Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ (Μόδεστος): Άκου εδώ δεν φοβάσαι την εξουσία; Ένα από τα πολλά που είναι της εξουσίας μου πρέπει να τα μάθεις. Δήμευση, εξορία, βασανιστήρια, θάνατος. (Μ.Βασίλειος): Να με φοβερίζεις με ό,τι άλλο. Από αυτά δεν με εγγίζει τίποτε. Διότι βέβαια την δήμευση δεν την φοβείται αυτός που δεν έχει τίποτε, εκτός εάν έχεις ανάγκη από αυτά τα σχισμένα κουρέλια μου και τα ολίγα βιβλία μου, που αποτελούν όλη την περιουσία μου. Την εξορία δεν την εννοώ, εγώ που δεν περιορίζομαι σε ένα τόπο, και δεν έχω δικό μου ούτε όπου και αν ευρεθώ ή μάλλον, κάθε μέρος είναι δικό μου όπου και ευρεθώ ή μάλλον, κάθε μέρος είναι του Θεού, όπου εγώ είμαι ξένος και περαστικός. Τα βασανιστήρια; Τι θα μου πάρουν, αφού δεν υπάρχει σώμα, εκτός εάν εννοείς το πρώτο κτύπημα. Αυτό μόνο είναι στην εξουσία σου. Ο θάνατος είναι ευεργέτης, που θα με στείλει το γρηγορώτερο στο Θεό, για τον οποίο υπάρχω και ζω και κατά το πλείστον έχω αποθάνει και προς τον οποίον επείγομαι να φθάσω μακρυά. (Μόδεστος): Κανείς έως τώρα δεν ομίλησε σε μένα έτσι και με τόσο θάρρος. (Μ.Βασίλειος): Ίσως επειδή δεν συνήντησες ακόμη επίσκοπο, οπότε θα σου ομιλούσε με αυτόν τον τρόπο, αφού θα αγωνιζόταν για τέτοια πράγματα. Στα άλλα εμείς, ύπαρχε, είμαστε μετριοπαθείς και πιο ταπεινοί από τον καθένα, διότι έχουμε αυτή την εντολή. Όχι σε τόσο μεγάλη δύναμη αλλά και σε έναν τυχαίο δεν δείχνουμε υπερηφάνεια. Όπου είναι εμπρός μας ο Θεός για να αγωνισθούμε γι’ αυτόν, περιφρονούμε τα άλλα και σε αυτόν μόνο ατενίζουμε».(ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ, Ἐπιτάφιος εἰς Μ. Βασίλειον 48-50, ΕΠΕ 6, 208-210)

Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ (Μόδεστος): Άκου εδώ δεν φοβάσαι την εξουσία; Ένα από τα πολλά που είναι της εξουσίας μου πρέπει να τα μάθεις. Δήμευση, εξορία, βασανιστήρια, θάνατος. (Μ.Βασίλειος): Να με φοβερίζεις με ό,τι άλλο. Από αυτά δεν με εγγίζει τίποτε. Διότι βέβαια την δήμευση δεν την φοβείται αυτός που δεν έχει τίποτε, εκτός εάν έχεις ανάγκη από αυτά τα σχισμένα κουρέλια μου και τα ολίγα βιβλία μου, που αποτελούν όλη την περιουσία μου. Την εξορία δεν την εννοώ, εγώ που δεν περιορίζομαι σε ένα τόπο, και δεν έχω δικό μου ούτε όπου και αν ευρεθώ ή μάλλον, κάθε μέρος είναι δικό μου όπου και ευρεθώ ή μάλλον, κάθε μέρος είναι του Θεού, όπου εγώ είμαι ξένος και περαστικός. Τα βασανιστήρια; Τι θα μου πάρουν, αφού δεν υπάρχει σώμα, εκτός εάν εννοείς το πρώτο κτύπημα. Αυτό μόνο είναι στην εξουσία σου. Ο θάνατος είναι ευεργέτης, που θα με στείλει το γρηγορώτερο στο Θεό, για τον οποίο υπάρχω και ζω και κατά το πλείστον έχω αποθάνει και προς τον οποίον επείγομαι να φθάσω μακρυά. (Μόδεστος): Κανείς έως τώρα δεν ομίλησε σε μένα έτσι και με τόσο θάρρος. (Μ.Βασίλειος): Ίσως επειδή δεν συνήντησες ακόμη επίσκοπο, οπότε θα σου ομιλούσε με αυτόν τον τρόπο, αφού θα αγωνιζόταν για τέτοια πράγματα. Στα άλλα εμείς, ύπαρχε, είμαστε μετριοπαθείς και πιο ταπεινοί από τον καθένα, διότι έχουμε αυτή την εντολή. Όχι σε τόσο μεγάλη δύναμη αλλά και σε έναν τυχαίο δεν δείχνουμε υπερηφάνεια. Όπου είναι εμπρός μας ο Θεός για να αγωνισθούμε γι’ αυτόν, περιφρονούμε τα άλλα και σε αυτόν μόνο ατενίζουμε».(ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ, Ἐπιτάφιος εἰς Μ. Βασίλειον 48-50, ΕΠΕ 6, 208-210)