἰς μίαν ἐπιστολήν καί ἀναφορά σέ ἐπίκαιρα ἐκκλησιαστικά θέματα

 
 
Α.Π.  82

᾿Εν ᾿Αθήναις τῆ 4)17-10-1999
῾Αγίου ῾Ιεροθέου ᾿Επισκόπου ᾿Αθηνῶν.

 
Πρός
τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Κίτρους, Κατερίνης
καί Πλαταμῶνος κ. Γοργόνιον
 
Σεβασμιώτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ καί συλλειτουργέ κ. Γοργόνιε.
῾Ο Χριστός εἴη ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν
Τήν σήν ἀγαπητήν Σεβασμιότητα ἀσπαζόμενος ζητῶ τάς πρός Κύριον ἀδελφικάς ὑμῶν εὐχάς.
῎Ελαβον τήν ἀπό 22-9-99 τιμίαν ἐπιστολήν σας καί οἰκονομήσας ὀλίγον χρόνον σᾶς γράφω διά νά μή θεωρηθῶ καταφρονητής, ἀλλά καί διότι ἔκρινα ὅτι ὑπάρχει ἄμεσος ἀνάγκη νά σᾶς γράψω.
Σεβασμιώτατε ἀδελφέ, μέ ὅσα καλοπροαιρέτως μοῦ γράφετε, μοῦ δίδεται ἡ ἐντύπωσις, ὅτι προσπαθεῖτε νά συνηγορήσετε ὑπέρ μιᾶς ἀντικανονικῆς ἐνεργείας τοῦ Σεβασμιωτάτου ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ κ. Παναρέτου, καί ὅτι ἡμεῖς ὁ ᾿Επίσκοπος Κήρυκος εἴμεθα κατά τοῦ ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ. Νομίζω, ὅμως, ὅτι ἐκεῖνο πού χρειάζεται ὁ Σεβασμιώτατος ἐν Χριστῷ ἀδελφός κ. Πανάρετος, δέν εἶναι νά συνηγορήσωμεν ὑπέρ αὐτοῦ, ἤ νά τόν κατακρίνωμεν, ἀλλά νά συμβάλωμεν, ὥστε νά κατανοήσῃ μίαν ἀντικανονικήν του ἐνέργειαν, ἡ ὁποία ἀπαιτεῖ  ὁπωσδήποτε διόρθωσιν ἀπό τόν ἴδιον τόν Σεβασμιώτατον, ἀσχέτως  ἄν εἰς τήν ὑπόθεσιν ἐνδεχομένως εἶναι ἀναμεμειγμένοι καί ἄλλοι. Διαφωνοῦμε μέ τήν συγκεκριμένην ἐνέργειάν του, ὡς κατάφωρα ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΗΣ, καί διότι ἀποβαίνει εἰς βάρος καί τοῦ ἰδίου τοῦ Σεβασμιωτάτου, ἀλλά καί τῆς ᾿Εκκλησίας, ἐνῶ ἐκτίθεται καί ὁ Μακ. ᾿Αρχιεπίσκοπος, τοῦ ὁποίου ὁ Σεβασμιώτατος, ἴσως χωρίς νά τό ἔχει ἀντιληφθεῖ, ὑφήρπασεν τά Κανονικά δικαιώματα.
Σεβασμιώτατε, ὡς ᾿Επίσκοπος καί ἐν Χριστῷ ἀδελφός καθηκόντως καί ἐξ ἀγάπης ἐγράψαμε καί τήν πρώτην καί τήν δευτέραν ἐπιστολήν μας, ἀλλά καί τήν παροῦσαν πρός τήν σήν ἀγαπητήν μοι Σεβασμιότητα. Πιστεύω, ὅτι δέν θά παρεξηγηθῶ, ἄν σᾶς παρακαλέσω νά ξαναδιαβάσετε μέ περισσοτέραν προσοχήν καί χωρίς ἐπηρεασμούς, καί τήν πρώτην ἐπιστολήν μου (ὑπ᾿ ἀριθμ. 78/10-9-99), ἀλλά καί τήν δευτέραν (ὑπ᾿ ἀριθμ. 81/23-9-99), τήν ὁποίαν πρέπει νά ἔχετε ἤδη λάβει. ῾Ωστόσον, ὅμως, σᾶς γράφω πάλιν, διότι πρέπει νά τοποθετηθῶ μέ προσοχή σέ ὅσα γράφετε, καί τοῦτο διότι ἐκτιμῶ τήν Σεβασμιότητά σας, ἰδιαίτερα διά τόν λόγον ὅτι εἶσθε εὐθύς καί, ὅταν πεισθῆτε διά κάτι τό ᾿Ορθόν, Δίκαιον καί Κανονικόν, καί ὅτι αὐτό ὑπηρετεῖ τήν ᾿Εκκλησίαν, ὡς ᾿Αρχιερεύς ἐκφράζεσθε εὐθέως καί  καθαρά καί δέν ὑπολογίζετε πρόσωπα ἤ παρασκηνιακάς καταστάσεις. Δέν εἶναι καθόλου προσωποληπτικά ἤ κολακευτικά ἐκ μέρους μου ταῦτα, ἀλλά ἁπλῶς ὁμολογῶ καί ἐκτιμῶ τήν συγκεκριμένην ἀρετήν σας, τήν ὁποίαν πρέπει νά ἔχουμε ὅλοι μας.
1. Εἰς τήν ἐπιστολήν σας προτάσσετε τήν παρατήρησιν, ὅτι:
 "῾Η ἐπιστολή (μου) εἶναι γραμμένη σέ ὕφος πολύ αὐστηρό καί ἐλεγκτικό, σάν νά εἴμαστε ὅλοι ἐμεῖς οἱ παραλῆπτες της (᾿Αρχιερεῖς) κατηγορούμενοι γιά κάτι πολύ σοβαρό. ῾Ο δέ Σεβ)τος Λαρίσης κ. Πανάρετος σά νά εἶναι ὑπόδικος γιά ἔγκλημα..."
Δέν θά ζητήσω νά μοῦ πῆτε ἀπό ποῦ βγάλατε αὐτό τό συμπέρασμα, διότι δέν θά ὠφελήσῃ εἰς τίποτε, ἀφοῦ ἡ ἐπιστολή μου θά ἠδύνατο νά παρουσίαζε μεγαλύτερη λεπτότητα ἐκφράσεως καί νά ἀπέπνεε βαθυτέραν πνευματικότητα, χωρίς, βεβαίως, νά ἀδικῇ ἤ νά ὑπερβάλῃ τό πραγματικόν Κανονικόν "ἔγκλημα", τό ὁποῖον διεπράχθη μέ τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 15)7-9-99 ᾿Αρχιερατικόν ἔγγραφον τοῦ ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ. Εἶμαι, λοιπόν, ὑποχρεωμένος, ἐφ᾿ ὅσον σᾶς ἐσκανδάλισε τό ὕφος, νά ζητήσω εὐθέως συγγνώμην ἀπό τήν ἀγάπην Σας, ἀφοῦ οὔτε διδάσκαλος αἰσθάνομαι, οὔτε παιδαγωγίαν ἀσκῶ μέ τάς ἐπιστολάς μου, οὔτε κρίνω ούδένα. Σᾶς εὐχαριστῶ, λοιπόν, γιά τήν πρός διόρθωσίν μου καλοπροαίρετον καί εὐθεῖαν ἀδελφικήν παρατήρησιν.
2. ῞Οσον ἀφορᾶ τήν ἐνέργειαν τοῦ Σεβασμιωτάτου καί ἀγαπητοῦ ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ καί συλλειτουργοῦ μας κ. Παναρέτου δέν χρειάζεται νά τήν χαρακτηρίσω, διότι αὐτή αὐτοχαρακτηρίζεται ὡς κατάφωρα ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΗ καί κατά τήν ταπεινήν μου ἄποψιν, ἡ ὁποία δέν εἶναι αὐθαίρετος, ἄν ἐκδικασθῇ, πιστεύω, ὅτι ἀσφαλῶς θά ἀποδειχθῇ καί ἄδικος. ᾿Επίσης ἀποτελεῖ, ἴσως ἐν ἀγνοίᾳ του, πρᾶξιν σκοπιμότητος, καί διά τοῦτο μοιάζει μέ "τορπίλλη" εἰς τό σκάφος τῆς ᾿Εκκλησίας. Συμβαίνει αὐτό, διότι, ὡς ἀντικανονική καί ἄδικος πράξις, διασαλεύει τήν Κανονικήν Τάξιν, καί τραυματίζει τήν ᾿Αγάπην, τήν Εἰρήνην καί τήν ῾Ενότητα. Πιστεύω, ὅτι ἡ ἐνέργεια αὐτή τοῦ Σεβασμιωτάτου ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ, εἴτε ὁ ἴδιος τό ἀντιλαμβάνεται, εἴτε ὄχι, μπορεῖ νά ἀποτελέσῃ αἰτία διχασμοῦ, ἤ μᾶλλον, ἄν δέν ἀντιμετωπισθῇ Κανονικῶς, ἤδη ἀπετέλεσεν αἰτίαν διχασμοῦ. ῾Η ἐνέργεια αὐτή, καθ᾿ ἡμᾶς κρύπτει ἐν ἑαυτῇ μίαν σκοπιμότητα! Τήν ἀχρήστευσιν καί περιθωριοποίησιν τινῶν Κληρικῶν καί Λαϊκῶν. Συνειδητοποιοῦμε ἆραγε αὐτήν τήν πρόθεσιν; ῞Οτι δηλαδή ἔχουμε τρεῖς τέσσερις ῾Ιερομονάχους καί ἀπό αὐτούς ἔναν-δύο θέλουμε νά τούς ἀχρηστεύσουμε; Δέν ἐγκληματοῦμε καί ἀπό τήν ἄποψι αὐτή ἔναντι τοῦ ᾿Αγῶνος πού διεξάγει αὐτήν τήν περίοδον ἡ ᾿Εκκλησία τοῦ Χριστοῦ; ᾿Αλήθεια σᾶς λέγω, δέν χωροῦν στό μυαλό μου αὐτά τά πράγματα.
