ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΨΕΥΔΟΚΑΘΑΙΡΕΣΙΝ, ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΖΗΤΗΘΟΥΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΕΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ Ι.Ν. ΑΓ.ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΟΡΩΠΙΟΥ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ 194 00 Τ.Θ. 54 ΤΗΛ. 210. 6020176, 210.6021467 Α.Π. 460 Ἐν τῶ Ἐπισκοπείω τῆ 12.12.2007 ΑΝΟΙΚΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΠΙ ΜΙΑΣ ΨΕΥΔΟΚΑΘΑΙΡΕΣΕΩΣ ΠΡΟΣ: Τόν κ. Νικόλαον καί τούς περί αὐτόν πρώην ἐν Χριστῶ Πατέρας καί Ἀδελφούς κ.κ. Παχώμιον, Ἀνδρέαν, Χρυσόστομον, ὡς καί τούς κ.κ. Παντελεήμονα, Ἰγνάτιον, Σεβαστιανόν καί Λάζαρον, τούς φερομένους ὡς ἀπό κοινοῦ ἐκδώσαντας τήν ὑπ’ ἀριθμ. 3282/28.11.2007 ἀνυπόγραφον, ἄκυρον καί ἀπό πάσης ἀπόψεως ἀπαράδεκτον «ἀπόφασιν» περί «καθαιρέσεως» ἡμῶν τοῦ Μητροπολίτου Κηρύκου. ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΣ: Εἰς τούς διαφωνήσαντας καί διαχωρίσαντας τάς εὐθύνας των Σεβασμιωτάτους κ.κ. Γαλακτίωνα καί Ταράσιον. Ἀγαπητοί πρώην ἐν Χριστῶ Ἀδελφοί, πρόσχωμεν! Κατόπιν τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 451/23.10.07 «Προσκλήσεως, Προτάσεως, Παρακλήσεως» μας, μόλις τήν Παρασκευήν 24 Νοεμβρίου (π.ἡ.), ἐλάβομεν τό ὑπ’ ἀριθμ. 3279/22.11.2007 ἔγγραφόν σας ἔχον οὕτω: «Α.Π. 3279/22.11.200 Πρός τόν Σεβ. Μητροπολίτηνπρώην Μεσογαίας κ. Κήρυκον, εἰς Κορωπί. Σεβασμιώτατε εὐλογεῖτε. Σᾶς ἐνημερώνουμε ὅτι μεταξύ τῶν θεμάτων τῆς προσεχοῦς συνεδριάσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραχίας τῆς 28ης Νοεμβρίου 2007 (ἐκ. ἡμ.), ἔχει περιληφθεῖ καί ἡ ἀπό ἀριθμ. Πρωτ. 451/10/23.10.2007 ἐπιστολή σας. Μετά τήν ὁλοκλήρωσιν τῶν ἐργασιῶν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου θά ἐνημερωθῆτε σχετικῶς. Ἐντολῆ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Ὁ Ἀρχιγραμματεύς + Πρωτοπρεσβ. Δημήτριος Τσαρκατζόγλου». Παραλλήλως μέ τό ὡς ἄνω ἔγγραφόν σας, καί ἐνῶ εὑρισκόμεθα ἐπ’ ἐλπίδι καλῶν ἐξελίξεων, δεδομένου ὅτι ἀπό τήν πλευράν σας ἀφήσατε νά διασπαρῆ ἡ εἴδησις ὅτι «ἐπίκεινται χαρᾶς εὐαγγέλια καί ὅτι τά Χριστούγεννα θά τά ἑορτάσωμεν ἑνωμένοι», ἤτοι ἐνῶ ἀνεμένομεν νά συμβῆ κάτι τό θεοβούλητον διά νά καταισχυνθῆ ὁ πονηρός καί νά συντριβῶσι τά σχέδιά του, δυστυχῶς δι’ ὑμᾶς, μετά 4 ἡμέρας, ἀπό τό ἑσπέρας τῆς Τρίτης 29 Νοεμβρίου (π.ἡ.), διεδόθησαν ἄλλαι φῆμαι, καθ’ ἅς «κατεδικάσατε εἰς καθαίρεσιν τόν Μητροπολίτην Κήρυκον»(!!!). Ἀνεμένομεν καί πάλιν νά ἴδωμεν τί τέλος πάντων συμβαίνει καί ὁσονούπω, «μεθ’ ἡμέρας ὀκτώ», ἤτοι τήν Παρασκευήν 1ην Δεκεμβρίου (π.ἡ.), ἐλάβομεν διά δικαστικοῦ ἐπιμελητοῦ τήν μέ Α.