ΟΥΔΕΝΟΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΝ ΕΠΑΙΝΕΣΗΣ ΚΑΝ ΔΙ ΑΥΤΗΣ ΔΟΚΕΙ ΕΥΗΜΕΡΕΙΝ
ΠΡΟΣΟΧΗ...
ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΩΣ Η ΚΑΙ ΠΙΕΖΟΜΕΝΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΟΠΗΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΑΙΝΕΙ ΕΙΣ ΕΤΕΡΑΝ ΕΠΙΣΚΟΠΗΝ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙ ΕΚΕΙ ΦΑΤΡΙΑΣΤΙΚΩΣ, ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΩΣ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΟΙΚΕΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΕΝΕΡΓΕΙ ΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑΝ ΤΟΥ ΕΠΙΧΩΡΙΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΥΠΟΚΙΝΕΙ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΥΤΟΥ (ΤΟΥ ΟΙΚΕΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ) ΗΤΟΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΣΧΙΣΜΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΗΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ... ΟΥΤΟΣ ΚΑΘΑΙΡΕΙΤΑΙ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ, ΕΙΤΕ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ, ΕΙΤΕ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ, ΕΙΤΕ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ....
ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΟΥΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΔΙ ΙΔΙΟΥΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥΣ Η ΙΔΟΤΕΛΕΙΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΝ ΩΔΗΓΗΣΑΝ ΜΕΧΡΙΣ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΥΝΗΡΓΗΣΑΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΝ, ΕΙΤΕ ΣΥΜΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΙΑΣΙΝ ΤΗΣ ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΤΑΞΕΩΣ, ΕΙΤΕ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΤΟΝ, ΕΙΤΕ ΕΝΙΣΧΥΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΙ ΟΥΤΟΙ ΟΜΟΙΩΣ ΚΑΘΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΑΥΤΑ ΛΕΓΟΥΝ ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ...
Ο ΜΕΓΑΣ ΦΩΤΙΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΩΝ/ΛΕΩΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΤΟΝ ΜΙΧΑΗΛ ΗΓΕΜΟΝΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ (ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΝ) ΩΣ ΕΞΗΣ: "ΟΥΔΕΝΟΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΝ ΕΠΑΙΝΕΣΗΣ ΚΑΝ ΔΙ ΑΥΤΗΣ ΔΟΚΕΙ ΕΥΗΜΕΡΕΙΝ"
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ:
ΟΥ ΜΙΚΡΟΝ ΤΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΣΑΛΕΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΤΕ ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΤΑΞΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ.
«οὐ μικρόν τό ἀδίκημα τῆς διασαλεύσεως τῆς τε Κανονικῆς Τάξεως καί τοῦ θεσμοῦ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου», σημειοῖ δέ ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Πηδαλίου τά κάτωθι: «Ὅτι παρά πάντων πρέπει νά φυλάττωνται οἱ θεῖοι Κανόνες ἀπαρασάλευτοι. Οἱ γάρ μή φυλάττοντες, εἰς φρικτά ἐπιτίμια καθυποβάλλονται». «Ταῦτα περί Κανόνων διετάχθω ὑμῖν παρ' ἡμῶν, ὦ ἐπίσκοποι. ὑμεῖς δέ ἐμμένοντες αὐτοῖς σωθήσεσθε καί εἰρήνην ἔξετε, ἀπειθοῦντες δέ κολασθήσεσθε καί πόλεμον μετ' ἀλλήλων ἀΐδιον ἔξετε,...», «...μηδενί ἐξεῖναι τούς προδηλωθέντας παραχαράττειν Κανόνας ἤ ἀθετεῖν». «Εἰ δέ τις ἀλῶ Κανόνα τινά τῶν εἰρημένων καινοτομῶν ἤ ἀνατρέπειν ἐπιχειρῶν, ὑπεύθυνος ἔσται κατά τόν τοῦτον Κανόνα, ὡς αὐτός διαγορεύει τήν ἐπιτιμίαν δεχόμενος...», «τούς τῶν ἑπτά Συνόδων Κανόνες θέλει κρατεῖν καί τά δόγματα αὐτῶν ὡς τάς θείας Γραφάς», «ὡρίσθη παρά τῶν Ἁγίων Πατέρων χρῆναι καί μετά θάνατον ἀναθεματίζεσθαι, τούς εἵτε εἰς πίστιν, εἴτε εἰς Κανόνας ἀμαρτάνοντας...», «Τοῖς ἐν καταφρονήσει τιθεμένους τούς Ἱερούς καί θείους Κανόνας τῶν Ἱερῶν Πατέρων ἡμῶν, οἵ καί τήν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν ὑπερείδουσι, καί ὅλην τήν χριστιανικήν πολιτείαν κοσμοῦντες, πρός θείαν ὁδηγοῦσιν εὐλάβειαν, ἀνάθεμα». (Πηδάλιον, «περί τῶν Ἱερῶν Καόνων» σελ. ιη-κα’), καί «...εἰ μέν γάρ ἐναντίον τοῖς κανόσιν ἐπίσκοπος ἐνέγκη ψῆφον, τιμωρηθήσεται, ἤγουν καθαιρεθήσεται... οὐ γάρ συγγνωστέος ἔσεται λέγων μή εἰδέναι τούς Κανόνας, οὕς ἀναγκάζεται διά γλώσσης ἔχειν σχεδόν ἀεί».
ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήἈδελφοί, ἀγωνισθεῖτε καί μή ἀμελήσετε τή σωτηρία σας (Ἑβρ. 2:3). Νά ἐγκρατευόμαστε καί νά γρηγοροῦμε συνέχεια, διότι λέγει, “γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε, ἵνα μὴ εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν” (Ματθ. 26:41). Ὅσοι ἀπαρνοῦνται τά ἐγκόσμια δέν ἔχουν δικό τους θέλημα, ἀλλά κρατοῦν στήν κορυφή τήν ταπεινοφροσύνη καί τήν ὑπακοή, περιμένουν καί μεριμνοῦν πάντοτε γιά τήν ὥρα τοῦ θανάτου καί τή φοβερή ἡμέρα τῆς κρίσεως. Φοβοῦνται τήν ἀπειλή τοῦ αἰωνίου πυρός καί ποθοῦν τή δόξα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν»
Βίος Ὁσίου Θεοκτίστου (+3 Σεπτ. 468)
Ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, όμως, συνομιλώντας με τον εικονομάχο αυτοκράτορα Λέοντα τον Αρμένιο, του λέγει ότι πρέπει να ακολουθεί τους Αγίους και όχι να θέλει να επιβάλει τη δική του άποψη. Και του απαντά ο αυτοκράτορας: Σύμφωνα μ’ αυτά που λες «εσύ με βγάζεις έξω από την Εκκλησία»; Και ο άγιος ανταπαντά: «Ουκ εγώ, αλλ’ ο θείος Απόστολος, μάλλον δε και τούτον συ προλαβών, αυτός εαυτόν οις ειργάσω εξήγαγες. Ει δε βούλει εντός πάλιν γενέσθαι αυτής, στήθι μεθ’ ημών των την αλήθειαν πρεσβευόντων…». Δηλαδή, δεν σε βγάζω εγώ, αλλά ο απ. Παύλος. Μάλλον όμως, ούτε αυτός, διότι και αυτόν τον πρόλαβες και εξήλθες της Εκκλησίας με αυτά τα οποία λες και κάνεις. Εάν όμως, θέλεις πάλι να εισέλθεις στην Εκκλησία, στάσου μαζί τους, διότι αυτοί ομολογούν την αλήθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρούσμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μόνο η ύπαρξη των παλαιοημερολογιτών, δηλαδή των ΓΟΧ, είναι η επιβεβαίωση ενός μόνο σφάλματος από μια αλληλουχία λαθών που προετοίμασε το έδαφος για τις πρόσφατες εκκλησιαστικές εξελίξεις. Δείχνει την ιστορική στιγμή που η λείανση των διαφορών μας με τις αιρέσεις επιλέχθηκε πέραν του εν αγάπη και εν αλήθεια θεολογικού διαλόγου. Ο μονόδρομος της ταχυδακτυλουργίας και της πονηρής πρόκλησης τετελεσμένων γεγονότων ανοίχτηκε. Από τότε εώς τώρα ορίστε πως ενώνονται οι παπικοί με τους ορθόδοξους μπροστά στα έκπληκτα μάτια των πιο έμπειρων και ζηλωτών χριστιανών και του μαζικά αποχαυνωμένου ανυποψίαστου πλήθους, του έτοιμου να ακολουθήσει την όποια φτήνια και έκπτωση του λανσάρεται ως πρωτοπορία και γόνιμη εξέλιξη. Όπως τότε το ημερολόγιο έπαψε να μας χωρίζει από αυτούς έτσι και τώρα, με την ίδια μέθοδο, οι μεγάλες δογματικές μας διαφορές εξατμίστηκαν, στο πέρασμα του χρόνου! Από το 1924 μέχρι το 2024 πέρασαν μονάχα εκατό χρόνια. Εκατό χρόνια όμως, καλά σκηνοθετημένης συλλογικής αμνησίας. Δεν θα διορθωθεί το σχίσμα του 1054 με την παράκαμψη της λησμονιάς. Δεν θα πάρουμε τα μάτια μας από την παντοτινή και μόνη αλήθεια για κανένα βιαστικό και πρόσκαιρο ψευτοδίλημμα. Χάρισμα τους η αντίχριστη ψευδοενότητα τους.