Ο ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΔΙΩΓΜΟΣ

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ

 194 00 Τ.Θ. 54  ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣΤΗΛ. 210.6020176,  210 2466057

Α.Π.  9Α                                                              Κορωπίον ‘Αττικῆς  1996

ΠΡΟΣ

ΤΟΝ ΠΤΑΙΣΜΑΤΟΔΙΚΗΝ ΚΟΡΩΠΙΟΥ

 ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΟΝ ΥΠΟΜΝΗΜΑ

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

(ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΟΧ ΕΛΛΑΔΟΣ)

ΚΗΡΥΚΟΥ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ

 κατοίκου: ᾿Επισκοπεῖον - ῾Ησυχαστήριον ῾Αγίας Αἰκατερίνης,

 Στρογγύλη Κορωπίου ᾿Αττικῆς, Τ.Κ. 19400.

Εἰς τάς ἐναντίον μου κατηγορίας τοῦ μηνυτοῦ κ. Δημητρίου Δαϊρούση, αἱ ὁποῖαι εἶναι ἀπολύτως ἀναληθεῖς, ἔχω τήν τιμήν νά ἀπολογηθῶ τά κάτωθι:

Α

Κατηγοροῦμαι ὅτι ἐδημοσίευσα εἰς τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 284 Μάϊος 1996 τεῦχος τῶν "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑΤΩΝ" τήν ὁμιλία τοῦ θεολόγου Καθηγητοῦ κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη, ὑπό τόν τίτλον: "Η ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ".

Συγκεκριμένως ὁ μηνυτής ἰσχυρίζεται ὅτι: "Εἰς τήν ὁμιλία αὐτή περιέχονται ἀναληθεῖς ἰσχυρισμοί, ἐμφανίζονται ψευδῆ γεγονότα ὡς ἀληθῆ, καί ἀποδίδονται εἰς ἐμέ χαρακτηρισμοί ὑβριστικοί, εἰς τρόπον ὥστε νά θίγεται ἄμεσα ἡ τιμή καί ὑπόληψίς μου..." (Σελ. 2 ` α τῆς μηνύσεως)

 ῾Η κατηγορία αὐτή ἐν τῷ συνόλῳ της εἶναι ἀναληθής, διότι ὅσα ἀναφέρονται εἰς τήν δημοσιευθεῖσαν ὁμιλίαν εἶναι ἀπολύτως ἀληθῆ γεγονότα, καί δέν ὑπάρχουν "ὑβριστικοί χαρακτηρισμοί", οὔτε θίγεται σέ προσωπικόν, οἰκογενειακόν, ἐπαγγελματικόν καί κοινωνικόν ἐπίπεδον ὁ μηνυτής. Οὐδέν ψευδές γεγονός παρουσιάζεται ὡς ἀληθές, ἀλλά ἀναφέρονται καί ἀναλύονται μόνον ἀληθῆ καί πραγματικά γεγονότα. Εἰς τήν δημοσιευθεῖσαν ὁμιλίαν ἡ ὁποία δέν σύγκειται ἐκ 4, ἀλλά ἐξ᾿ 25 σελίδων, ἐπαναλαμβάνομεν ὅτι οὐδέν κατά τοῦ κ. Δαϊρούση, οὔτε ἐπί προσωπικοῦ, οὔτε ἐπί οἰκογενειακοῦ, οὔτε ἐπί ἐπαγγελματικοῦ, ἀναφέρεται. Τό ὄνομα τοῦ μηνυτοῦ μας ἀναφέρεται ἅπαξ καί μόνον εἰς τήν σελίδα 4, σημείωσις 2, ἔνθα  συμπεριλαμβάνεται εἰς τό "πλῆθος διωκτῶν ἐμφανῶν καί ἀφανῶν".

Τό ὅτι διώκεται ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. μέ τό σχίσμα τό ὁποῖον ἐδημιούργησαν μέ τεχνητά σκάνδαλα τόν ᾿Ιούνιον τοῦ 1995 5 πρώην Μητροπολῖται καί τό συνεχίζουν μέχρι σήμερον εἶναι γεγονός. ᾿Αλλά καί τό ὅτι συμμετέχει ἐνεργῶς καί ὁ μηνυτής εἰς αὐτό τό σχίσμα, εἶναι καί αὐτό πραγματικόν - ἀληθές γεγονός, τό ὁποῖον δέν τό ἀρνεῖται καί ὁ μηνυτής.

