Ο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας

ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ
ΟΛΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΚΟΠΟ: ΝΑ ΚΑΤΑΙΣΧΥΝΘΗ ΤΟ ΒΔΕΛΥΓΜΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΟΔΗΓΕΙ ΕΙΣ ΑΠΩΛΕΙΑΝ, ΝΑ ΔΙΑΦΥΛΑΧΘΗ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΤΟΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ Η ΓΝΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΣ ΠΙΣΤΙΣ, ΚΑΙ Η ΑΝΟΘΕΥΤΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΩΣ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΑΒΟΜΕΝ ΔΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΗΛΟΔΙΑΔΟΧΩΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΩΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΩΜΕΝ ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΜΑΚΡΑΝ ΑΠΟ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ, ΠΑΡ ΟΙΣ ΟΥΚ ΕΣΤΙ ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΝ ΤΗ ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ...

"... Εν κατακλεῖδι, ἔχομεν τήν συνείδησιν ὅτι τήν ᾿Εκκλησίαν δέν τήν σώζομεν ἡμεῖς οἱ ᾿Επίσκοποι, ἀλλ᾿ οὔτε καί εἶναι Αὕτη ἰδιωτική ὑπόθεσις κανενός. ῾Ημεῖς οἱ ᾿Επίσκοποι ἐτέθημεν ΕΠΙ - ΣΚΟΠΟΝ καί ὀφείλομεν νά διακονήσωμεν τήν ᾿Εκκλησίαν, διαφυλάττοντες καί παραδίδοντες ἀκεραίαν τήν Παρακαταθήκην τῆς Πίστεως, τήν ῾Οποίαν ἐλάβομεν κατά τήν ὥραν τῆς χειροτονίας μας, διότι θά μᾶς ζητηθῇ ἀπό τόν Κύριον, τήν φοβεράν ἡμέραν τῆς Κρίσεως. Διό, διακαής εὐχή μας καί προσευχή θά πρέπει νά εἶναι, ὅπως μᾶς εὐσπλαγχνισθῇ ὁ Κύριος, ὥστε νά μή χρονίση οὗτος ὁ χωρισμός, ἀλλά νά εὐδοκήση ὅπως, δημιουργηθησομένων τῶν Κανονικῶν προϋποθέσεων, ἐπανέλθη καί ἡ ἐν ᾿Αγάπῃ καί ᾿Αληθείᾳ ἐν τῇ Γνησίᾳ ᾿Ορθοδόξῳ ᾿Εκκλησίᾳ ἐνότης ὅλων, καί καταισχυνθῇ οὕτω καί τό βδέλυγμα τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ".
(Εκ τού υπ'αριθμ. 390/16.6.2005 εγγράφου τού Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικής Κηρύκου πρός τόν τότε Αρχιεπίσκοπον κ. Ανδρέαν).
Posted on May. 27th, 2012

Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας

Ο Ἁγιος Ἰούλιος Πάπας Ρώμης, εις τήν επιστολήν του πρὸς Διονύσιον, γράφει τό εξής (βλ. Αγιου Ιωαννου του Δαμασκηνου, Ἱερὰ Παράλληλα Α΄, 77 PG 96, 509A): «Τὸ μὲν γὰρ τοῖς δόγμασι διαφωνοῦντας τοῖς ῥήμασι προσποιεῖσθαι συμφωνεῖν, ἀσεβές· τὸ δὲ τοῖς δόγμασι συμφωνοῦντας ἐν τοῖς ῥήμασι διαφέρεσθαι, μάταιον καὶ μωρόν [...] Ταῦτα δὲ οὕτως φρονοῦντες, μενέτωσαν ἐν ἡσυχίᾳ, τὰς περιττὰς ζητήσεις ἐκκλίνοντες, καὶ ῥήματος ἕνεκεν, μὴ διαιρούμενοι, ὁπότε τὰ δόγματα συμφωνεῖται».

Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας

Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΕΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ...
ΚΑΙ Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ ...

ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας,στην Τρίτη Επιστολή του προς τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριο, γράφει:

«ΑΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΠΑΡΑ ΣΗΣ ΕΥΛΑΒΕΙΑΣ ΚΕΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ Ή ΚΑΘΑΙΡΕΘΕΙΣΙ ΛΑΪΚΟΙΣ ΤΕ ΚΑΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΠΑΝΤΕΣ ΕΣΜΕΝ. ΟΥ ΓΑΡ ΕΣΤΙΝ ΔΙΚΑΙΟΝ ΤΟΥΣ ΟΡΘΑ ΦΡΟΝΕΙΝ ΕΓΝΩΚΟΤΑΣ ΣΑΙΣ ΑΔΙΚΕΙΣΘΑΙ ΨΗΦΟΙΣ, ΟΤΙ ΣΟΙ ΚΑΛΩΣ ΠΟΙΟΥΝΤΕΣ ΑΝΤΕΙΡΗΚΑΣΙ» (P.G. 77, 108A).

