ΣΕΒ/ΤΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΡΩΣΣΟΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ

Ο ΣΕΒ/ΤΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΙΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΚΑΤΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΝ ΤΟΥ 1971 ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!! Ομάδα Δημόσια Dhmhtrhs Papadatos Διαχειριστής · 11 Οκτωβρίου στις 12:38 μ.μ. · Α.Π. 174 Νοέμβριος 2017 (ε.η.)Ο ΣΕΒ. ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΙΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΚΑΤΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΝ ΤΟΥ 1971π. Θεόδωρος: Μετά από μικράν συζήτησιν δια το θέμα του 1971 μου είπε: <<Εγώ πάντως νομίζω ότι είναι πάρα πολύ σοβαρό το θέμα. Είναι θέμα πίστεως, και όσον αφορά τους Ρώσους, διότι εφ' όσον ήξερε (ο Σεβ. Αμφιλόχιος), τι έλεγε η Σύνοδός μας τον Ιανουάριο του 71 δια τους Ρώσους και πως εχαρακτήριζε την τυχόν ένωσιν μαζί των, διατί μας λέγει σήμερον ότι η Σύνοδος των Ρώσω ήτο μία ''αγνή'' και ''απονήρευτη'' Σύνοδος, η οποία δέχθηκε αμέσως την ομολογία μας και ενωθήκαμε;>>Επίσκοπος Κήρυκος: Είναι όντως (σ.σ. η ένωσις με τους Ρώσους) θέμα πίστεως. Είναι αναίρεσις της Ομολογίας μας. Το 1951 την περίοδο των φοβερών διωγμών η Ι. Σύνοδος ξεκαθάρισε αυτό το θέμα. Είπε ότι το θέμα το ημερολογιακόν είναι θέμα Πίστεως. Κάπου έχω δημοσιεύσει απόσπασμα απ' αυτή την Εγκύκλιο. Και ο λόγος που εξέδωσε αυτήν την Εγκύκλιο η τότε Ιερά Σύνοδος, την οποία εγώ θεωρώ μεγάλη Ομολογία, ήταν το γεγονός ότι ο Φλωρίνης έκανε διάλογο με τους νεοημερολογίτες, δια να εντάξει τους παλαιοημερολογίτας στο νέο ημερολόγιο. Ό, τι ακριβώς έγινε το 1971. Με την διαφορά ότι στην Αμερική δεν έγινε ούτε διάλογος. Απλώς κατετέθη η έγγραφος Ομολογία της Πίστεως μας, αν και αυτή δεν ήταν ολοκληρωμένη και σαφής, αλλά και περιείχε και μίαν μεγάλην βλασφημίαν, δια την οποίαν οι Νεοημερολογίτες έγραψαν ότι ούτε ο Άρειος δεν εξεστόμισε τοιαύτην βλασφημίαν, αλλά δεν υπήρξε έγγραφος απάντησις υπό των Ρώσων. Η περιβόητος απόφασις των Ρώσω δεν ήτο καν Ομολογία. Ήτο μία απλή απάντησις εις ένα πρόχειρο έγγραφον το οποίον υπέγραψαν οι τρείς της Εξαρχίας, με το οποίον έκαμναν αίτησιν εις τους Ρώσους να εξετάσουν και να αποφανθούν καθ' α προβλέπουν οι Ιεροί Κανόνες την εις περίπτωσιν ανάγκης χειροτονίαν Επισκόπου υπό ενός Επισκόπου. Και όπως είναι γνωστόν: α) Ουδένα λόγον κάμνει η απόφασις περί Ομολογίας, πλήν της διατυπώσεως εκείνης, καθ' ην ο Βρεσθένης Ματθαίος εκ του ζήλου του δια την Ορθοδοξίαν παρεβίασε την Κανονικήν Τάξιν. Β) Λαμβάνει σοβαρώς υπ' όψιν την γνώμην του εκτός Ομολογίας και εν σχίσματι τελούντος Αρχιεπισκόπου των Φλωρινικών Αυξεντίου και γ) Επικαλείται τον Η' Κανόνα της Α' Οικουμενικής Συνόδου, ο οποίος αφορά τους επιστρέφοντας εις την Εκκλησίαν. Επομένως οτιδήποτε και αν εδιάβασαν ευχές χειροτονίας ή συγχωρητική ευχή δεν αλλάζει τίποτα. Εφήρμοσαν την τακτικήν που χρησιμοποιείται δια τους πρώην σχισματικούς και επιστρέφοντας εις την Εκκλησίαν. Εις δε τα Απαλλακτικά Βουλεύματα εχρησιμοποιήθη και ο όρος χειροθεσία και ο όρος χειροτονία.π. Θεόδωρος: Ο ίδιος πάλι (ο τότε Ιερομ. Αμφιλόχιος) έγραφε το 77: ''Πρώτον εκατηγορήσαμεν δια του περιοδικού <<Κήρυξ>> τους Ρώσους Επισκόπους δια συμπροσευχάς, συλλειτουργίας μετά κακοδόξων. Δεύτερον μετέβημεν εις Αμερικήν χωρίς να ζητήσωμεν έγγραφον αποκήρυξιν και διόρθωσιν των ανωτέρω παραβάσεων των Ρώσων. Τρίτον εδέχθημεν εκκλησιαστικήν επικοινωνίαν μετά των Ρώσω άνευ Ομολογίας, τι πιστεύουν αυτοί, αν ασπάζωνται την Έκθεσίν μας, την αναγνωρισθείσαν υπό του Πρωτοσυγκέλλου Γ. Γκράμπε καθ' όλα ή διαφωνού και εις ποία σημεία; (Διατί βιαστήκατε; Σημεία αμφισβητήσεως του Αγώνος). Τέταρτον: εδέχθημεν επικοινωνίαν με τον Φιλάρετον μετά την αντικανονικήν αναγνώρισιν των αντικανονικών χειροτονιών Σεραφείμ-Ακακίου και των λοιπών καθηρημένων Αρχιμανδριτών ως Σύνοδον με Αρχιεπίσκοπον τον Αυξέντιον Πάστραν και μας υποχρεώνει μάλιστα να ενωθώμεν! Με ποίους; (<<Σημεία πτώσεως και αμφισβητήσεως>>). Τώρα τί λέει πάλι;;; ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΑΓΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟΝΗΡΕΥΤΗ;;;Δια τον <<Αντιαιρετικόν Αγώνα Γνησίων Ορθοδόξων>>της Ιεράς Μητροπόλεως ΓΟΧ Μεσογαίας και ΛαυρεωτικήςΕλάχιστος προς Κύριον ευχέτης+ Ο Μητροπολίτης ΓΟΧ Μεσογαίαςκαι Λαυρεωτικής Κήρυκος

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΟΙ ΣΑΡΑΝΤΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ

ΚΑΘΑΙΡΕΣΙΣ ΝΙΚΟΛΑΙΤΩΝ ΥΠΟ ΤΗΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΠΕΔΕΧΘΗΣΑΝ ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ ΜΑΣ