"ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ" ΔΙΑ ΤΟ ΑΠΑΛΛΑΚΤΙΚΟΝ ΒΟΥΛΕΥΜΑ 54/76 ΑΠΟ ΤΗΝ Β΄ ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗΝ Α.Π. 357/14.5.2004 ΤΟΥ ΜΗΤΡ/ΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΥ ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝ ΤΗΝ Δ' ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΝ ΕΚ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΑΠΑΛΛΑΚΤΙΚΟΝ ΒΟΥΛΕΥΜΑ 54/76 ΤΟΥ ΠΛΗΜΜΕΛ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΑΝΕΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΣΕΒ/ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΩΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΓΚΥΡΟΝ, ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΕΝ ΕΤΕΙ 1971 "ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΣ" ΥΠΟ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ:

Ο ΚΗΡΥΞ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣ ΕΠΙ   ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ   ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ   ΘΕΜΑΤΩΝ ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ, ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΚΑΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΦΙΛΟΠΤΩΧΟΝ ΤΑΜΕΙΟΝ ΤΟΥ ΙΦΣΚΑΕΕ ΓΟΧ ΜΑΤΘΑΙΟΣ ο Α΄ 4ο ΧΙΛΙΟΜ. ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΚΟΡΩΠΙΟΥ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΕΡΟΓΓΥΛΗ 19400 ΤΗΛ. 210 6020176

ΤΕΥΧΟΣ   9                   ΕΤΟΣ  2004

"ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ"

ΔΙΑ ΤΟ ΑΠΑΛΛΑΚΤΙΚΟΝ ΒΟΥΛΕΥΜΑ 54/76

Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ Β΄ ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗΝ Α.Π. 357/14.5.2004 ΤΟΥ ΜΗΤΡ/ΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΥ ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝ ΤΗΝ Δ' ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΝ ΕΚ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΑΠΑΛΛΑΚΤΙΚΟΝ ΒΟΥΛΕΥΜΑ 54/76 ΤΟΥ ΠΛΗΜΜΕΛ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΑΝΕΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΣΕΒ/ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΩΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΓΚΥΡΟΝ, ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΕΝ ΕΤΕΙ 1971 "ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΣ" ΥΠΟ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ:

«... ΔΙΑ ΤΟ ΑΠΑΛΛΑΚΤΙΚΟΝ ΒΟΥΛΕΥΜΑ 54/76

ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΟΜΕΝ ὅτι δέν ΑΠΟΔΕΧΟΜΕΘΑ, ἀλλ᾿ ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΜΕΝ καί ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΜΕΝ καί ὅσα παραπλησίως τῷ ποτέ Κορινθίας Καλλίστῳ καί κατά τήν ἰδίαν ἀκριβῶς χρονικήν περίοδον, βλάσφημα κατά τε τῆς ᾿Εκκλησιολογίας καί τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς διετυπώθησαν εἰς τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 54/76 "᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα τοῦ Συμβουλίου Πλημμελειοδικῶν Πειραιῶς", προκειμένου αὐτό νά ἀπαλλάξη τόν Σεβ/τον Πειραιῶς κ. Νικόλαον, ἐκ τῆς κατηγορίας ὅτι ἀντιποιεῖται τό λειτούργημα τοῦ ᾿Ορθοδόξου ᾿Αρχιερέως καί νά τόν ἐμφανίση ὡς Κανονικόν καί ἔχοντα ἔγκυρον τήν ᾿Αρχιερωσύνην, δυνάμει καί ἐνεργεία τῆς χειροθεσίας τοῦ 1971.

ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΕΘΑ, ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΜΕΝ καί ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΜΕΝ τάς ἐν τῷ διατακτικῷ τοῦ ἐν λόγῳ βουλεύματος διατυπωθείσας βλασφήμους θέσεις, ὡς: "Οἱ παλαιοημερολογῖται "...εἰ καί διηρημένοι ὄντες ἀπό τινος εἰς δύο ᾿Εκκλησίας, διευθυνομένας ἑκατέρας τούτων ὑπό ἰδίας Συνόδου ἐκ Παλαιοημερολογιτῶν ᾿Αρχιερέων. Διότι ἀπό τοῦ ἔτους 1937 ὁ κατά τήν 26ην Μαΐου 1935 χειροτονηθείς εἰς ᾿Επίσκοπον Βρεσθένης ῾Αγιορείτης ῾Ιερομόναχος Ματθαῖος Λαυρεώτης, περιελθών εἰς ἔριδα μετά τῶν λοιπῶν ᾿Αρχιερέων, ἥν καί τύποις περιέγραψεν, ἵδρυσε νέαν Θρησκευτικήν κοινωνίαν, ἥν ὠνόμασεν ὡσαύτως ᾿Εκκλησίαν τῶν Γνησίων ᾿Ορθοδόξων Χριστιανῶν τῆς ῾Ελλάδος.  ῞Ενδεκα δ᾿ ἔτη βραδύτερον θεωρήσας τήν ὑπ᾿ αὐτόν ᾿Εκκλησίαν ὡς ἐν διωγμῷ τελοῦσαν καί ἐπικαλεσθείς "ἀπαρρησίαστον ἐπισκόπων καιροῖς χαλεποῖς", προέβη εἰς χειροτονίαν ῾Ιερομονάχου εἰς ᾿Επίσκοπον καί εὐθύς μετά τούτου εἰς χειροτονίας ἑτέρων τριῶν ἱερομονάχων εἰς ᾿Επισκόπους, μεθ᾿ ὧν συνεκρότησεν ἐν συνεχείᾳ τήν ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς Ματθαιϊκῆς λεγομένης παρατάξεως τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γνησίων ᾿Ορθοδόξων Χριστιανῶν. ῾Η ἐν λόγῳ δευτέρα τῶν Παλαιοημερολογιτῶν ᾿Εκκλησία ὑποστηρίζει τήν συγκρότησιν αὐτῆς κατά τά ἐν τῇ ᾿Εκκλησίᾳ τῶν τριῶν πρώτων αἰώνων τηρηθέντα, μεριμνᾶ δέ νά διακρίνῃ φανερῶς τήν θέσιν αὐτῆς ἐν τῇ Πολιτείᾳ ἀπό πάσης ἄλλης παλαιοημερολογιτικῆς τοιαύτης, ὑποδεικνύουσα τοῦτο κατά τήν ἐκτός τῶν ἱεροτελεστιῶν ἀμφίεσιν τῶν Κληρικῶν καί μοναχῶν ἐν αὐτῇ"...

"Αἱ ὑπό τῶν παλαιοημερολογιτῶν ὅμως ὑποστηριζόμεναι ὡς ἄνω ἀπόψεις, περί τοῦ ἀπολύτως κανονικοῦ τῆς ἱερωσύνης αὐτῶν, ὡς καί ἡ ἐνισχυτική τούτων ἀπόψεων γνώμη, καθ᾿ ἥν ὁ καθηρημένος ᾿Ορθόδοξος ᾿Αρχιερεύς χειροτονῶν μετά τήν καθαίρεσιν δέν διαπράττει τό ἀδίκημα τῆς ἀντιποιήσεως ἀρχῆς, (Σημ. ἡμετ. Σφάλλει τό διατακτικόν διότι αἱ χειροτονίαι τοῦ 1935 ἔλαβον χώραν πρό τῆς ἀκύρου "καθαιρετικῆς ἀποφάσεως" τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ) ἡ δέ ὑπ᾿ αὐτοῦ γενομένη χειροτονία οὐδόλως εἶναι ἄκυρος ἤ ἀνυπόστατος, ἀφοῦ καί μετά τήν καθαίρεσιν δῆθεν δέν ἐκπίπτει τοῦ ἱερατικοῦ αὐτοῦ ἀξιώματος, τοῦθ᾿ ὅπερ ἅπαξ τῇ ἐπικλήσει τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος ἀποκτηθέν εἶναι ἀναφαίρετον καί ἐσαεί ἀνεξάλειπτον, διότι ἡ θεία χάρις παραμένει δυνάμει ἐν αὐτῷ αἰρομένης δέ τῆς καθαιρέσεώς του ἐπανέρχεται εἰς τόν οἰκεῖον ἱερατικόν βαθμόν ἄνευ ἀναχειροτονήσεως, ἥτις θά ἦτο ἀπαραίτητος, ἐάν εἶχε στερηθῇ ταύτης (....) δέν ἐγένοντο ἀποδεκταί ὑπό τῆς Νομολογίας τῶν Δικαστηρίων, ἅτινα δέχονται, ὅτι οἱ κατά τό ἔτος 1935 καθαιρεθέντες ᾿Αρχιερεῖς μετέστησαν εἰς τήν τάξιν τοῦ μοναχοῦ, μηδεμίαν ἐξουσίαν ἔχοντες πρός ἐνέργειαν τῶν εἰς τούς ᾿Επισκόπους ἐπιτρεπομένων, ἐν οἷς καί ἡ χειροτονία ἱερέως ἤ ᾿Αρχιερέως, ἥτις τυχόν γενομένη εἶναι ἄνευ ἐννομου ἀξίας καί δέν περιποιεῖ τῷ χειροτονηθέντι τήν ἰδιότητα τοῦ κληρικοῦ ἤ τοῦ ἐπισκόπου (Α.Π. 39/1956 Ποιν.  Χρον.  ΣΤ. 190 Α.Π. 176/1957 Ποιν.  Χρον. Ζ, 372)".  (᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα 54/76, "Πάτρια" Τόμος 11, ἔτους 1994, σελ. 157-170).