Ο ίδιος Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, στην Επιστολή του προς τους πιστούς της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως οι οποίοι έπαυσαν το μνημόσυνο ή την κοινωνία με τον Αρχιεπίσκοπό τους Νεστόριο, γράφει:
«ΤΑΥΤΗΝ ΕΝ ΕΑΥΤΟΙΣ ΑΝΑΖΩΠΥΡΟΥΝΤΕΣ ΑΕΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ, ΑΣΠΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΜΩΜΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΗΡΗΣΑΤΕ, ΜΗΤΕ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΕΣ ΤΩ ΜΝΗΜΟΝΕΥΘΕΝΤΙ (ΕΝΝΟΕΙ: ΝΕΣΤΟΡΙΩ), ΜΗΤΕ ΜΗΝ ΩΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΩ ΠΡΟΣΕΧΟΝΤΕΣ, ΕΙ ΜΕΝΕΙ ΛΥΚΟΣ ΑΝΤΙ ΠΟΙΜΕΝΟΣ, ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑΥΤΗΝ ΗΜΩΝ ΤΗΝ ΥΠΟΜΝΗΣΙΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΓΕΝΟΜΕΝΗΝ, ΦΡΟΝΕΙΝ ΕΛΟΙΤΟ ΤΑ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ.ΤΟΙΣ ΔΕ ΓΕ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ, Ή ΛΑΪΚΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΗΝ ΠΙΣΤΙΝ ΚΕΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙΣ, Ή ΚΑΘΑΙΡΕΘΕΙΣΙ ΠΑΡ’ ΑΥΤΟΥ, ΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕΝ ΗΜΕΙΣ, ΟΥ ΤΗΝ ΕΚΕΙΝΟΥ ΚΥΡΟΥΝΤΕΣ ΑΔΙΚΟΝ ΨΗΦΟΝ, ΕΠΑΙΝΟΥΝΤΕΣ ΔΕ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟΥΣ ΠΕΠΟΝΘΟΤΑΣ, ΚΑΚΕΙΝΟ ΛΕΓΟΝΤΕΣ ΑΥΤΟΙΣ: ‘ΕΙ ΟΝΕΙΔΙΖΕΣΘΕ ΕΝ ΚΥΡΙΩ, ΜΑΚΑΡΙΟΙ. ΟΤΙ ΤΟ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΝΕΥΜΑ ΕΙΣ ΥΜΑΣ ΑΝΑΠΕΠΑΥΤΑΙ’» (P.G. 77, 124A).

ΟΙ ΕΧΟΝΤΕΣ ΝΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΑΚΟΥΣΑΤΩΣΑΝ ΤΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΙΡΗΚΑΣΙΝ ....

ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ.


'Ἡ ἐλεημοσύνη εἶναι σπουδαιότερο πράγμα ἀπὸ τὸ νὰ ἀνασταίνει κανεὶς νεκρούς. Γιατὶ εἶναι πολύ πιὸ σπουδαῖο νὰ δώσεις τροφὴ στὸν πεινασμένο Χριστὸ ἀπὸ τὸ νὰ ἀναστήσεις νεκρούς στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Στὴν πρώτη περίπτωση ἑσύ εὐεργετεῖς τὸ Χριστό, στὴν δεύτερη ὁ Χριστὸς ἐσένα. Καὶ ἀμείβεται κανείς ὅταν εὐεργετεῖ καὶ ὅχι ὅταν τὸν εὐεργετοῦν. Στὴν περίπτωση αὐτή, ἃν δηλαδὴ κάνεις θαύματα, ἐσύ ὀφείλεις στὸ Θεό, ἐνῶ στὴν περίπτωση τῆς ἐλεημοσύνης σοῢ ὀφείλει ὁ Θεός. Έλεημοσύνη εἶναι ὅταν τὴν κάνεις μὲ προθυμία, ὅταν τὴν κάνεις μὲ γενναιοδωρία, ὅταν δὲ νομίζεις πὼς δίνεις ἀλλὰ πὼς παίρνεις, ὅταν τὴν κάνεις σὰν νὰ σε εὐεργετοῦν, σὰν νὰ κερδίζεις, σὰν νὰ μὴ χάνεις. Γιατί, ἂν νομίζεις τὸ ἀντίθετο, δὲν εἶναι ἐλεημοσύνη. Ἐκεῖνος πού ἐλεεῖ ᾰλλον, πρέπει νὰ χαίρεται, ὀχι νὰ δυσανασχετεῖ..''