῾Ως ᾿Αρχιερεῖς πρέπει νά ἔχωμεν τάς πνευματικάς εὐαισθησίας ἀγρυπνούσας καί νά παρακολουθοῦμε τάς ἐκκλησιαστικάς ἐξελίξεις καί νά μή κλείνουμε τά μάτια μας πρό τῶν ὑφισταμένων συγχρόνων κακῶν. Διό πάλιν σᾶς παρακαλῶ νά διαβάσετε τάς ἐπιστολάς μου, καί πιστεύω, ὅτι θά ἀντιληφθῆτε πλήρως, τό ἀντικανονικόν, τό ἄδικον καί τό ἄκυρον τῆς ἐνεργείας, ἀλλά καί τήν σκοπιμότητα, ἡ ὁποία εἶναι πράγματι "τορπίλλη" καί πρόξενος διχασμοῦ. ῎Εχω λόγους νά πιστεύω, ὅτι καί ὁ πρῶτος γῦρος τῶν τεχνητῶν σκανδάλων (1991-1995),καί αὐτός ὁ δεύτερος, ἐξεκίνησαν ἀπό τούς ἰδίους παράγοντας, ἔχουν στόχον περίπου τά ἴδια πρόσωπα, καί σκοποῦν νά προσβάλουν τήν ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. καί ἀποτυγχάνοντα θά ἱκανοποιηθοῦν πάλιν μέ ἕνα σχίσμα.
3. Γράφετε, ὅτι ὁ ῾Ιερομόναχος:
"῎Εχει δώσει πολλές ἀφορμές γιά τιμωρία μέ τίς ἐπιστολές του πρός τούς ᾿Αρχιερεῖς τάς ἀπό 22-5-1998, ἀπό 11)24-12-1998,....ἀπό 23-1-1999 καί τήν χειροτέραν (ὅπως σεῖς τήν χαρακτηρίζετε) ἀπό ὅλες τήν 19)6-8-1999, καθώς καί τόν ἀντίλογον πρός τόν Σεβασμιώτατον Πανάρετον τήν ἀπό 8-9-1999". Καί εἰς τήν συνέχεια μοῦ ἐφιστᾶτε τήν προσοχήν νά μελετήσω αὐτές τίς ἐπιστολές, καί νά σᾶς ἀπαντήσω ἄν αὐτές:  "δέν ἀποτελοῦν τορπίλλη ἀσεβείας καί ἀνταρσίας κατά τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου μας" κλπ. ᾿Ενῶ σημειώνετε, ὅτι μέ αὐτές τίς ἐπιστολές μᾶς βγάζει ὅλους "ἀχρήστους, προδότες καί ἀρνητές τῆς ᾿Ορθοδοξίας, ἀλλά καί τήν ῾Ιεράν Σύνοδον ἀδρανῆ, δηλαδή νεκράν ἐνώπιον τῆς ᾿Εκκλησίας".
῎Εχω ὑπ᾿ ὄψιν μου, αὐτές τίς ἐπιστολές, Σεβασμιώτατε ἀδελφέ, ἀλλά σᾶς πληροφορῶ κάτι πολύ σημαντικόν! Πρίν ἀπό τήν Σεβασμιότητά σας καί ἀπό κάθε ἄλλον αυτά τά κείμενα τοῦ ῾Ιερομονάχου τά κατηγόρησαν συστηματικά ἄλλα πρόσωπα, ὄχι ᾿Επίσκοποι, τά ὁποῖα πιστεύω ὅτι δέν ἀγνοεῖτε. Προσωπικά διεφώνησα εἰς τό θέμα αὐτό καί μέ τόν Μοναχό Μάξιμο καί μέ τόν κ. Δημήτριο Κάτσουρα καί μέ ὅσους ἐπηρεάζουν. Σέβομαι, κατ᾿ ἀρχήν τήν ἄποψίν σας, ἀλλά δέν τήν ἀποδέχομαι. Πάντως ξαναδιαβάσαμε τά κείμενα τοῦ π. ᾿Αμφιλοχίου, ὅπως μοῦ ὑποδεικνύετε, καί εἰλικρινά μέ τήν εὐθύνη καί τό θάρρος πού πρέπει νά διακρίνῃ ἕναν ἐλεύθερο ἐν Χριστῷ ᾿Επίσκοπον, σᾶς λέγω, ὅτι δέν τά χαρακτηρίζω, ὅπως ἡ Σεβασμιότητά σας, διότι δέν εὑρίσκω τίποτα τό κακόν εἰς αὐτά. ᾿Αντίθετα θαυμάζω τό ἐνδιαφέρον, τήν εὐαισθησία καί τήν ἀγωνία τοῦ ῾Ιερομονάχου, διά τό ποῦ ὁδηγεῖται ὁ ῾Ιερός τῆς ᾿Εκκλησίας ᾿Αγών. ῎Αν κάπου ὑστεροῦν εἰς τήν ἔκφρασιν "δέν θά διϋλίσω τόν κώνωπα διά νά καταπίω τήν κάμηλον". Διότι, ἄν ὑπό τό κακοπροαίρετο πνεῦμα ἐξετασθοῦν καί τά ἰδικά μου καί ἄλλων τά κείμενα, ποῖος θά μείνῃ ἀκατηγόρητος;
Μή ξεχνᾶμε, ἄλλωστε, ὅτι καί οἱ πέντε ἦσαν ᾿Επίσκοποι καί ἐνῶ "τά ἤξεραν ὅλα", καί ἐνῶ "ἦσαν ἄγιοι" καί δέν ἐπέτρεπαν νά θίξῃ κανείς τήν "αὐθεντία" τους, ἀπεδείχθησαν..."θοῦ Κύριε φυλακήν τῷ στόματί μου"... ῾Ως ᾿Επίσκοποι δέν ἔχουμε τό δικαίωμα νά "φιμώνουμε" τούς ἄλλους, ἀλλά νά ἀνοίγουμε τά αὐτιά μας, διότι αἱ κρίσεις τῶν ἐν Χριστῷ ἀδελφῶν μας, ῾Ιερέων, Μοναχῶν, καί Λαϊκῶν, μᾶς ἐνδιαφέρουν καί πρέπει νά τάς λαμβάνουμε ὑπ᾿ ὄψιν! καί ἤ νά δεχώμεθα τίς ὑποδείξεις, ὅταν εἶναι σωστές, ἤ νά διορθώνουμε ἐκείνους, ὅταν πλανώμενοι σφάλλουν καθ᾿ οἱονδήποτε τρόπον.
Τί μᾶς λέγει ἐν προκειμένῳ, ὅμως, μέ τόν ἰδικόν του τρόπον εἰς αὐτά τά κείμενα ὁ ῾Ιερομόναχος ᾿Αμφιλόχιος;
α) ῞Οτι δέν λειτουργεῖ, ὅπως πρέπει Κανονικά καί ἀποτελεσματικά  τό Συνοδικόν σύστημα! ῾Ημεῖς αὐτό βλέπουμε νά μᾶς λέγῃ. Εἶναι ἀναληθές τοῦτο, ἤ εἶναι κακόν, ἐπειδή μᾶς τό λέει ἕνας ῾Ιερεύς, ἕνας συλλειτουργός μας; Σεῖς, Σεβασμιώτατε, πρός τιμήν σας τό λέγω, δέν ὑπήρξατε κατ᾿ ἐπανάληψιν καυστικός, ὅτι δέν λειτουργεῖ κανονικά ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, ἀλλά περιορίζεται σέ ἀντιδικίες καί "τσακωμούς" καί "ὕστερα φεύγουμε γιατί κουραστήκαμε", ἤ διότι "εἴμεθα μερικοί ἀσθενεῖς", καί τά θέματα ἐπί χρόνια τώρα μένουν ἄλυτα, συσσωρεύονται καί μερικά ἀπό πρόθεσιν ξεχνιοῦνται καί ἀναγκάζονται ἄλλοι νά μᾶς τά θυμίσουν καί αὐτό εἶναι "ἀσέβεια", εἶναι "κακόν" κατά τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου κλπ.κλπ. ῎Ετσι, ὄντως, δέν προχωρεῖ  τό ἐκκλησιαστικόν ἔργον.  Ποῖοι, ὅμως, καί διατί ἐθίγησαν καί παραπλανητικῶς διαδίδουν, ὅτι εἶναι ἐφάμαρτος πρᾶξις νά εἰσηγῆται τρίτος, ἤ νά παρατηρῇ, ἤ νά ὑποδεικνύῃ, ἤ νά διαμαρτύρεται, ὅταν τό Συνοδικό μας σύστημα δέν εἶναι ἄψογον;
β) Μᾶς λέγει, ὅτι πρέπει νά καθαιρέσουμε τούς πέντε καί νά ρυθμίσουμε ὡς ῾Ιερά Σύνοδος σοβαρά ἐκκλησιαστικά θέματα. Εἶναι τοῦτο κακόν ἤ δέν ἔχει πάλιν δικαίωμα νά μᾶς ὑποδεικνύῃ τέτοια θέματα ὁ ῾Ιερεύς, ὁ ὁποῖος ἐλευκάνθη εἰς τόν ἀγῶνα, διωκόμενος, ὑβριζόμενος καἰ ἐξόριστος τά περισσότερα χρόνια, διακονεῖ εἰς τό γεώργιον τοῦ Κυρίου; Μήπως ἐμεῖς πού ἐγίναμε ᾿Επίσκοποι εἴμεθα ἀξιώτεροι ἐκείνου; Πῶς θεωροῦμε τέλος πάντων τούς ῾Ιερεῖς μας καί πῶς τούς ἑαυτούς μας; ῎Η μήπως ἐπειδή γίναμε ᾿Επίσκοποι, γίναμε καί παντογνῶσται καί ἀλάνθαστοι καί, εἶναι ἔγκλημα νά μᾶς ὑποδεικνύουν τάς παραλείψεις μας οἱ ῾Ιερεῖς; Διατί ὡρισμένοι χάσαμε τήν ψυχραιμία μας ἐπί τῷ ἀκούσματι ἤ τῇ ἀναγνώσει, ὅτι "Πρέπει νά καθαιρέσουμε τούς πέντε", ἤ "Διατί δέν καθηρέθησαν ἀκόμη;". Δέν μᾶς ὠφελεῖ μία τοιαύτη στεῖρα ἀρνητική στάσις: "Εἶμαι ᾿Επίσκοπος, τά ξέρω ὅλα καί ἀποτελεῖ βλασφημία καί ὕβριν" νά μᾶς ὑποδείξῃ κάποιος τάς παραλείψεις μας καί τά σφάλματά μας ἤ την Συνοδικήν ὀλιγωρίαν καί ἀδράνειαν. Θέτω, ὅμως, Σεβασμιώτατε, καί τοῦτο τό ἐρώτημα: Μήπως ὁ ῾Ιερομόναχος π. ᾿Αμφιλόχιος εἰς αὐτήν τήν περίπτωσιν, ἐνεργεῖ εὐθέως καί αὐθορμήτως καί κατά συνείδησιν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, διά νά βοηθηθοῦμε ἡμεῖς νά ἐνεργήσουμε Κανονκά ἔναντι τῶν πέντε καί νά διαφυλάξουμε ἔτσι,  καί εἰς τό συγκεκριμένον θέμα, τό κῦρός μας ὡς ᾿Επισκόπων καί ὡς ῾Ιερᾶς Συνόδου; Διότι ἡ μέχρι τώρα στάσις μας ἔναντι τῶν πέντε, κατά τήν ταπεινήν μου ἄποψιν, ἀποτελεῖ ἔμμεσον ἀναγνώρισιν ἐκείνων τῶν ἀντικανονικῶν καί ἀκύρων "καθαιρέσεων" πράγμα τό ὁποῖον μᾶς "αὐτοκαταργεῖ"! ἐνῶ μᾶς καθιστᾶ ἀναπολογήτους ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. καί εἰς τά ὅμματα τρίτων!.