 ῾Ημεῖς χάριτι Χριστοῦ  ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝ καί  ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΟΜΕΝ    πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν καί πρός αὐτάς τάς ἀρχάς καί ἐξουσίας τοῦ κράτους καί τῶν δικαστηρίων, τήν ἀλήθειαν, ὅτι ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος οὔτε τό 1924, οὔτε τό 1937 ἵδρυσε καμμίαν ᾿Εκκλησίαν, διότι οὐδείς "ἱδρύει ᾿Εκκλησίαν" ὑπό τήν ἔννοιαν αὐτήν, παρά μόνον οἱ αἱρετικοί Προτεστάνται.

Τό 1924, ὁ ὁμολογητής ἁγιορείτης ῾Ιερομόναχος Ματθαῖος, καθώς καί ἔτεροι ῾Ομολογηταί Κληρικοί καί Λαϊκοί, οὐδεμίαν "ἐκκλησίαν ἵδρυσαν", ἀλλά ἔμειναν ΠΙΣΤΟΙ, ΕΔΡΑΙΟΙ καί ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΙ εἰς τήν ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ καί δέν συνεμίγησαν μετά τῆς σχισματοαιρέσεως τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ - Οἰκουμενισμοῦ. Αὐτῆς τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος, ἀπεσχίσθη καί ἐξῆλθεν, τό 1924 ἡ ὑπό τόν Χρυσόστομον Παπαδόπουλον ῾Ιεραρχία, καί ὅσοι τήν ἠκολούθησαν καί συνεμίγησαν τῇ αἱρέσει τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ - Οἰκουμενισμοῦ.

῾Ωσαύτως καί κατά τό 1937, ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος ἔμεινε πιστός, ἑδραῖος καί ἀμετακίνητος εἰς τήν Μίαν, ῾Αγίαν, Καθολικήν καί ᾿Αποστολικήν ᾿Εκκλησίαν, ἡ ὁποία ἀπό τό 1924 ὠνομάσθη πρός διάκρισιν "᾿Εκκλησία Γ.Ο.Χ.", ἤ "Γνησία καί ᾿Ακαινοτόμητος ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία τῆς ῾Ελλάδος". Αὐτῆς τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος, τό 1937, ἐξῆλθεν ὁ πρ. Φλωρίνης καί οἱ περί αὐτόν ᾿Αρχιερεῖς, Κληρικοί καί Λαϊκοί, διότι τήν ἠρνήθησαν, ἐβλασφήμησαν κατ᾿ αὐτῆς καί ἐδέχθησαν τήν σχισματοαίρεσιν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ - Οἰκουμενισμοῦ "ὡς Μητέρα των ᾿Εκκλησίαν". Καί οὗτος ὁ πρ. Φλωρίνης μετά τῶν ὁπαδῶν του, Κληρικῶν καί Λαϊκῶν, "οὐδεμίαν ᾿Εκκλησίαν ἵδρυσεν τό 1937", ἀλλ᾿ ἐδημιούργησεν ἐνεργείᾳ σχσιματικήν παλαιοημερολογιτικήν παράταξιν.

ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΕΘΑ, ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΜΕΝ καί ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΜΕΝ καί τό ἕτερον σκέλος τοῦ διατακτικοῦ τοῦ  ἰδίου "᾿Απαλλακτικοῦ Βουλεύματος", (54/76) τοῦ Συμβουλίου Πλημμελειοδικῶν Πειραιῶς", καθ᾿ ὅ "....Πρός θεραπείαν τῆς τοιαύτης "ἀδυναμίας" αἱ δύο θρησκευτικαί κοινωνίαι τῶν παλαιοημερολογιτῶν (Φλωρινικοί καί "Ματθαιϊκοί") προσέφυγον κεχωρισμένως ἑκάστη εἰς τήν ῾Υπερόριον ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν, ἥτις ἐδέχθη τό μέν διά χειροθεσίας, κατ᾿ οἰκονομίαν τοῦ Η᾿ Κανόνος τῆς πρώτης Συνόδου .... νά καταστήσῃ κανονικάς τάς ἐκ τοῦ Ματθαίου προερχομένας χειροτονίας τῆς "Ματθαιίκῆς" ῾Ιεραρχίας δυνάμει τῆς ἀρχῆς καθ᾿ ἥν μία ἄνομος πρᾶξις ἐπικυρώνεται ὡς Μυστήριον ἄνευ τῆς ἀνάγκης τῆς ἐπαναλήψεως, ἡ ὁποία (῾Ιεραρχία) δέν ἀνεγνωρίσθη ὑπό τῆς ἄλλης παρατάξεως τῶν Παλαιοημερολογιτῶν, τό δέ διά χειροτονίας..."  (Αὐτόθι).

ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝ καί ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΟΜΕΝ ὅτι οἱ ᾿Αρχιερεῖς καί ῾Ιερεῖς τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας εἶχον καί ἔχουν Κανονικήν Γνησίαν καί ἀδιάκοπον τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν κατ᾿ ἀρχάς ἐκ τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1935. Οἱ τρεῖς ᾿Αρχιερεῖς (Δημητριάδος Γερμανός, πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος, καί Ζακύνθου Χρυσόστομος) ἐπιστρέψαντες, κατά Μαϊον τοῦ 1935, ἐκ τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ σχίσματος εἰς τήν Γνησίαν ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν, ὡμολόγησαν ὅτι ἐξέρχονται τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ σχίσματος, τό ἀποκηρύσσουν καί οὕτω ἐπιστρέφουν εἰς τήν πρό τοῦ 1924 ᾿Εκκλησίαν. Οἱ τρεῖς οὗτοι ᾿Αρχιερεῖς συνεπεῖς πρός τήν ῾Ομολογίαν των αὐτήν, Κανονικῶς καί ἁρμοδίως προέβησαν εἰς χειροτονίας 4 ᾿Επισκόπων καί οὕτω συνεκρότησαν τήν ἑπταμελῆ Κανονικήν καί ᾿Ορθόδοξον ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. Αἱ χειροτονίαι αὗται εἶναι ἀπολύτως Κανονικαί, ἔγκυροι καί ἀδιάβλητοι.