Τό ὅτι ἐδιώχθη καί διώκεται ὕπουλα καί δόλια ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. καί ὅτι ἡ φθορά, ὁ εὐτελισμός ῾Ιερῶν ᾿Εκκλησιαστικῶν θεσμῶν καί προσώπων καί ἐν τέλει τό σχίσμα ἔγινε διά νά πληγῇ ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ., καί ὅτι τοῦτο ἐξυπηρετεῖ τάς σκοτεινάς δυνάμεις τοῦ Βατικανοῦ καί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί ταῦτα εἶναι ἀληθῆ καί ἀναμφισβήτητα. Ταῦτα δέν ἀποτελοῦν προσωπικήν ἄποψιν τοῦ ὁμιλητοῦ ἤ ἡμῶν, ἀλλ᾿ εἶναι πραγματικότης ἐξ᾿ ἀντικειμένου, τήν ὁποίαν ἐκήρυξεν ἐπισήμως ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. διά τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου. (Σχετικόν 1) ΚΗΡΥΞ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ, Τόμος 1995, σελ. 147,148,149,154,156.)

Τό ὅτι ὁ μηνυτής μας ἔλαβε μέρος εἰς τά σκάνδαλα καί τήν προπαγάνδα περί δῆθεν "εἰκονομαχίας" εἶναι ἐπίσης ἀληθές καί τό βεβαιοῖ ὁ ἴδιος εἰς τήν μήνυσίν του. ᾿Επίσης τό ὅτι ἐνέταξε τόν ἐαυτόν του εἰς τό σχίσμα καί ἀγωνίζεται καί μέ τήν προσφυγήν του εἰς τά ποινικά δικαστήρια νά φιμώσῃ τήν ἀλήθεια, τόν κατέστησε πραγματικόν διώκτην τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ.

῞Οσα δέ εἰς τήν σελ. 5 παράγρ. β' παραθέτει, ἀποσπασματικάς φράσεις, ἤ ἀπομωνομένας λέξεις, παρατίθενται ὅλως παραπλανητικῶς καί  πρός ἐντπωσιασμόν δέν ἔχουν δέ καμμίαν ἀπολύτως σχέσιν μέ τό πρόσωπόν του,

Β'

 Τό ὅτι ὁ μηνυτής μας ἐκ τῶν ἔργων του κατέστη διώκτης τῆς ᾿Εκκλησίας προκύπτει καί ἐκ παλαιοτέρων ἐπισήμων ἐγγράφων:

Τήν 1-10-1984 καταγγέλλεται ὁ μηνυτής μας πρός τήν ῾Ιεράν Σύνοδον ὑπό τοῦ τότε Κανονικοῦ Μητροπολίτου Κοζάνης κ. Τίτου ὡς μετέχων "εἰς ἐνορχηστρωμένην ἀταξίαν": "᾿Από μακροῦ χρόνου καί μέχρι τῆς σήμερον, παρατηρεῖται μία ἐνορχηστρωμένη ἀταξία εἰς τήν ᾿Εκκλησία τοῦ Χριστοῦ μέ κορυφαίους τούς: ᾿Αρχιμ. Εὐθύμιον ᾿Επιφανίου Κύπριο καί τούς λαϊκούς ἐκ Κοζάνης Δημήτριο Δαϊρούση...." (Σχετικόν: 2)