γ) Μᾶς λέγει, ὅτι τινές ἐξ᾿ ἡμῶν προσβάλλουμε τήν ῾Ομολογία μας, ἤ διερωτᾶται ἄν ἔχουν τινες ᾿Ορθόδοξον ῾Ομολογίαν. ὅταν λένε, ὅτι "ἔχουνε τό ἴδιο πιστεύω μέ τούς πέντε"  καί λοιπά φοβερά καί ἀπαράδεκτα καί οἱ ὐπόλοιποι σιωποῦμε ἐνόχως; Παρακαλῶ ἀναγνῶστε καί πάλιν τό ῾Υπόμνημα τοῦ ῾Ιερομονάχου ἀπό 19)6-8-99, σελ. 3 καί κρίνατε ποίας ἀναληθείας ἤ ἀσεβείας διατυπώνει. ᾿Αλλά καί ἄν ἀκόμη εὑρίσκεται ἐν ἀδίκῳ, ἐφ᾿ ὅσον ἡμεῖς ἔχομεν τήν ῾Ομολογίαν ἀπολύτως ἀκεραίαν καί δέν προσβάλλεται αὕτη μέ κανένα ἄμεσον ἤ ἔμμεσον τρόπον ἐκ μέρους ὅλων ἡμῶν, γιατί θιγόμεθα καί δέν τοῦ ἀπαντῶμεν, ὅπως ἔχομεν χρέος καί καθῆκον νά τοῦ ἀπαντήσωμεν κανονικῶς, ἀληθῶς, ἀλλά καί ἱεροπρεπῶς, δίδοντες πρότυπον πρός μίμησιν;
δ) Μᾶς εἶπε γιά δωδεκαμελῆ ῾Ιερά Σύνοδο κλπ. Μήπως διαφωνῆτε τώρα, ἐνῶ κάποτε πεπαρρησιασμένα ἐτάχθητε ἐν Συνόδῳ καί εἰς ἐπήκοον πάντων ὑπέρ τῆς προτάσεως γιά δωδεκαμελῆ Σύνοδον; Εἶναι κακό, ὅταν ἐρωτᾶ ἤ παρατηρεῖ ἤ διαμαρτύρεται, γιατί δέν προχώρησε ἡ ῾Ιερά Σύνοδος καί εἰς τό θέμα αὐτό;
Αὐτά τά ὁποῖα μᾶς λέγει δικαίως, κατά τήν ἄποψίν μου, ὁ ῾Ιερομόναχος, διά τά ὁποῖα πιστεύω, ὅτι δέν ἔχει οὔτε ὑστεροβουλία, οὔτε ἰδιοτέλεια, ἀλλά κινεῖται ἀπό λόγους καθαρά ὀρθοδόξου συνειδήσεως, δέν πρέπει νά μᾶς θίγουν ἤ νά ὀργιζώμεθα ὡρισμένοι. Κατά τήν ἄποψίν μου, μᾶλλον πεποίθησιν,  ἔπρεπε πρό πολλοῦ καί ὡς ᾿Αρχιερεῖς καί ὡς ῾Ιερά Σύνοδος νά εἴχομεν προωθήσει πολλῶν θεμάτων τάς λύσεις, τάς οποίας ἀπαιτεῖ τό συμφέρον τῆς ᾿Εκκλησίας. ῎Ετσι ὅμως, ὅπως ἐπορεύθημεν μέχρι σήμερον, καί δυστυχῶς συνεχίζομεν νά πορευώμεθα, ἐκτιθέμεθα καί ἀναγκάζομεν τρίτους νά μᾶς παρατηροῦν, ἡμεῖς δέ ὄχι ἁπλῶς δέν τούς λαμβάνομεν ὑπ᾿ ὄψιν, ἀλλά θέλουμε νά τούς βγάλουμε καί ἀπό τήν μέση. Διατί; ᾿Ιδού τό μεγάλο καί οὐσιαστικό ἐρώτημα. ῎Ετσι, λοιπόν, Σεβασμιώτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ, ὅταν ἡμεῖς ἀδρανοῦμε, εἶναι ἀπόλυτα φυσικόν κάποιος νά μᾶς ἐπιστήσῃ τήν προσοχήν, καί ἀφοῦ δέ μᾶς τά εἶπεν ᾿Αρχιερεύς, τά εἶπεν ὁ π. ᾿Αμφιλόχιος. Μά καί ἡ "ὄνος τοῦ Βαλαάμ" νά μᾶς τά ἔλεγε, εἴχαμε χρέος νά τά λάβουμε ὑπ᾿ ὄψιν καί νά "τιμήσωμε" καί τήν ὄνον.  Τώρα πού μᾶς τά λέγει ἕνας Γνήσιος ᾿Ορθόδοξος Κληρικός, ἐπειδή δέν εἶναι ᾿Αρχιερεύς, πρέπει νά τόν διώκουμε; Καί ἄν θελήσῃ ὁ Κύριος "συνᾶραι λόγον" ἐπί τῶν ἰδικῶν μας χαρτίων, τί θά ἀπολογηθοῦμε; Τό "δάνειο" τῶν τρίτων τό γνωρίζουμε, τό δικόν μας ποιός θά τό πληρώσῃ; Συγχώρησόν μοι, καί πάλιν, Σεβασμιώτατε ἀδελφέ, ἀλλά αὐτά πιστεύω, καί σοί λέγω, διά νά μή κατακριθῶ, ὡς σιωπήσας. Διότι: "Μέγα τό τῆς σιωπῆς κρῖμα", κατά τόν ῞Αγιο Θεόδωρο τόν Στουδίτη.
ε) Μᾶς λέγει ἀκόμη ὅτι καί ἡ ᾿Αρχιγραμματεία τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ἀλλά καί τό Σῶμα τῶν θεολόγων δέν κάμνουν τό καθῆκόν τους πρός τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, ἤ ὅτι οὐδείς ἔχει δικαίωμα νά κωλυσιεργῇ ἐπίσημον Καταγγελίαν ᾿Αρχιερέως (ἐν προκειμένῳ τῆς ῾Υμετέρας Σεβασμιότητος) καί νά τήν ἔχῃ σέ ἐκκρεμότητα. ᾿Επισημαίνετε, ὅτι μέ "ὑβρίζει ὁ π. ᾿Αμφιλόχιος, ὅταν λέγῃ: τί κάνει ἡ ᾿Αρχιγραμματεία τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί ἐκκρεμεῖ ἡ καταγγελία σας εἰς βάρος του (σ.σ. δηλαδή εἰς βάρος τοῦ ῾Ιερομ. π. ᾿Αμφιλοχίου) καί τόσους μῆνες δέν ἐκδικάζεται;" ᾿Εγώ δέν βλέπω καμμίαν ὕβριν κατ᾿ οὐδενός. Δέν ὑβρίζει, κατ᾿ ἐμέ, ἀλλά ὑποδεικνύει σοβαράς παραλείψεις καί ἰδικές μου, ὡς ὑπευθύνου τῆς ᾿Αρχιγραμματείας τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί μάλιστα καί δικαίως, διότι τό θέμα τόν ἀφορᾶ ἄμεσα. ῾Η ταπεινότης μου φρονῶ, ὅτι αὐτά ἔπρεπε νά σᾶς ἱκανοποιήσουν καί νά σᾶς εὐχαριστήσουν, διότι ποῦ ἀκούσθηκε ᾿Αρχιερεύς νά καταγγέλλῃ ἐγγράφως ἕναν Κληρικόν καί ἡ ῾Ιερά Σύνοδος νά μήν ἀσχολῆται μέ τήν Καταγγελίαν αὐτήν; Τοῦτο δεδομένου, ὅτι συνεδρίασε δύο φοράς ἡ ῾Ιερά Σύνοδος καί δέν ἐξήτασε τήν Καταγγελία σας. Αὐτό πῶς πρέπει νά ἑρμηνευθῇ; Περιποιεῖται τιμήν εἰς ῾Υμᾶς, ὡς ᾿Αρχιερέως, τό γεγονός, ὅτι ἡ Καταγγελία σας ἔμεινε νεκρά ἐπί δέκα μῆνες, ἐνῶ ἀκόμη ἡ ῾Ιερά Σύνοδος δέν ἀπεφάνθη ἄν κάμνη δεκτήν, ἤ ἀπορρίπτει αὐτήν[1]; Ποῦ εἶναι καί ἐδῶ ἡ Κανονική Τάξις; Ποῦ εἶναι ἡ ἄψογη λειτουργία τοῦ Συνοδικοῦ μας συστήματος;