῾Ωσαύτως αἱ ὑπό μόνου τοῦ Κανονικοῦ καί ᾿Ορθοδόξου ᾿Επισκόπου Βρεσθένης Ματθαίου τελεσθεῖσαι χειροτονίαι ᾿Επισκόπων κατά Σεπτέμβριον 1948, εἶναι καί αὗται ἀπολύτως ΠΛΗΡΕΙΣ, ΕΓΚΥΡΟΙ καί ΑΔΙΑΒΛΗΤΟΙ, ἡ δέ ὑπέρβασις τοῦ Κανόνος, ὅστις προβλέπει, ἡ μέν ἐκλογή νά γίνεται ὑπό τοῦ ὅλου σώματος τῆς ῾Ιεραρχίας καί ἐπί τό ὀρθότερον καί ἐκκλησιαστικώτερον ὑπό τοῦ ὅλου σώματος τῆς ᾿Εκκλησίας, ἤτοι Κλήρου καί Λαοῦ, ἡ δέ χειροτονία ὑπό δύο ἤ τριῶν ᾿Επισκόπων, οὐδεμίαν συνέπειαν δύναται νά ἔχη ἐν προκειμένῳ, εἰς τήν συγκεκριμένην χειροτονίαν ᾿Επισκόπου, διότι τό ὅλον μυστήριον κατά τό πρῶτον μέρος αὐτοῦ, ἤτοι, τήν ἐκλογήν τῶν πρός ᾿Αρχιερατείαν Κληρικῶν ἐγένετο ψήφῳ Κλήρου καί Λαοῦ, Η ΔΕ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΕΓΕΝΕΤΟ ΥΠΟ ΕΝΟΣ ΜΟΝΟΝ, ΑΛΛΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ, ΜΗ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΥ Η ΤΡΙΤΟΥ. ῾Ετέρωθεν ὁ ἀοίδιμος ᾿Επίσκοπος Βρεσθένης Ματθαῖος ἐχειροτόνησεν μόνος του μόλις ὀλίγον πρό τῆς κοιμήσεώς του, ΟΧΙ ΔΙΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΗ Η ΠΡΟΚΑΛΕΣΗ ΣΧΙΣΜΑ, ΦΑΤΡΙΑΝ Η ΑΛΛΟ ΤΙ ΠΟΝΗΡΟΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΑΛΛΑ ΔΙΑ ΝΑ ΜΗ ΠΕΡΙΕΛΘΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΣΧΑΤΗΝ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΝ, ΔΙΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΙΝ ΤΟΥ ΘΑ ΕΣΤΕΡΕΙΤΟ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ. (Σημειοῦται ὅτι ἐκοιμήθη τήν 14.5.1950, ἤτοι, μόλις ἐνάμισυ ἔτος μετά τάς ἱστορικάς χειροτονίας τοῦ Σεπτεμβρίου 1948). ᾿Αντιθέτως ἡ μή χειροτονία θά ἐσήμαινε ἀπιστίαν, ἄρνησιν καί προδοσίαν κατά τῆς ᾿Εκκλησίας, ὅπως ἐπρόδωσεν ὁ πρώην Φώρίνης Χρυσόστομος. ῞Οθεν τό ἐν τῷ διατακτικῷ τοῦ "᾿Απαλλακτικοῦ Βουλεύματος" 54/76 ἀνωτέρω ἐπιχείρημα, ὡς ἀναληθές καί ἰδιαιτέρως ὡς βλάσφημον, ἀπό ὀρθοδόξου ᾿Εκκλησιαστικῆς ἀπόψεως, εἶναι ἀπαράδεκτον καί ἀπορρίπτεται. Οἱ ᾿Επίσκοποι καί σύμπας ὁ ῾Ιερός Κλῆρος τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος, ἔχουν ἀπ᾿ ἀρχῆς πλήρη, τελείαν, ἀδιάκοπον καί γνησίαν τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν ἐκ τῶν Κανονικῶν καί ἀδιαβλήτων χειροτονιῶν τοῦ 1935 καί 1948. ῾Επομένως ὡς λειτουργοί τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος, εἶναι Κανονικοί καί  ᾿Ορθόδοξοι καί δέν ἀντιποιοῦνται οὔτε ἀξίωμα, οὔτε ἔργον ᾿Αρχιερέως, ἤτοι, λειτουργοῦ τῆς Μιᾶς, ῾Αγίας, Καθολικῆς καί ᾿Αποστολικῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. ῾Ετέρωθεν τούς γνησίους λειτουργούς τῆς ᾿Εκκλησίας δέν τούς καθιστοῦν τά Προεδρικά Διατάγματα, οὔτε αἱ Κρατικαί ἀναγνωρίσεις, οὔτε αἱ δικαστικαί ἀποφάσεις, ἀλλά αὐτή ἡ Γνησία καί  ᾿Αδιάκοπος ᾿Αποστολική Διαδοχή (ἡ ὁποία διαφυλάσσεται ἀπό τῆς ῾Αγίας Πεντηκοστῆς καί θά παραμείνῃ εἰς τούς αἰῶνας εἰς τήν Μίαν, ῾Αγίαν, Καθολικήν καί ᾿Αποστολικήν ᾿Εκκλησίαν), καθώς καί ἡ Γνησία καί ᾿Ακαινοτόμητος καί Πατερική Πίστις τῶν χειροτονούντων καί χειροτονουμένων.