 Καί εἰς τά ἐπίσημα Πρακτικά τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου ἡ ὁποία τήν 9-1-1985 έπελήφθη τῆς καταγγελίας σημειώνοται τά κάτωθι: "῾Ο Σεβ/τος Κοζάνης κ. Τίτος λαβών τόν λόγον εἶπεν. ῞Αγιοι ᾿Αρχιερεῖς τό θέμα τοῦτο εἶναι σοβαρόνδιά τήν ᾿Εκκλησίαν καί πρέπει νά προσεχθῇ. Δέν ἀφορᾶ μόνον τήν Μητρόπολίν μου, ἀλλά καί ἄλλας Μητροπόλεις καί ὅλην τήν ῾Ελλάδα. Πληροφοροῦμαι, ὅτι ἡ δρᾶσις τοῦ Δημ. Δαϊρούση καί ᾿Ιωάννη Χλιαρᾶ (κινουμένων πρός δημιουργίαν σχίσματος ἐν τῇ ᾿Εκκλησίᾳ) ἔφθασε μέχρι καί τῆς Σάμου, Τρίκαλα, Λάρισα, Πάτρα κλπ. ᾿Αρχηγός τους εἶναι ὡς γνωστόν ὁ ᾿Αρχιμ. Εὐθύμιος ᾿Επιφανίου. Κινοῦνται σχισματικῶς κατά τῆς ᾿Εκκλησίας καί προκαλοῦν φοβεράν ζημίαν. ῾Ο ᾿Αρχιεπίσκοπος πρέπει νά λάβῃ τά μέτρα του, διότι ὁ  π. Εὐθύμιος ἀνήκει εἰς τήν ἰδικήν του ᾿Επισκοπικήν περιφέρειαν". ῾Ο Σεβ. ᾿Αττικῆς έπεκρότησε τά ἀνωτέρω καί εἶπεν, ὅτι δέον νά ἐπισπεφθῆ ἠ διαδικασία διά τήν ἐκδίκασιν τῆς ὑποθέσεως τοῦ π. Εὐθυμίου, διότι προκαλεῖ πολλήν ζημίαν εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν. Καί μόνον τό ὑπ᾿αὐτοῦ λεχθέν ὅτι θά ὡδηγήσῃ τόν Μακαριώτατον εἰς τήν Εἰσαγγελίαν εἶναι ἀξιόποινον καί πρέπει νά τιμωρηθῆ παραδειγματικά. ῾Ο ῞Αγιος Μεσσηνίας εἶπεν: Μακαριώτατε νά προσέξετε τό θέμα, διότι εἶναι πολύ σοβαρόν. Τοῦτ᾿αὐτό ἐπανέλαβον καί οἱ λοιποί ῞Αγιοι ᾿Αρχιερεῖς..." ( Σχετικόν: 3)

῾Επομένως οὔτε "ψεύδη", οὔτε "συκοφαντίαι", οὔτε "διασύρεται ἡ τιμή" τοῦ μηνυτοῦ μας, διά τῆς δημοσιευθεἰσης ὁμιλίας, ἀφοῦ εἶναι κραυγαλέα πραγματικότης - ἀλήθεια, ὅτι ἐδίωξε καί συνεχίζει νά διώκῃ τήν ᾿Εκκλησίαν μέ "ἐνορχηστρωμένας ἀταξίας" καί κατ᾿ ἐξοχήν μέ τό σχίσμα. ᾿Αλλοίμονον ἄν ἡ περί τῶν συγκεκριμένων ἐκκλησιαστικῶν θεμάτων πληροφόρησις θεωρηθῇ κατά τόν ἰσχυρισμόν τοῦ μηνυτοῦ μας, συκοφαντία καί ἅρα πρέπει καί ὁ θεολόγος καί ὁ Μητροπολίτης νά σιωποῦν! Καί ὡς ἁπλῆ σκέψις τοῦτο  δι᾿ ἡμᾶς θά ἀπετέλει τό ὀλιγότερον ἄρνησιν τῆς ἀποστολῆς μας καί οὕτω κατάργησιν τοῦ ἑαυτοῦ μας καί μετοχήν καί κοινωνίαν ἡμῶν εἰς τά ἔργα αὐτῶν.