 Κατά τήν ἰδικήν μου ἄποψιν, Σεβασμιώτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ, αὐτά πού λέγει ὁ ῾Ιερομόναχος ἔπρεπε καί πρέπει πολύ αὐστηρά  νά μᾶς τά πῆτε ἡ Σεβασμιότης σας. Πρέπει δικαιολογημένα νά ζητήσετε εὐθύνας καί ἀπό τήν ᾿Αρχιγραμματεία καί ἁπό τόν Μακαριώτατο Πρόεδρο καί ἀπό τήν ῾Ιερά Σύνοδο, ἀλλά καί ἀπό ὡρισμένους συμβούλους τοῦ Μακαριωτάτου, γιατί ἐπί δέκα μῆνες δέν ἐξητάσθη ἡ Καταγγελία σας, ἀλλά καί δέν ἔχετε κἄν ἀπάντησιν ἄν αὕτη ἔγινε δεκτή ἤ ἀπερρίφθη. ᾿Από ήν ἄλλη ἄποψι, δηλαδή ἀπό τήν πλευρά τοῦ καταγγελθέντος ῾Ιερομονάχου, καί μόνον, ὅτι διασύρεται καί εὐτελίζεται καί ὡς πρόσωπον καί ὡς ῾Ιερεύς, διότι  τελεῖ ὑπό ᾿Αρχιερατικήν Καταγγελίαν, τῆς Καταγγελίας τεθείσης εἰς τό "ψυγεῖον", ἔχει κάθε Κανονικόν δικαίωμα ὄχι νά διαμαρτυρηθῇ, ἀλλά καί μέ ἄλλους Κανονικούς καί νομίμους τρόπους νά ὑπερασπισθῇ τήν ἱερατικήν του τιμήν καί ὑπόληψιν, ἡ ὁποία ἐπί δέκα χρόνια διασύρεται. Αὐτά πάλιν ἐξ ἀγάπης σᾶς γράφω, διότι δέν θέλω ἐπ᾿ οὐδενί νά ἐκτίθεται ἡ Σεβασμιότης σας καί, διότι γνωρίζω, ὅτι δέν δέχεσθε οὔτε ἀδικίες, οὔτε ἀντικανονικότητες, ἀλλά μόνον τό καλῶς νοούμενον συμφέρον τοῦ ᾿Αγῶνος τῆς ᾿Εκκλησίας.
4. Εἰς τήν ἀγαπητήν σας ἐπιστολήν ἡ Σεβασμιότης σας ἐκφράζετε καί τήν ἑξῆς ἀπορία, ἡ ὁποία ἀφορᾶ ὄχι τόν ῾Ιερομόναχον, ἀλλά τήν ταπεινότητά μου προσωπικά: "Ποιά εἶναι, μέ ἐρωτᾶτε, ἡ προδοσία κατά τῆς ῾Ομολογίας-᾿Εκκλησιολογίας, ἀλλά καί αὐτῆς τῆς ᾿Αποστολικῆς μας Διαδοχῆς;", τήν ὁποία μόνον ἐγώ, ὁ ᾿Επίσκοπος Κήρυκος, καταλαβαίνω, ἐνῶ ἐσεῖς δέν τήν βλέπετε. ᾿Οφείλω νά ἀπαντήσω εὐθέως καί ὑπευθύνως καί εἰς αὐτήν τήν ἐρώτησιν:
Δέν θά πολυλογήσω, θά ἀπαριθμήσω μόνον ἐλάχιστα.
Πρῶτον: Κατά τήν ἰδικήν μου γνώμην, προδοσία κατά τῆς ῾Ομολογίας-᾿Εκκλησιολογίας μας καί τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς εἶναι πρωτίστως ἡ καλλιεργηθεῖσα ἄποψις (προπαγάνδα) τινῶν ὅτι "ἔχουμε τό ἴδιο πιστεύω μέ τούς πέντε", ἤ "δέν πρέπει νά τούς καθαιρέσουμε". Μέ αὐτόν τόν τρόπο καλύπτονται καί ἀποσιωπῶνται τά Κανονικά καί δογματικά ἐγκλήματά των, ὅπως αὐτά συνοψίζονται εἰς τήν δευτέραν καί τρίτην ᾿Εγκυκλίους των καί εἰς τάς ὑπ᾿ ἀριθ. 95)10-5-95, 4)7-6-95, 5)16-6-95, 6)16)29-6-95,10)25-6-95 Πράξεις των, καί ἄλλα τά ὁποῖα ἔχουν γράψει εἰς τά ἡμερολόγιά τους, εἰς τά περιοδικά τους, εἰς τά κείμενά τους, καί ἐν τέλει ὅλα ἐκεῖνα, ἀπ᾿ ἀρχῆς μέχρι τέλους, τά ὁποῖα τούς ὡδήγησαν εἰς τό ΣΧΙΣΜΑ.
Δεύτερον: ῾Η ἐκ μέρους των ἀποδοχή, τῆς ἀπό 11-10-91 ᾿Εγκυκλίου ᾿Επιστολῆς τοῦ Κυπρίου ῾Ιερομονάχου Εὐθυμίου, τήν ὁποίαν ἐβράβευσαν μέ τήν Β' ᾿Εγκύκλιόν των καί τήν ἐνέκριναν μέ κάθε τρόπο, ἀλλά καί ἡ προσπάθεια τοῦ πρώην ᾿Αττικῆς νά ἀναγνωρισθοῦμε ἀπό τό Κράτος, ὡς ἐπίσημος παλαιοημερολογιτική ᾿Εκκλησία, ὑπό τήν προϋπόθεσιν, ὅτι τό 1971 ἐδέχθημεν πραγματικήν χειροθεσίαν, εἶναι ἕνα ἄλλο εἶδος προδοσίας, εἰς τήν ὁποίαν μπορεῖ νά θεωρηθῇ, ὅτι συμμετέχομεν ἐφ᾿ὅσον δέν ἐπιλαμβανόμεθα ὡς ῾Ιερά Σύνοδος.
Τρίτον: Συμμετοχή εἰς τήν προδοσία εἶναι καί τό γεγονός ὅτι οἱ ἄνθρωποι αὐτοί (οἱ πέντε), ἐνῶ κατεπάτησαν κάθε ἔννοιαν Κανονικῆς τάξεως καί ᾿Εκκλησιαστικοῦ Δικαίου, ἐβλασφήμησαν καί ἀναθεμάτισαν ὀρθοδόξους Εἰκόνας, τούς ῾Αγίους Πατέρας, τάς Οἰκουμενικάς Συνόδους, ἀνέτρεψαν τήν ᾿Ορθοδοξίαν, ἀπεσχίσθησαν ἀπό τήν ᾿Εκκλησία, ἀντιποιοῦνται Αὐτήν καί τήν βλασφημοῦν, ἀφοῦ τό "Καϊαφικόν συνέδριόν" των τό ἀπεκάλεσαν καί συνεχίζουν νά ἀποκαλοῦν "᾿Εκκλησία Γ.Ο.Χ."[2], καί ἐμεῖς σιωποῦμε καί δέν λαμβάνουμε τά προβλεπόμενα μέτρα.
Τέταρτον: Εἰς προδοσίαν κατά τῆς ῾Ομολογίας - ᾿Εκκλησιολογίας καί τῆς ᾿Αποστολικῆς μας Διαδοχῆς. μπορεῖ νά ἐξελιχθῇ καί τό γεγονός, κατά τό ὁποῖο δειλά καί ἐκλεκτικά προπαγανδίζεται ἐσχάτως ἀπό μερικούς, ἔστω καί ὑπό μορφήν ἐρωτήματος, ἀπορίας, ἄν μποροῦμε νά ἐνωθοῦμε μέ τούς Φλωριναίους μέ μόνην τήν ῾Ομολογία καί νά "ἀλληλοαναγνωρισθοῦμε", ὡς ᾿Αρχιερεῖς. ῾Η κοινή ῾Ομολογία καί ἡ ἀλληλοαναγνώρισις ἡ ὁποία προωθεῖται ἀπό τήν πλευρά τῶν Φλωριναίων[3], καί ἡ ὁποία, δυστυχῶς ἐμμέσως προπαγανδίζεται καί ἀπό τινας ἡμετέρους, οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν νά περάσουν τό μήνυμα, ὅτι δῆθεν βιάσθηκε ὁ ῞Αγιος Πατέρας πού ἀπεκήρυξε τόν Φλωρίνης τό 1937, ἐνῶ μποροῦσε νά ἀποφύγῃ τό σχίσμα,[4] ἀποτελεῖ καί αὐτό, ἐπαναλαμβάνω, μίαν τάσιν προσβολῆς κατά τῆς ῾Ομολογίας - ᾿Εκκλησιολογίας μας.
Σεβασμιώτατε, μή μέ παρεξηγήσετε διά τό εὐθές τῆς ἐκφράσεως, ζητῶ συγγνώμην δι αὐτό, ἐπιμένω ὅμως, διότι πιστεύω ὅτι "κατά μόνας ὑπάρχων" ἐν Κατερίνῃ καί λόγῳ τῆς εὐθραύστου ὑγείας σας, δέν ἐνημερώνεσθε, ὡς θά ἔδει, καί ἑπομένως καλῶς ἐκφράσατε καί ἐσεῖς εὐθέως καί ἀπεριφράστως τήν ἀπορίαν σας, ἀλλά καί ἐγώ τό θεώρησα καθῆκόν μου νά σᾶς ἐνημερώσω.
5) ᾿Επικαλεῖσθε τήν ἐπιστολήν τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου κ. ᾿Ανδρέου, τήν ἀποσταλεῖσαν τήν Κυριακήν τῶν Βαΐων 1997, μέ τήν ὁποίαν, ὅπως γράφετε:  "τούς προσκαλεῖ τούς πέντε ὡς φιλόστοργος πατέρας νά ἐπιστρέψουν στήν ᾿Εκκλησία οἱ πέντε πνευματικοί υἱοί του καί συλλειτουργοί του, νά σπάση ἡ παγίδα τοῦ διαβόλου, νά γίνῃ χαρά στή γῆ καί στόν οὐρανό. Καί ὁ π. ᾿Αμφιλόχιος ἐπιμένει νά τούς καθαιρέσουμε"
Σᾶς ἀπαντῶ καί εἰς αὐτήν τήν δικαιολογημένην καί λογικήν ἀπορίαν σας, ἀφοῦ ἐκ τῶν προτέρων τονίσω, ὅτι καί ὁ Μακαριώτατος ἅγια ἐνήργησεν, ἀλλά καί ὁ π. ᾿Αμφιλόχιος δίκαια καί ὀρθά ἐπιμένει εἰς τήν καθαίρεσιν καί ἀκοῦστε τούς λόγους:
᾿Αμέσως μετά τό σχίσμα ἐπεκράτησε ἡ βεβιασμένη ἄποψις, μετά τήν ἀργία καί τήν ἔκπτωσι πού τούς ἐπέβαλεν ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, νά προβῇ ἀμέσως εἰς τήν καθαίρεσίν των. ῾Ο θεολόγος κ. ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης εἰσηγήθη τότε νά μή γίνουν βεβιασμέναι καί ἀντικανονικαί ἐνέργειαι, ἀλλά ἡ ῾Ιερά Σύνοδος νά ἐνεργήσῃ, ὅπως ὁρίζει ἡ ᾿Εκκλησία, δηλαδή καί τήν Κανονικήν τάξιν νά τηρήσωμεν καί τήν ἀγάπην καί τήν οἰκονομίαν νά μή παρίδωμεν. Προέτεινε, λοιπόν, νά ἀποσταλῇ εἰλικρινής ἀδελφική ἐπιστολή ἀγάπης, σκοπός τῆς ὁποίας θά ἦτο ἡ προσπάθεια νά θεραπευθῇ ἐν τῇ γενέσει του τό σχίσμα των. ῾Η πρότασις αὐτή ἐνεκρίθη ὁμοθύμως ὑπό τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, καί ἐγένοντο πράγματι εἰλικρινεῖς προσπάθειαι, ὥστε νά λυθῇ τό θέμα εἰρηνικῶς, μέ  ἀγάπην καί μακροθυμίαν. ῎Ετσι ἐστάλησαν ὑπό τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου αἱ ὑπ᾿ ἀριθμ. 2876)25-8-95 (πρώτη) καί 2903)16-1-96 (δευτέρα) ἀδελφικαί ποιμαντορικαί ἐπιστολαί (Βλ. ταύτας εἰς ἡμετέραν "᾿Ανοικτήν ἐπιστολήν πρός τούς πέντε, Φεβρ. 1997). ῾Η ἀπάντησις δυστυχῶς ἦτο ἀρνητική. Μετά ἀπό ἀρκετό διάστημα ἐστάλη ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου, μέ τήν ἔγκρισιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί ἡ τρίτη ἐπιστολή (ὑπ᾿ ἀριθμ. 2917)25-3-96 -Κυριακή τῶν Βαΐων), διά τήν ὁποίαν κάμνετε λόγον. Καί ἀφοῦ οὕτω ἐξηντλήθη ἡ μακροθυμία, ἡ ἀγάπη καί ἡ οἰκονομία, τότε ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, μέ τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 3005)18-6-1997 Πράξιν-᾿Απόφασιν της, ἐκκίνησε τήν Κανονικήν διαδικασίαν διά νά ἐφαρμόσῃ τήν προβλεπομένην Κανονικήν τάξιν καί νά ἐπιβάλῃ τάς προβλεπομένας Κανονικάς κυρώσεις εἰς τούς πέντε. ῎Εκτοτε, ὅμως, ἤρχισεν ἡ προπαγάνδα κατά τῆς Συνοδικῆς αὐτῆς ἀποφάσεως! Συστηματικά ὑπεστηρίχθη καί ὑποστηρίζεται καί μέχρι σήμερα, ὅτι:
α) Δέν πρέπει νά καθαιρεθοῦν οἱ πέντε διά μόνον τά κανονικά παραπτώματα καί τό σχῖσμα, διότι θά μᾶς ποῦν: "Ναί κάναμε Κανονικές παραβάσεις, καί σχῖσμα, διότι ὑπῆρχον λόγοι πίστεως". Διά τοῦτο, ὑπεστηρίχθη μετ᾿ἐπιμονῆς, ὅτι πρέπει νά καθαιρεθοῦν πρωτίστως διά τά αἱρετικά των φρονήματα καί κατόπιν καί διά τά κανονικά καί τό σχίσμα. ῎Ετσι ἐζητήθη ἀπό τούς θεολόγους νά γνωμοδοτήσουν πρός τήν κατεύθυνσιν αὐτήν, οὐδείς, ὅμως, ἀνταπεκρίθη, πλήν τοῦ Καθηγητοῦ κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη ( ῾Ορᾶτε: ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ, ᾿Αθῆναι 1999).
β) Δέν πρέπει εἶπον εἰς τήν συνέχεια, νά τούς καθαιρέσουμε ὡς αἱρετικούς, ἄν πρῶτα δέν καταδικάσουμε τίς αἱρέσεις των, ὅπως πάντοτε ἐνεργοῦσε ἡ ᾿Εκκλησία..
γ) Δέν καταδικάζουμε οὔτε τίς αἱρέσεις των, οὔτε αυτούς (τούς πέντε), διότι ἔχουμε τό ἴδιο πιστεύω!!! "Θοῦ Κύριε φυλακήν τῇ στόματί μου καί θύραν περιοχῆς περί τά χείλη μου"!!! 
῎Ετσι, μέ αὐτή τήν προπαγάνδα, πέρασαν περίπου τρία χρόνια καί παραμένει ἀνενέργητος ἐκείνη ἡ Συνοδική ᾿Απόφασις, ἐνῶ τά σχέδια προχωροῦν, ὅποιος δέ θά τά ἐμποδίσῃ θά πρέπει νά τοῦ ἀφαιρεθῇ τό κεφάλι. Καί μερικοί πιστεύουν, ὅτι θά πάρουν κάποιο "κεφάλι", ἀλλά τί θά γίνῃ τό δικό τους "κεφάλι" καί ἐδῶ καί ὅταν παρασταθῇ μπροστά στόν ἀδέκαστο Κριτή; Οἱ πέντε ἠθέλησαν νά "πάρουν κεφάλια", ἀλλά μόνον τά ἰδικά τους ἔβλαψαν.
Κατόπιν ὅλων αὐτῶν ἡ ταπεινότης μου φρονεῖ, ὅτι, ἀντί νά κατηγοροῦμε τόν π. ᾿Αμφιλόχιο καί νά τοῦ βάζουμε "ἐτσιθελικά" καί ἀντικανονικά "ἀργία" , ἡ ὁποία ὅμως βάσει τῶν Κανόνων εἶναι ἀργή!, (ὅπως ἀκριβῶς καί ἐκείνη τῶν πέντε κατά τοῦ Μακαριωτάτου, 95)10-5-95) καί νά ἐπιβαρυνώμεθα μέ ἀντικανονικές πράξεις, θά ἦτο προτιμώτερο νά ἐλέγξουμε καί νά κατηγορούσουμε τούς ἑαυτούς μας, ἀφοῦ κατ᾿ οὐσίαν ἐμεῖς παραβιάζουμε ἐκείνην τήν Συνοδικήν ᾿Απόφασιν καί ἀφήνουμε τόν κάθε τρίτον, ἡμέτερον ἤ ἔξωθι τῆς ᾿Εκκλησίας, ἐπιβούλως καί καταχθονίως κινουμένους νά ἐμποδίζουν, μέ τάς ἐπεμβάσεις των καί τήν προπαγάνδα των, τήν λειτουργία τοῦ Συνοδικοῦ συστήματος καί εἰς τό συγκεκριμένο θέμα.
῞Οσο καί ἄν προσπάθησα νά μή μακρυγορήσω, ὅμως, ἐπειδή ἡ Σεβασμιότης σας εἰς τήν ἐπιστολήν σας θίξατε πολλά φλέγοντα καί σοβαρά θέματα, καί ἐνῶ δέν ἀπήντησα εἰς ὅλα, ἐμακρύνθη ὁ λόγος μου.
῾Ωστόσον ἡ συνείδησίς μου δέν θά εἶναι ἀναπαυμένη, ἄν δέν σᾶς εἴπω καί ὀλίγα δι ὅσα ἡ Σεβασμιότης σας ἔχετε γράψει εἰς προηγουμένας σας ἐπιστολάς. Τό κάνω, διότι, ἐπαναλαμβάνω, ἐκτιμῶ τήν ἀρετήν σας, νά μή αἰσθάνεσθε καμμίαν δέσμευσιν, κανένα δισταγμόν, ὅταν σᾶς ὑποδεικνύεται ἕνα λάθος, ἀλλά νά σπεύδετε ἐλεύθερα καί εὐθέως νά διορθώνετε. Αὐτή ἡ ἀρετή σας, πού μακάρι νά τήν εἴχαμε ὅλοι μας, μοῦ δίδει τό θάρρος νά συνεχίσω ὀλίγον ἀκόμη τόν λόγον μου ἐπί ὡρισμένων θεμάτων πού ἀφοροῦν τήν εἰλικρινά πολύ ἀγαπητήν εἰς ἐμέ Σεβασμιότητα σας. ᾿Αφ᾿ ἐτέρου θεωρῶ καθῆκόν μου καί ὑποχρέωσιν νά ζητήσω συγγνώμην, διότι δέν ἀντεπεκρίθην εἰς τήν ἀπό τοῦ παρελθόντος ἔτους αἴτησίν σας νά ἐκφράσω τάς ἀπόψεις-κρίσεις μου, ἐπί τῆς ἀπό 8-2-1998 ἐπιστολῆς σας πρός τούς πέντε. Μέ τήν εὐκαιρία λοιπόν αὐτή, ἀναφέρομαι καί εἰς αὐτήν. Θά ἐπισημάνω ὡρισμένα σημεῖα, καί θά τά ἀναλύσω διά νά δύνασθε ἐλεύθερα νά λάβετε κατόπιν ὑπεύθυνον θέσιν, χωρίς νά θεωρηθῶ οὔτε διδάσκαλός σας, οὔτε ἄλλό τι, ἀλλά ὅτι ἐκφράζω μόνον τήν ἀγάπην καί τό ἐνδιαφέρόν μου πρός τόν Συνεπίσκοπον καί ἐν Χριστῷ ἀδελφόν. ῾Η ἀπό 8-2-1998 ἐπιστολή σας, πρός τούς πέντε, κατά τό ἔνα μέρος εἶναι μία ἐξαίρετος ἐπιστολή, κατά τό ἄλλο ὅμως μέρος εἶναι ἀτυχεστάτη, καί ἐξετᾶστε μόνος σας ἄν σᾶς ἐκθέτῃ καί σᾶς ἀδικῇ.
Τό καλόν μέρος τῆς ἐπιστολῆς ἀπό 8-2-1998.
Γράφετε πρός τούς πέντε:
 "Πῶς λοιπόν ἀδιστάκτως συκοφαντεῖτε Αὐτόν (τόν Μακαριώτατον) καί ὅλους ἡμᾶς ὡς εἰκονομάχους; ῎Αν εἶπε καί ἔγραψε ὁ πατήρ ᾿Αμφιλόχιος κάτι ἀπορίες του ἄπρεπες, τίς ὁποῖες ὕστερα ἀνεκάλεσε.........καί ὡμολόγησε ὅτι ἔσφαλε ὡς ἄνθρωπος καί ζήτησε συγγνώμη, τί ἄλλο θέλετε...δέν εἶναι ντροπή νά λέτε αὐτά...Τούς καλέσατε νά τούς ἀποδείξετε τά λάθη τους, νά τούς ἀπαλλάξετε ἀπό τήν πλάνην (ἄν εἶχαν) γιά νά τούς σώσετε, σάν καλοί ποιμένες; ᾿Εξ᾿ ἄλλου ὅλοι αὐτοί οἱ 3-4 κατηγορουμενοσυκοφαντούμενοι πέρασαν ἀπό ᾿Εκκλησιαστικό Δικαστήριο, ἀνεκρίθησαν καί ἀθωώθησαν...ποῦ εἶναι ἡ Είκονομαχία, ποῦ τήν βλέπετε ἐσεῖς, καί ἡμεῖς δέν τήν βλέπουμε καί δημιουργήσατε τό ἀπαίσιον σχίσμα...Σχίσατε τόν κοσμάκη μέ τόν.....μπαμποῦλα τῆς Εἰκονομαχίας,....ἄλλοι λόγοι εἶναι πού δημιουργήσατε τό σχίσμα..."
Εἰς τήν συνέχεια θαυμάσια   κατελέγχετε τούς πέντε διά τάς παρανομίας των, τάς ἀντικανονικότητάς των, διά τά πραγματικά των ἐγκλήματα, διά τά ὁποῖα εἶσθε ὄντως ἄξιος πολλῶν συγχαρητηρίων
"Τίς "καθαιρέσεις" σας ἐναντίον μας τίς γράφουμε..διότι εἶναι ἄκυρες. ᾿Εμεῖς πού ἔχουμε τό δίκαιο μέ τό μέρος μας....μποροῦμε νά σᾶς καθαιρέσουμε ...ἀλλά δέν τό κάνουμε,...περιμένουμε τήν μετάνοιά σας. Καί εὐχόμαστε ὁ Πανάγαθος Θεός, τώρα πού θά μποῦμε στήν ῾Αγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή νά σᾶς δώσῃ φωτισμόν καί λογισμόν μετανοίας γιά νά κλείσῃ ἡ μεγάλη πληγή...τό ἀπαίσιον σχίσμα πού δημιουργήσατε...".
Αὐτά εἶναι τά καλά πού γράφετε, ὅπως καί ἀλλα τινά καί τά ὁποῖα νομίζω, ὅτι δέν ὑπάρχει ἀνάγκη οὔτε νά τά σχολιάσω, οὔτε νά σᾶς ἐπαινέσω. ῾Απλῶς θέλω νά σημειώσω καί νά ἐπιστήσω ἀδελφικά τήν προσοχήν σας, ὅτι αὐτές οἱ καλές θέσεις σας δέν συμφωνοῦν μέ τίς νέες καί αὐτό εἶναι πού ἀδικεῖ τήν Σεβασμιότητά σας.
Τό ἀτυχές μέρος τῆς ἰδίας ἐπιστολῆς σας,
τό ὁποῖον θίγει τήν ᾿Ορθόδοξον ῾Ομολογίαν σας.
Γράφετε εἰς τήν ἀρχήν αὐτῆς τῆς ἐπιστολῆς: "Σήμερα ὀκτώ Φεβρουαρίου 1998 Π.Η. ἔπεσαν στά χέρια μου τά δύο τελευταῖα περιοδικά σας Κ.Ε.Ο. Σεπτέμβριος - Δεκέμβριος τοῦ 1997. ᾿Αναγνώσας αὐτά ἐχάρηκα πάρα πολύ, ἐπειδή στό περιοδικό σας Σεπτέμβριος-᾿Οκτώβριος δημοσιεύετε τήν ἐπιστολή μου τήν ὁποίαν εἶχα ἀποστείλει ὡς ἀντιπροσωπικήν μου τήν 28-11-1994 πρός τόν τότε ᾿Επίσκοπον Θεσσαλονίκης κ. Χρυσόστομον διά τό τότε παγκληρικόν Συνέδριον. ᾿Επειδή λοιπόν τήν δημοσιεύετε εὐχαριστῶ διά τήν διαφήμισιν τῆς ᾿Ορθοδόξου ῾Ομολογίας τῆς Πίστεώς μου. ᾿Αλλά ἀπορῶ, ἀφοῦ ἔχω τήν ἴδια ὁμολογία πίστεως, ὅπως ἐσεῖς, πῶς τολμᾶτε καί μέ λεγετε εἰκονομάχο...! ᾿Εσεῖς εἰκονομάχοι εἴσαστε;...".
Καί τελειώνετε τήν ἐπιστολήν σας  αὐτήν λέγοντες:
 "Τελειώνοντας θέλω νά εὐχαριστήσω διά τήν (δημοσιευθεῖσαν) χειρόγραφον ἐπιστολήν μου πού ἐκφράζει τό ὀρθόδοξον φρόνημά μου. Διατί αὐτή ἡ ὀρθοδοξοτάτη ὁμολογία τῆς Πίστεώς μου βάζει σέ σκέψι τούς φρονίμους καί μυαλωμένους ἀναγνώστας τοῦ περιοδικοῦ σας νά λένε: Μά πῶς εἶναι εἰκονομάχος;;; ὁ Γοργόνιος μέ τέτοια ὀρθόδοξον ῾Ομολογίαν...";.
Σεβασμιώτατε αἰσθάνομαι μεγάλες τύψεις, διότι δέν σᾶς ἔγραψα ἀμέσως, εἶμαι ἔνοχος καί θέλω νά προσευχηθῆτε εἰς τόν Θεόν νά μή μοῦ λογισθῇ τοῦτο εἰς ἁμαρτίαν, διότι ἐσεῖς εἴχατε τήν ἐμπιστοσύνη καί τήν ταπείνωσι νά μοῦ γράψετε: "Σεβασμιώτατε ἅγιε Μεσογαίας  κ. Κήρυκε, εὐλογεῖτε. Σᾶς εὔχομαι καλή Μεγάλη Τεσσαρακοστή  μέ ὑγεία καί ἀρετές. Θέλω τήν ἄποψίν σας διά τήν ἐπιστολήν πρός τούς πέντε. Τήν ἔστειλα πρός ὅλους αὐτούς", καί δυστυχῶς ἡ ταπεινότης μου δέν ἀνταπεκρίθην εἰς τήν τιμήν πού μοῦ ἐκάνατε. Τώρα ὅμως πού ὁ Θεός, εἰς ἔλεγχόν μου, οἰκονόμησε νά μοῦ γράψετε αὐτήν τήν ἐπιστολήν, δέν τολμῶ διά δευτέραν φοράν νά παρακούσω τό θέλημά Του, καί διά τοῦτο σᾶς γράφω ὅ,τι ἀκριβῶς κρίνω καί πιστεύω ὀρθόν.
᾿Αλλά πρῶτα θά παραθέσω τό μέρος ἐκεῖνο ἀπό τό "ἐκπροσωπικό", ὅπως τό χαρακτηρίσατε γράμμα σας εἰς τό ὁποῖον γράφατε:
"Α'. Παραδέχομαι τάς δύο Συνοδικάς ᾿Εγκυκλίους Α.Π. 2506 τῆς 23-1-1992 καί τήν ἀπό 26-2-1993. Τίς ἐγκρίνω καί τίς παραδέχομαι ὡς ὀρθοδοξώτατες καί τεκμηριωμένες, Πατερικῶς καί Κανονικῶς" καί πιό κάτω: "Καταδικάζω δέ τήν Εἰκόνα τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως ἐκείνην πού ἔχει μαῖες μέ κοντομάνικα, λεκάνες, πλησίματα τάχα τοῦ Χριστοῦ".
Διατί εἶναι μεμπταί αἱ θέσεις αὗται εἰς τό ἀνωτέρω κείμενόν σας καί διατί, κατά τήν ἄποψίν μου, δέν πρέπει νά παραμένουν:
α) ῾Ομολογεῖτε, ὅτι: "παραδέχεσθε ὡς ὀρθοδοξωτάτην καί τεκμηριωμένην πατερικῶς τήν ἀπό 26-2-1993 λεγομένην Β' ᾿Εγκύκλιο τῶν πέντε", ἐνῶ ἡ λεγομένη Β' ᾿Εγκύκλιος εἶναι εἰς τό σύνολό της ἀπαράδεκτη καί καταδικαστέα, διότι δέν ὑπῆρχε οὐδείς λόγος νά τεθῇ θέμα Β' ᾿Εγκυκλίου, διότι τό θέμα αὐτό ἔκλεισε μέ τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 2566)23-1-1992 γνωστήν Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον. Μέ τήν ᾿Εγκύκλιον  αὐτην ἀφαιρέθηκε καί ἐπί τοῦ θέματος τούτου ἡ δυνατότητα τῆς ἀνόσιας προπαγάνδας τῶν πέντε περί "εἰκονομαχίας".
 ῾Ο Σεβ)τος κ. Πανάρετος ἰδού τί λίαν καλῶς γράφει εἰς ᾿Ανοικτήν ἐπιστολήν του τό 1997: "Πρός τούς πέντε ἀποστάτας... Σχίσατε τήν ᾿Εκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ζηλέψατε τήν δόξαν καί τήν κατάντια τοῦ Καλλίστου καί μέ ἀναίδειαν μιλᾶτε γιά ᾿Ανδρεϊκό σχίσμα. Μεταχειρισθήκατε μέ διαβολική μαεστρία τό ζήτημα τῆς διαφορᾶς  ἀντιλήψεων  δι ὁρισμένας εἰκόνας καί τό ὀνομάσατε πομπωδῶς εἰκονομαχίαν γιατί αὐτό σᾶς βόλευε. Τό θέμα ἦταν ἀποκλειστικά δικό σας Συνοδικό, ὅπως καί τό λύσατε μέ τήν ᾿Εγκύκλιο τῆς 23-1-92. ᾿Αντιληφθήκατε ὅτι κάνατε γκάφα. Σκεφθήκατε: Καί τώρα τί θά κάνουμε χωρίς εἰκονομαχία; Παρουσιάσατε τήν Β' ᾿Εγκύκλιο (πού δέν ξέρετε ποιός τήν ἔγραψε!!!) καί δημιουργήσατε αὐτό τό ἀδιέξοδο πού τέλειωσε μόνο μέ τήν ἐπανάστασί σας. Εἶστε ὅμως μεγάλοι γκαφαδόροι. Τήν 23-10-93 ἀθωώσατε παμψψηφεί αὐτούς πού χρίσατε εἰκονομάχους. Γιατί τούς ἀθωώσατε; Καί γιατί ξανά τούς ἀποκαλεῖτε εἰκονομάχους;".