Παρά τόν ὀφειλόμενον σεβασμόν πρός τάς ὑπερεχούσας ᾿Εξουσίας, ὅταν οἱ λειτουργοί των  εἴτε ἐξ ἀγνοίᾳς των, εἴτε ἐξ  ἱουδήποτε ἄλλου λόγου, διατυπώνουν θέσεις ἀντιθέτους πρός τούς Κανόνας καί τά Δόγματα τῆς ῾Αγίας τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας, καί αἱ ἀποφάσεις των καθίστανται "Νομολογία τῶν Δικαστηρίων", ἡμεῖς ὡς πιστά καί ζῶντα μέλη τοῦ Σώματος Αὐτῆς, ἀποκλειστικῶς καί μόνον διά λόγους ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ, ὀφείλομεν νά μήν τάς ἀποδεχώμεθα, ἀλλά καί νά τάς ἀποκηρύσσωμεν καί νά τάς καταδικάζωμεν ὡς κακοδοξίας καί βλασφημίας κατά τῆς ᾿Εκκλησιολογίας καί ῾Ομολογίας τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας. ῞Ολα τά δικαστήρια ὡς ὄργανα των, καί οἱ δικαστικοί λειτουργοί εἶναι σεβαστοί, ὅταν, ὅμως,τά Διατακτικά καί αἱ ἀοφάσεις των προσβάλλουν τήν Πίστιν καί τά Δόγματα τῆς ᾿Ορθοδοξίας καί ἐν προκειμένῳ αὐτήν τήν ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησιολογίαν, καί τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν, ἔχομεν δικαίωμα, καθῆκον καί ὑποσχρέωσιν νά μήν τάς ἀποδεχώμεθα, ἀλλά νά ὁμολογῶμεν τήν Πίστιν.

Τοιαύτην "ἀναγνώρισιν καί ἀθώωσιν", ὡς τοῦ ὑπ᾿ ἀριθμ. 54/76 Βουλεύματος, τήν ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΜΕΝ, διότι οὕτω χάνεται ἡ ἀναγνώρισις ἀπό τόν Χριστόν καί τήν ᾿Εκκλησίαν, αὐτοκαταργούμεθα καί αὐτοαποβαλλόμεθα τῆς ᾿Εκκλησίας. ῾Η Γνησία ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία οὔτε ἐπεδίωξεν, οὔτε θά ἐπιδιώξῃ, οἱανδήποτε καί καθ᾿ οἱονδήποτε τρόπον ἀναγνώρισιν, ὡς καί οἱανδήποτε ἐξάρτησιν, εἴτε παρά τοῦ Κράτους, εἴτε παρ᾿ οἱασδήποτε Νεοημερολογιτικῆς "᾿Εκκλησίας" ἤ Παλαιοημερολογιτικῆς τοιαύτης, ἡ ὁποία εὑρίσκεται ἐν τῷ Νεοημερολογιτισμῷ - Οἱκουμενισμῷ. ῾Η Γνησία ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία ἕν μόνον ζητεῖ, τήν Συνταγματικήν της ἐλευθερίαν, οὖσα τῷ ὄντι ἡ ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία τῆς ῾Ελλάδος.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ «ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ»  ΥΠΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΥ ΔΙΑΚΗΡΥΧΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΕΤΕΙ 2004

῞Οποιος ἐπιθυμεῖ δύναται νά ζητήση ὁλόκληρον τό κείμενον τῆς "ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ" ἀπό τήν Διεύθυνσιν: ῾Ιερά Μονή - ᾿Επισκοπεῖον ῾Αγίας Αἰκατερίνης, 194 00 Στρογγύλη Τ.Θ. 54 Κορωπίου ᾿Αττικῆς, Τηλ. 210 6020176. ᾿Επίσης στήν ἴδια Διεύθυνσι μπορεῖτε νά ζητήσετε καί τούς Τόμους τῆς ᾿Ορθοδόξου Πνοῆς, (1ον - 14ον), προπάντων ἀπό τόν 10ον καί ἐξῆς, ὅπου μπορεῖτε νά παρακολουθήσετε τόν ὑπέρ τῆς ᾿Ορθοδόξου ῾Ομολογίας καί τῆς γνησίας ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς ᾿Αγῶνα.