ΠΟΛΥ ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΧΩΡΙΣΑΜΕΝ ΑΠΟ ΤΩΝ ΝΙΚΟΛΑΙΤΩΝ

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΝ. ΛΟΓΟΙ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΧΩΡΙΣΘΗΜΕΝ ΑΠΟ ΤΩΝ ΝΙΚΟΛΑΙΤΩΝ Ἀναγνώστης τοῦ LINEJOURNAL ἐζήτησε νά τοῦ ἀναφέρωμεν συνοπτικῶς, τούς λόγους διά τούς ὁποίους ἡμεῖς ὁ Μητροπολίτης Κήρυκος καί προηγουμένως ὁ Μητροπολίτης Πανάρετος, ἐχωρίσθημεν ἀπό τῶν Νικολαϊτῶν. Τοῦ ἀπαντῶμεν, ὅτι ἐχωρίσθημεν ἀπ’ αὐτῶν, διότι πρῶτοι αὐτοί ἐχωρίσθησαν ἀπό τήν Ἐκκλησίαν. Καί ἡμεῖς διά νά παραμείνωμεν εἰς τήν Ἐκκλησίαν (τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ) ἐχωρίσαμεν ἀπ’ αὐτῶν, διότι πρῶτοι αὐτοί ἀπεκόπησαν ἀπό τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ λόγοι συνοψίζονται εἰς μίαν φράσιν: Οἱ Νικολαῖται, κατεστάθησαν παντελῶς ἀλλότριοι καί βλάσφημοι καί πολέμιοι κατά τῆς Ἐκκλησίας διά τῶν ἐξῆς: α) Διά τῶν αἱρετικῶν φρονημάτων τοῦ Νικολάου, (παρομοίων ἤ καί χειροτέρων τῶν πέντε), τά ὁποῖα ἄν καί κατηγγέλθησαν οὐδέποτε ἐδέχθησαν νά λάβουν τήν ὁδόν τῆς Κανονικῆς ἐξετάσεως καί ἀντιμετωπίσεως, β) Διά τῶν βλασφημιῶν των κατά τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς, ὅτι δῆθεν ἔγινε ἀποδεκτή ἡ χειροθεσία τοῦ 1971, ὡς ἐπί σχισματικῶν καί ὅτι ὡς τοιαύτη ἔγινε καί εἰς τήν Ἑλλάδα «ἀγαλλομένω ποδί», γ) Διά τῆς ὁλοκληρωτικῆς παραδόσεώς των εἰς τόν Παλαιοημερολογιτικόν καί νεοημερολογιτικόν οἰκουμενισμόν ἀπό τό 1998, τῶν ὁποίων τά σχέδια ἠθέλησαν νά ἐξυπηρετήσουν (παρωδία θεολογικοῦ Διαλόγου πρός ἱκανοποίησιν τοῦ ἀνελθόντος τότε εἰς τόν Ἀρχιεπισκοπικόν Θρόνον τῶν Ἀθηνῶν Χριστόδουλον, δ) Διά τῆς ὁμαδικῆς ὑπαναχωρήσεώς των τό 2003 ἀπό τῆς πραγματικῆς θέσεως, ὅτι οὐδεμίαν χειροθεσίαν ἐδέχθη ἡ Ἐκκλησία παρά μίαν ἁπλῆν συγχωρητικήν εὐχήν, εἰς τήν κατασκευασθεῖσαν ἀπάτην ὅτι δῆθεν «ὅλοι εἴμεθα ἀπό χειροθετημένους», καί ὅτι καί εἰς τήν Ἀμερικήν καί τήν Ἑλλάδα ἔγιναν δῆθεν χειροθεσίαι ὡς ἐπί σχισματικῶν, καί ἑπομένως οὐδείς καθαρός ἀπό ρύπου. Δηλαδή ἐπανάληψις τῆς βλασφημίας τοῦ Εὐθυμίου, ὅτι «μᾶς περιρρέει ἡ ἀνομία τῆς χειροθεσίας καί ἐξεφύγομεν τῆς γραμμῆς πλεύσεως τοῦ ἁγίου Πατρός ουχί ὡς ἄτομα, ἀλλά ὡς Ἐκκλησία», ε) Διά τῆς μή ὁμολογιακῆς ἀντιμετωπίσεως τῶν δύο Ἀπαλλακτικῶν Βουλευμάτων, σύμφωνα μέ τά ὁποῖα ἡ Ἀποστολική Διαδοχή τῶν Καλλίστου, Ἐπιφανίου καί Νικολάου ἐξηρτήθη διά τῆς χειροθεσίας ἀπό τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς, τούς κοινωνοῦντας μετά τῶν Νεοημερολογιτῶν, στ) Διά τῆς ἀρνήσεως καταδίκης τῶν Ἀπαλλακτικῶν Βουλευμάτων, τά ὁποῖα ἤθελαν νά τά ἔχουν, ὡς ντοκουμέντα διά νά ἀναγνωρισθοῦν ὑπό τῶν Φλωρινικῶν καί τῶν Νεοημερολογιτῶν, οἱ ὁποῖοι μᾶς ἤθελαν ὡς οὐνία τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, διά τήν κατά Χριστόδουλον «ὁριστικήν λύσιν τοῦ παλαιοημερολογιτικοῦ», καί ζ) Διά τῆς ὁριστικῆς καταργήσεως τῆς Κανονικῆς Τάξεως καί τῆς καταλύσεως τοῦ Συνοδικοῦ θεσμοῦ διά νά προωθηθοῦν εὐκολώτερον τά σχέδια τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ὁ Ἄγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικός ἀναφερόμενος εἰς τόν χωρισμόν ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων ἀπό τῶν παπικῶν, ἔλεγε: «Την μεν αιτίαν του σχίσματος εκείνοι δεδώκασι, την προσθήκην εξενεγκόντες αναφανδόν, ήν υπ’ οδόντα πρότερον έλεγον· ημείς δε αυτοίς εσχίσθημεν πρότεροι, μάλλον δε εσχίσαμεν αυτούς και απεκόψαμεν του κοινού της Εκκλησίας σώματος. Διότι ειπέ μοι: Πότερον, ως ορθήν έχοντας δόξαν ή ορθώς την προσθήκην εξενεγκόντας; Και τις αν τούτο είποι, μη σφόδρα τον εγκέφαλον διασεσεισμένος; αλλά ως άτοπα και δυσσεβή φρονούντας και παραλόγως την προσθήκην ποθήσαντας. Ουκούν ως αιρετικούς αυτούς απεστράφημεν και δια τούτο αυτοίς εχωρίσθημεν... αιρετικοί εισιν άρα και ως αιρετικούς αυτούς απεκόψαμεν». Λόγια τά ὁποῖα ταιριάζουν καί στήν περίπτωσι τῶν Φλωρινικῶν, τῶν Καλλιστικῶν, τῶν Γρηγοριανῶν καί τῶν Νικολαϊτῶν.