Καί εἰς ἄλλην ἐπιστολήν του πρός τινα Ζαρόγιαννον Κων)νον  γράφει: "Μέ τήν Α' ᾿Εγκύκλιο ἡ "εἰκονομαχία" τέλειωσε...τέλειωσαν καί οἱ "εἰκονομάχοι". Τί λόγο εἶχεν ἡ ἐπανάστασις τῶν πέντε; Φαίνεται καθαρά. Τό πρόσχημά των ἦταν διάτρητο παραπέτασμα πίσω ἀπό τό ὁποῖο φαινόταν ὁ σκοπός τοῦ ἀρχηγοῦ Ματθαίου νά ἁρπάξῃ τόν ᾿Αρχιεπισκοπικό Θρόνο ............ καί νά γίνῃ κύριος τῶν ῾Ιερῶν Μονῶν Κερατέας καί Κουβαρᾶ πού εἶναι καί θά παραμείνουν τά προπύργια τῆς ᾿Ορθοδοξίας. Δέν τά φανταζόσαστε κύριοι ὅλα αὐτά τά φοβερά καί τρομερά πού σχεδίαζαν οἱ ἀποστάτες; ᾿Αφοῦ τούς εἴδατε ὅμως νά προσπαθοῦν νά τά ἐφαρμόσουν στήν πράξι γιατί τούς ἀκολουθεῖτε ἀκόμα; Σᾶς ξεγέλασαν ὅτι ἀγωνίζονται γιά τήν ᾿Ορθοδοξία, ἀφοῦ ὅμως εἴδατε ποιός εἶναι ὁ ἀγώνας τους; Πέντε φορές ἐξεστράτευσε ὁ Ματθαῖος σάν ἄλλος ᾿Αττίλας νά καταλάβῃ τήν ῾Ιερά Μονή τῆς Παναγίας συνεπικουρούμενος ἀπό εἰκοσάδα αὐτοκινήτων φορτωμένων μέ τραμπούκους ἔχοντας βοηθό καί τόν Δήμαρχο τῆς Κερατέας, ἀλλά ἀπέτυχε παταγωδῶς"
Δέν εἶναι ἀπορριπτέα καί καταδικαστέα αὐτή ἡ λεγομένη Β' ᾿Εγκύκλιος τῶν πέντε μόνον δι αὐτόν τόν λόγον. Τό κείμενον αὐτό εἶναι ὁλοκληρωτικά κακόδοξον καί συνετάγη ἀπό κακοηθέστατον καί καταχθόνιον συγγραφέα, ὁ ὁποῖος, ἄγνωστος παραμένων, ἐπεδίωξε νά κινήσῃ πάλιν θέμα Εἰκόνων, ἐνῶ κατώρθωσε νά καλύψῃ ὅλες τίς κακοδοξίες καί τίς  περιστροφές (διαστρεβλώσεις) τῶν ῾Αγίων Συνοδικῶν κειμένων, εἰς τά ὁποῖα ἀναφέρεται παραπλανητικά.  Ούσιαστικά ἡ λεγομένη "Β'᾿Εγκύκλιος" εἶναι τό ἴδιον κακόδοξον καί αἱρετικόν κείμενον, ὅπως καί ἡ Γ' ᾿Εγκύκλιος τῶν πέντε. Διά τοῦτο τήν ἀπορρίψαμε, ὅταν  διεπιστώθη ὅτι ὅσα κείμενα Πατερικά ἤ Συνοδικά ἐπικαλεῖται, (αὐτή ἡ "β' ᾿Εγκύκλιος"), ἄλλα εἶναι ἄσχετα πρός τό θέμα διά τό ὁποῖον ἐπικαλοῦνται, καί ἄλλα παραποιημένα διά νά καλύψουν καί στερεώσουν τάς κακοδοξίας πού διατυπώνονται εἰς αὐτό τό κείμενον.
β) Καταδικάζετε "τήν εἰκόνα τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως ἐκείνης πού ἔχει μαῖες..."
Καί ἡ δευτέρα σας θέσις περί τῆς Εἰκόνος τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἐπιλήψιμος, ἅγιε ἀδελφέ, διότι κατά τήν ὀρθόδοξον παράδοσιν τῆς ᾿Εκκλησίας αἱ μαῖαι καί τό λουτρόν εἰς τήν Εἰκόνα τῆς Γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ δέν ἐτέθησαν διότι ἀμφισβητήθηκε ποτέ ἀπό τούς ῾Αγίους Πατέρας ὁ ἀλόχευτος τόκος τῆς Κυρίας Θεοτόκου! μή γένοιτο καί νά τό διανοηθοῦμε, ἀλλά διά νά ἀντιμετωπίσουν τούς αἱρετικούς δοκήτας καί νά ὁμολογήσουν καί μέ τόν τρόπον αὐτόν, ὅτι ὁ ᾿Ενανθρωπήσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἔλαβεν ἀληθῶς τήν ἀνθρωπίνην φύσιν καί ἐγένετο ἀληθινά ἄνθρωπος καί ὄχι κατά δόκησιν. Γνωστόν εἶναι, ὅτι ἡ αἵρεσις αὐτή ἐκήρυσσεν, ὅτι ὁ Θεός Λόγος δέν ἐσαρκώθη πραγματικά καί δέν ἔλαβε πραγματικά τήν ἀνθρώπινη φύσι, ἀλλά ἁπλῶς ἐφαίνετο ὡς ἄνθρωπος χωρίς νά εἶναι.
 ῎Εχετε δέ ὑπ᾿ ὄψιν σας, ὅτι ἡ Εἰκόνα αὐτή, τήν ὁποίαν κατά τό πνεῦμα τῆς Β' ᾿Εγκυκλίου σεῖς καταδικάζετε[5] καί οἱ πέντε ἀναθεματίζουν, ἡ ᾿Εκκλησία, κατά βεβαίας μαρτυρίας, τήν ἔχει εἰς τιμήν καί προσκύνησιν  ἀπό τήν ἐποχήν τῆς ΣΤ' ῾Αγίας Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί τήν ἐδέχθη οὕτω καί ἡ Ζ', καί ὅλη ἡ μακραίων ᾿Ορθόδοξος Παράδοσις[6]. Εἰς ἐπίρρωσιν ὅλων αὐτῶν παραθέτω μόνον τήν μαρτυρίαν τοῦ μεγάλου δογματολόγου ῾Αγίου ᾿Ιωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, ἐκ τοῦ περιφήμου "᾿Αποδεικτικοῦ λόγου περί τῶν ῾Αγίων καί Σεπτῶν Εἰκόνων", ἔνθα κάμνων ἰδιαίτερον λόγον διά τάς πολλάς Εἰκόνας τοῦ Χριστοῦ, ὅταν ἀναφέρει τήν Εἰκόνα τῆς Γεννήσεως λέγει, ὅτι αὐτή εἰκονίζει καί "τό σπήλαιον, τήν φάτνην, τήν μαῖαν καί τά σπάργανα, τόν ἀστέρα, τούς Μάγους καί ἑξῆς...".
᾿Αναφέρω καί μίαν προσωπικήν μου ἐμπειρίαν: ᾿Εκτός τοῦ ὅτι ἡ Εἰκόνα αὐτή εὑρίσκεται εἰς τό τέμπλον ὅλων σχεδόν τῶν παλαιῶν ᾿Ορθοδόξων μοναστηρίων (Σινᾶ, ῾Αγίου ῎Ορους κλπ). εὑρίσκεται καί εἰς ὅλους τούς Ναούς τῆς Ρωσίας πού ἁγιογραφήθησαν κατά τό Βυζαντινό πρότυπο, πρίν νά εἰσέλθη ἡ δυτική τεχνοτροπία ἐπί Μεγάλου Πέτρου εἰς τήν Ρωσίαν. Εἶχα τήν εὐκαιρία κατά τάς ἐκεῖ ἀποστολάς μου, προπάντων κατά τήν τελευταίαν, νά ἴδω πολλάς τοιαύτας εἰκόνας εἰς παλαιάς ᾿Εκκλησίας ἁγιογραφημένας μέ τήν καθαράν Βυζαντινήν ὀρθόδοξον τέχνην. Κατά τήν γνώμην μου, πρέπει νά εἴμεθα πολύ προσεκτικοί, ὅταν "καταδικάζουμε" ἤ "ἀναθεματίζουμε", καί ἐν προκειμένῳ πρέπει νά ἀρκούμεθα εἰς τήν οἰκονομίαν τῆς Α' Ποιμαντορικῆς ᾿Εγκυκλίου καί νά μή τήν ὑπερβαίνουμε, (ὅπως ἔκαμαν οἱ πέντε), διότι καταφανῶς παρανομοῦμε καί βλασφημοῦμε.
᾿Αγαπητέ μοι ἐν Χριστῷ ἀδελφέ καί Συλλειτουργέ τῆς θεοσώστου ῾Ιερᾶς Μητροπόλεως Κίτρους καί Κατερίνης, ὅσα ἔγραψα, ἴσως πάλιν ἐν πολλοῖς ἀδέξια καί ἄκομψα, ἔχουν ἕνα καί μοναδικό κίνητρον, τήν ᾿Αγάπην πρός τήν ᾿Αλήθειαν καί τό δίκαιον καί τήν ἐκτίμησιν καί ἀγάπην πρός ῾Υμᾶς τόν ἐν Χριστῷ ἀδελφόν καί συλλειτουργόν. Προσπάθησα μέ ὅσας δυνάμεις εἶχον, νά κάνω τό καθῆκόν μου, ἄν, ὅμως, δέν τό κατώρθωσα εἰς τό ἀκέραιον, ἄς τό διορθώσῃ παρακαλῶ καί ἄς τό ὁλοκληρώσῃ ἡ Σεβασμιότης σας. ῎Ας τό ὁλοκληρώσῃ ἡ κοινή ἀγάπη καί ἡ ἀφοσίωσις εἰς τόν Μέγαν ᾿Αρχιερέα ΧΡΙΣΤΟΝ καί ΘΕΟΝ ἡμῶν.