Γ'

῾Η δημοσιευθεῖσα ὁμιλία συγκειμένη ἐξ 25 σελίδων, ἀποτελεῖ ἱστορικήν, κανονικήν-᾿Εκκλησιολογικήν κριτικήν, τήν ὁποίαν ὁ μέν ἐντεταλμένος θεολόγος εἶχε χρέος νά κάνῃ κατά τήν μεγάλην ἑορτήν τῆς Κυριακῆς τῆς ᾿Ορθοδοξίας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἐπέτειον τῆς νίκης καί τοῦ θριάμβου τῆς ᾿Ορθοδοξίας κατά τῶν ποικιλωνύμων διωκτῶν Της. ῾Η ᾿Εκκλησία καί οἱ ἀγῶνες Της δέν εἶναι ἕνα παρωχημένον ἱστορικόν γεγονός, ἀλλά μία συνεχής καί ἀδιάκοπος ζῶσα πραγματικότης. ᾿Αλλοίμονον ἄν ἕνας θεολόγος ἤ πολύ περισσότερον ἕνας Μητροπολίτης δέν ρίπτει φῶς ἐπί τῆς συγχρόνου "ἰδεολογικῆς", ἤτοι θεολογικῆς, ᾿Εκκλησιολογικῆς καί Κανονικῆς ἀντιπαραθέσεως μετά τῆς συγκεκριμένης σχισματικῆς ὁμάδος, ἡ ὁποία ἐδίωξε καί συνεχίζει νά διώκη τήν ᾿Εκκλησίαν, κατ᾿ἐξοχήν μέ τό προκληθέν σχίσμα καί εἰς τό ὁποῖον ὀργανικῶς ἐνέταξε τόν ἑαυτόν του ὁ μηνυτής μας.

῾Η ᾿Ορθοδοξία εἶναι ἀγάπη καί ἀλήθεια καί ὡς τοιαύτη πρέπει νά βιώνεται καί νά ἐκφράζεται πρός τούς ἔξω. Κεχωρισμέναι, οὔτε ἡ ᾿Αγάπη, οὔτε ἡ ᾿Αλήθεια τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχουν. ᾿Εν προκειμένῳ ἡ ᾿Αγάπη καί ἡ ᾿Αλήθεια ἐκφράζονται εἰς τό συγκεκριμένον δημοσιευθέν κείμενον. Οἱ διῶκται κατονομνάζονται διά ποιμαντικούς λόγους, καί κρίνεται ἡ ἔναντι τῆς ᾿Εκκλησίας στἀσις των. Δέν ὑβρίζονται  καί δέν συκοφατοῦνται. ᾿Αναλύεται ὁ διωγμός των ἀπό θεολογικῆς, Κανονικῆς καί ᾿Εκκλησιολογικῆς ἀπόψεως, ἀναλύονται αἱ ἐνέργειαι καί τό σχίσμα των, καί καλοῦνται ἐν πολλῇ ἀγἀπῃ νά ἐγκαταλείψουν τόν διωγμόν καί νά παρακαθήσουν εἰς τήν κοινήν τράπεζαν τοῦ Διαλόγου τῆς ᾿Αγάπης καί τῆς ᾿Αληθείας. Σχετικά ντοκουμέντα ὑπάρχουν εἰς τήν ἰδίαν τήν ὁμιλίαν τήν δημοσιευθεῖσαν εἰς τό ἐπίμαχον συνημμένον τεῦχος τῶν "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑΤΩΝ", Νο 284, σελ. 12-16, ἔνθα ὁ ὁμιλητής φέρει εἰς φῶς ἐπίσημα Συνοδικά κείμενα ἀμέσως ἀπευθυνόμενα πρός τούς σχισματικούς πρώην Μητροπολίτας καί δι᾿ αὐτῶν ἐμμέσως καί πρός τόν μηνυτήν μετά τοῦ ὁποίου συνεργάζονται.

῞Ωστε τόσον ὁ μηνυτής μας, ὅσον καί οἱ πρώην Μητροπολῖται πού προεκάλεσαν τό σχίσμα, ἀναφέρονται εἰς τήν ὁμιλίαν μόνον ὅσον ἔχουν σχέσιν μέ τό σχίσμα των καί τόν ἀπροκάλυπτον διωγμόν ὑπό τόν ὁποῖον ἔθεσαν τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ.  ῾Η διωκτική στάσις των, ἡ ὁποία ἐκορυφώθη μέ τό σχίσμα, εἶναι πραγματικός ὀξύτατος διωγμός καί δή ὕπουλος καί δόλιος, διότι προσπαθεῖ νά καλυφθῇ τό κατά τῆς ᾿Εκκλησίας ἔγκλημα τοῦ σχίσματός των, καί ὄχι μόνον αὐτό, ὑπό τήν ἀπατηλήν προπαγάνδαν περί δῆθεν "εἰκονομαχίας".

