Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ

 

Ἡ ψυχὴ τοῦ αἱρετικοῦ εἶναι σὰν ἕνας ἀγριότοπος ὅπου βλαστάνει ἡ φυτεία τῆς πλάνης καὶ αὐτὴ προέρχεται ἀπὸ τὴν ἄτοπη διανοητικὴ περιέργεια, ποτίζεται ἀπὸ τὴν ἐσωτερικὴ ὑπερηφάνεια καὶ θεριεύει ἀπὸ τὴν μεγάλη φιλοδοξία! Μητέρα ὅλων τῶν αἱρέσεων εἶναι ἡ ἐπιθυμία τῆς φιλαρχίας! Καὶ τρία μόνο ἄτομα νὰ κρατήσουν ἀκέραιη τὴν Ὀρθὴ Πίστη αὐτὰ μόνο θὰ ἀποτελοῦν τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ! Καὶ οἱ λαϊκοὶ εἶναι μάρτυρες τῆς Ἀληθείας, εἶναι ποιμένες (ἐμμέσως) τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, εἶναι συνεργοὶ τῶν ποιμένων, συμμετέχουν ὡς σύμβουλοι στὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους καὶ ἐπὶ πλέον δέχονται ἢ ἀπορρίπτουν τὶς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων! Ἅγιοι εἶναι ὅλοι, ὅσοι ἔχουν σωστὴ πίστη καὶ ζωή, κι ἂν ἀκόμη δὲν κάμνουν θαύματα, κι ἂν ἀκόμα δὲν ἀπομακρύνουν δαιμόνια εἶναι ἅγιοι! Ὅταν καταφεύγεις στὴν Ἐκκλησία, δὲν καταφεύγεις σὲ τόπο γιατί ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι οἱ τοῖχοι καὶ ἡ σκεπὴ ἀλλὰ ἡ πίστη καὶ ὁ βίος, τὸ δόγμα καὶ τὸ ἦθος!

~ Ἱερὸς Χρυσόστομος