᾿Ελάχιστος ἐν Χριστῷ ἀδελφός
 καί συλλειτουργός ῾Υμῶν
+ Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΚΗΡΥΚΟΣ

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΣ:  Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον ᾿Αθηνῶν καί πάσης ῾Ελλάδος κ. ΑΝΔΡΕΑΝ καί τούς Σεβασμιωτάτους ᾿Αρχιερεῖς τῆς ᾿Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. ῾Ελλάδος

---

[1] Ξέρετε τί φημολογεῖται Σεβ)τε, τό ὁποῖον προσωπικά δέν τό πιστεύω. ῞Οτι ἡ Καταγγελία σας ἔγινε ἁπλῶς γιά νά ἀκουσθῇ, ὅτι τόν ῾Ιερομ. ᾿Αμφιλόχιον τόν κατήγγειλεν ᾿Αρχιερεύς, μόνο καί μόνο διά νά τρομοκρατηθῇ καί πιεζόμενος νά ἀνακαλέσῃ τάς ἐπιστολάς του!

[2] ᾿Εδῶ, ὅμως, Σεβασμιώτατε, πρέπει νά θυμηθῆτε καί τάς ἰδικάς σας προτάσεις πρός τό ᾿Εφετεῖον Θεσσαλονίκης, ὅπου τόσον ὡραῖα, ἀλλά καί συστηματικά, θεμελιώνετε τούς κανονικούς καί δογματικούς λόγους διά τούς ὁποίους πρέπει νά καθαιρεθοῦν οἱ πέντε! Πῶς τά ξεχνᾶμε αὐτά;

[3] Διά τήν ἐπίσημον τοποθέτησιν τῶν Φλωριναίων ἐπ᾿ αὐτῶν τῶν θεμάτων βλέπετε "ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ" τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου τῆς ᾿Ακακιακῆς παρατάξεως κ. Χρυσοστόμου Κιούση,τήν ὁποίαν ἀπηύθυνε πρός τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Κατακομβῶν τῆς Ρωσίας καί πρός τήν ὁποίαν ἀπηντῶμεν διά τῆς ἡμετέρας "᾿ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ" πρός τούς ἐν Ρωσίᾳ Γνησίους ᾿Ορθοδόξους Χριστιανούς τῶν Κατακομβῶν Α.Π. 69)30-6-1999, ἡ ὁποία μόλις τώρα κυκλοφόρησε.

[4] Κατ᾿ αὐτάς εὑρίσκεται εἰς ἐξέλιξιν καί προωθεῖται συστηματικῶς καί παρ᾿ ἐγκαθέτων σχέδιον δημιουργίας ἑνός καινούργιου παλαιοημερολογιτικοῦ σχήματος, μιᾶς πανισχύρου παλαιοημερολογιτικῆς "Συνόδου", ἡ ὁποία προβλέπεται νά προέλθῃ ἀπό τήν ἕνωσι τῶν Φλωριναίων, τῶν Ματθαιϊκῶν, τῶν πέντε πρώην Μητροπολιτῶν, τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς, τοῦ Κυπριανοῦ κλπ. καί ἡ ὁποία θά ἀναγνωρισθῇ  καί θά τελῇ ὑπό τήν ὑψηλήν ἐποπτείαν τοῦ Χριστοδούλου, ἔτσι ὥστε νά μή στερηθῇ κανείς τήν ἑνότητα στήν μεγάλη οἰκουμενιστική συναγωγή, ἡ ὁποία θά ἑορτάσῃ τό 2000 καί μέ αὐτό τό ἐπίτευγμα. ᾿Επιδιώκεται, δηλαδή νά γίνῃ αὐτό πού ἐπεδίωκε ἀπ᾿ ἀρχῆς ὁ νεοημερολογιτσμός καί ὁ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης μέ τάς προδοτικάς ἐκείνας προτάσεις πρός τόν νεοημερολογίτη ᾿Αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα Βλάχον ἐν ἔτει 1951 (ὁρᾶτε σχετικῶς: ῾Ιερομ. ᾿Αμφιλοχίου, "ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ", ᾿Αθῆναι 1984). Αποκαλυπτική εἶναι ἐν προκειμένῳ, γιά ὅποιον γνωρίζει νά ἑρμηνεύῃ τά γεγονότα, ἡ συνέντευξις τήν ὁποίαν παρεχώρησε κατ᾿ αὐτάς ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος τῶν Φλωριναίων κ. Χρυσόστομος Κιούσης εἰς τήν μόλις κυκλοφηρήσασαν νέαν ᾿Εφημερίδα "ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΧΙΛΙΕΤΙΑ" (᾿Αριθμ. φύλ. 1, ἀχρονολόγητον), καθώς καί ἄλλα ἀποκαλυπτικά ἔγγραφά του. ᾿Εδῶ βεβαίως πρόκειται γιά τό ἀποκορύφωμα τῆς δολιότητος τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων κατά τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, καί πρέπει νά τό προσέξουμε, ῞Οσον ἀφορᾶ τόν θεολογικόν διάλογον θά προχωρήσῃ, ὅσον ἐξαρτᾶται ἀπό ἡμᾶς, ὅπως ἀκριβῶς  ἤρχισε καί ἐπροχώρησε μέ ἐπιτυχίαν. Θά προχωρήσῃ "ἐν ἀγάπῃ καί ἀληθείᾳ" καί ὄχι ἐν συγκαλύψει καί προδοσίᾳ τῆς πίστεως. Θά διεξαχθῇ, δηλαδή, μέ βάσιν τήν  ᾿Ορθόδοξον  ῾Ομολογίαν - ᾿Εκκλησιολογίαν  καί μέ ἀπόλυτον σεβασμόν πρός τήν Γνησίαν ᾿Αποστολικήν  Διαδοχήν, τήν ὁποίαν κατέχει ἀδιάκοπον ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ.

[5] ᾿Ενῶ ἡ ὑπ᾿ ἀριθ. 2566)23-1-92 δέν λέγει τέτοια πράγματα.

[6] ῾Ορᾶτε μαρτυρίας εἰς βιβλίον κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη: ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ..." ᾿Αθήνα Μαϊος 1999, σελ. 83, 84 καί 85.

---

ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ
@ ΓΟΕΕ 2006