᾿Εν προκειμένῳ ἡ περί "εἰκονομαχίας" ἀπατηλή προπαγάνδα τῶν διωκτῶν τῆς ᾿Εκκλησίας καί ἤδη σχισματικῶν, ἀποσιωπᾶ ἐπιμελῶς καί συγκαλύπτει τήν ἀπ᾿ αἰώνων ᾿Ορθόδοξον Εἰκονογραφικήν Παράδοσιν ἐπί συγκεκριμένων ῾Ιερῶν Εἰκόνων, τήν ὁποίαν ἐβίωσεν ἡ ᾿Ορθοδοξία καί τήν ὁποίαν ἐθεσμοθέτησεν ἡ ῾Αγία Ζ' Οἰκουμενική Σύνοδος. Διά νά στηρίξουν δέ τούς περί εἰκονομαχίας ἀνεπερείστους ἰσχυρισμούς των, παραχαράσσουν καί βλασφημοῦν ἐν ἐπιγνώσει ὀρθόδοξες εἰκονογραφικές παραστάσεις, τίς ὁποῖες μέχρι προτινος ἐσέβοντο καί εἶχον ἐν χρήσει! Τήν προπαγάνδα των περί "εἰκονομαχίας" οἱ σχισματικοί πρώην ἀδελφοί μας, δέν τήν στηρίζουν οὔτε ἐπί τῆς ῾Αγίας Ζ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου, οὔτε εἰς τήν ἐν γένει παράδοσιν καί τήν ἱστορικήν ἀλήθειαν ( Σχετικόν: 4 τό ὁποῖον ἀποτελεῖ ἐπίσημον Γνωμοδότησιν τοῦ Καθηγητοῦ Σπ. Τρωϊάννου, σελ. 5-7). ᾿Αλλά καί ἡ ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. εἰς τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 2566/23-2-1992 Ποιμαντορικήν ᾿Εγκύκλιον δέν ὁμιλεῖ περί εἰκονομαχίας, ἀλλά περί ἕριδος ὡς πρός τήν ᾿Ορθοδοξίαν ἤ μή συγκεκριμένων εἰκονογραφικῶν παραστάσεων, τήν ὁποίαν ἀντιμετώπισεν ἐν τόπῳ καί χρόνῳ καί ἐρρύθμισεν διά τῆς προειρημένης ᾿Εγκυκλίου. ( Σχετικόν: 5)

᾿Αλλοίμονον ἄν κάθε "δογματισμός" ἐνός ἤ περισσοτέρων ἀναρμοδίων, εἴτε αὐτοί εἶναι λαϊκοί, εἴτε εἶναι ᾿Επίσκοποι καί μάλιστα πού "δογματίζουν" ἐναντἰον τῶν ὅρων καί τῶν θεσπισμάτων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἐθεωρεῖτο κριτήριον ᾿Ορθοδοξίας, ὡ συμβαίνει μέ τούς σχισματικούς πρώην Μητροπολίτας καί τόν μηνυτή μας.

᾿Εν προκειμένῳ ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. δέν ἀντιμετώπισεν, οὔτε ἀντιμετωπίζει "εἰκονομαχίαν", διτι παραμένει ἀκαινοτοομήτως εἰς τούς ὅρους καί τά θέσμια τῆς ῾Αγίας Ζ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί ὡς προκύπτει καί ἀπό τήν ἐπισήμως ἐκπεφρασμένην  θέσιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας εἰς τήν προειρημένην ᾿Εγκύκλιον (2566/23-2-1992)  δέν ποιεῖ διάκρισιν μεταξύ εἰκόνων βυζαντινῆς ἤ νεωτέρας τεχνοτροπίας, ἀλλά καί δέν παραχαράσσει καί δέν θεσμοθετεῖ καί ἐνάντια τῆς Ζ'῾Αγίας Οἰκοουμενικῆς Συνόδου.

Δ'

᾿Επειδή εἰς τήν δικογραφίαν περιελήφθη καί τό ὑπ᾿ἀριθμ. Πρωτ. 813/280/17-3-97 ἔγγραφον τοῦ "᾿Αρχιγραμματέως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος" ἀφορῶν ἐμέ προσωπικῶς, καίτοι φρονῶ ὅτι δέν ἀφορᾶ τό δικαστήριόν σας, εἶμαι ὑποχρεωμένος ὅμως ὡς Μητροπολίτης διά καθαρά ὁμολογιακούς λόγους νά σημειώσω τά κάτωθι:

1. Εἶμαι Μητροπολίτης Γνησίων ᾿Ορθοδόξων Χριστιανῶν Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κανονικῶς ἐκλελεγμένος καί χειροτονημένος  ὑπό τῆς κανονικῆς καί ὀρθοδόξου ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γνησίων  ᾿Ορθοδόξων Χριστιανῶν τῆς ῾Ελλάδος, ἡ ὁποία δέν ἀναγνωρίζεται ὑπό τοῦ Κράτους ὡς ᾿Επίσημος ᾿Εκκλησία, ἀλλά καί οὔτε ποτέ ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. τό ἐπεδίωξε ἤ τό ἐπιθυμεῖ νά τύχῃ μιᾶς τοιαύτης ἀναγνωρίσεως, ἑπομένως καί ἐξαρτήσεως.

2. ῾Η ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. εἶναι φύσει καί οὐσίᾳ ἡ ἀδιάκοπος συνέχεια τῆς πρό τοῦ 1924 ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος πρός τήν ῾Οποίαν ταυτίζεται ὀντολογικῶς. Τοῦτο ἐν ἀντιθέσει πρός τήν ἐπίσημον Νεοημερολοογιτικήν ᾿Εκκλησίαν τῆς ῾Ελλάδος, ἡ ὁποία ἀπό τό 1924 καταπατεῖ δισχιλιετῆ Κανονικήν ῾Εορτολογικήν παράδοσιν, ἀποφάσεις Πανορθοδόξων Συνόδων, - αἱ ὁποῖαι τελεσιδίκως κατεδίκασαν τόν Νεοημερολογιτισμόν, - συμμετέχει εἰς τήν Οἰκουμενιστικήν κίνησιν καί τό "Παγκόσμιον Συμβούλιον τῶν ᾿Εκκλησιῶν" (ΠΣΕ), ἀποδέχεται δέ καί τήν αἱρετικήν ᾿Εκκλησιολογίαν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ ὁποία διετυπώθη καί ἐφαρμόζεται διά τῆς ἐπισήμου ᾿Εγκυκλίου τῆς Πατριαρχικῆς Συνόδου τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἡ ὁποία εἶναι γνωστή ὡς "᾿Εγκύκλιος τοῦ 1920".

3. ῾Ο ἰσχυρισμός τοῦ ᾿Αρχιγραμματέως τῆς "Ι.Σ. τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος" εἶναι αὐθαίρετος καί ὅλως ἀνεπέρειστος, λυπούμεθα δέ, διότι μετά τοσαύτης εὐκολίας οὗτος ἀποφαίνεται, χωρίς ὅμως νά στοιχειοθετῆ ἔστω καί δι ἁπλῆς ἀναφορᾶς τήν ἄποψίν του εἰς τινα ἐπίσημον ἀπόφασιν τῆς "῾Ιερᾶς Συνόδου του" περί τῶν λειτουργῶν τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ., οἱ ὁποῖοι ἔχουν κανονικήν καί ἀδιάκοπον τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν, ἀλλά καί τήν ᾿Αποστολικήν Πίστιν ἀκαινοτόμητον διαφυλάσσουν καί τούς ῾Ιερούς Κανόνας τηροῦν ἀπαρασαλεύτως.

῾Ο Μητροπολίτης

+ ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς

Κήρυκος