Π. 3282/28.11.2007 «Ἀπόφασίν» σας περί δῆθεν «καθαιρέσεώς» μου. Ἐλυπήθημεν καί ἐπενθήσαμεν εἰλικρινῶς διά τήν τοιαύτην συμπεριφοράν σας, ἡ ὁποία καθ’ ἡμᾶς εἶναι ὡς μία εἰδεχθής πνευματική αὐτοκτονία σας. Αὐθορμήτως μᾶς ἦλθεν εἰς τόν νοῦν, τό Τροπάριον τῆς Μ. Πέμπτης: «Σήμερον ὁ Ἰούδας καταλιμπάνει τόν Διδάσκαλον καί παραλαμβάνει τόν διάβολον». Ἀπευθυνόμενος προσωπικῶς εἰς ὑμᾶς κ.κ. Νικόλαε καί Παχώμιε σᾶς ἐρωτῶμεν: Τί ἔχετε νά ἀπολογηθῆτε εἰς τήν λίαν σοβαράν καί παναληθῆ κατηγορίαν ὅτι δέν ἐκινήσατε τήν ἐπιβαλλομένην Κανονικήν καί Ὀρθόδοξον διαδικασίαν κατά τῶν πέντε, ὅπως προέβλεπεν καί προβλέπει ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 3005/1997 Ἀπόφασις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας; Διατί δέν τήν ἐλάβατε ὑπ’ ὄψιν καί πῶς τήν ἐποδοπατήσατε καί διατί συνεχίζετε νά τήν ποδοπατῆτε; Πῶς τόσον ἀθεοφόβως καί ἀσεβῶς συνεμαχήσατε μέ τούς «πέντε», μέ τούς Φλωρινικούς, καί μέ τόν κ. Χριστόδουλον καί ἐτολμήσατε τήν ἱερόσυλον πράξιν σας (3282) ἐναντίον μου, μή ἔχοντες δέ οὐδεμίαν κατηγορίαν, συνεπλάσατε ψευδῆ τοιαύτην, ἡ ὁποία τελικῶς ἀποβαίνει εἰς βάρος σας; Διατί, ἀγαπητοί, δέν ἐλάβατε ὑπ’ ὄψιν, τάς ἀνοικτάς ἀπαντήσεις μου εἰς τάς τρεῖς «Κλήσεις» σας, τάς ὁποίας καταχρηστικῶς σᾶς ἀπεστείλαμεν; Διατί, ὡς νά εἶσθε τυφλοί καί ἀπερίτμητοι τῆ καρδία, δέν ἐλάβατε ὑπ’ ὄψιν, καί τάς ἐπανειλημμένας δηλώσεις μας, (ἐμοῦ τε καί τοῦ θεολόγου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη), ὅτι «δέν ἐπιμένομεν εἰς καμμίαν καινοτομίαν, τήν ὁποίαν ἠθέλατε ἀποδείξει ὡς τοιαύτην»; Διατί ὁ πονηρός ἐσκλήρυνεν τοσοῦτον τήν καρδίαν σας, ὥστε ἐνῶ, ἡμεῖς σᾶς δηλοῦμεν τά ἀνωτέρω, σεῖς γράφετε εἰς τό κατηγορητήριον, ὅτι «ἐμμένομεν εἰς τήν καινοτομίαν»; Διά ταῦτα καί πρός περαιτέρω ἔλεγχόν σας, καί πάλιν ἡμεῖς στεντορεία τῆ φωνῆ ΔΗΛΟΥΜΕΝ: Ἀποδεῖξτε τήν «καινοτομίαν» μου, ἀποδεῖξτε τήν καθ’ ὑμᾶς «Τριαδολογικήν καί Ἐκκλησιολογικήν αἵρεσίν» μου, καί ἐστέ βέβαιοι, ὅτι ὄχι μόνον θά ἀνακαλέσωμεν καί θά ζητήσωμεν συγγνώμην, ἀλλά καί θά ἀναλάβωμεν ὅλας τάς εὐθύνας ἀπό τῆς ἐνάρξεως τῶν σκανδάλων ὑπό τῶν Φλωρινικῶν (1998) καί τῶν Δημ. Κάτσουρα, μ. Μαξίμου κλπ. Ἀγαπητοί δέν ἀντιμαχῶ ἐπί προσωπικοῦ πεδίου, ἀλλά, πιστεύω ὅτι, χάριτι Χριστοῦ, ἀγωνίζομαι ἐπί Δογματικῶν θεμάτων, ἤτοι τοῦ Ἐκκλησιολογικοῦ καί τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς. Δέν ἔρχομαι νά ἀντιπαλαίσω, ἀντιθέτως εἴθε καί ζητῶ νά γίνω «ἀνάθεμα», ἀρκεῖ σεῖς νά ὁμολογήσετε τήν ἐπί τῶν ἀνωτέρω ΚΑΛΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ, καί τότε, ὦ τότε θά βιώσωμεν τό ἀληθές νόημα τῶν Χριστουγέννων, τότε θά γεννηθῆ ὁ Χριστός ἐντός ἡμῶν. Τότε τά πάντα θά θεραπευθοῦν, διότι θά ἔλθωμεν εἰς ἐπίγνωσιν καί θά μισήσωμεν ὅλα τά ἔργα τοῦ πονηροῦ, ὅπως καί τά ἀπό Φεβρουαρίου 2002 ἐν τῆ Εἰσηγήσει τοῦ πρώτου ἐξ’ Ὑμῶν ἀποδεδειγμένα αἱρετικά σας φρονήματα καί ἐπιχειρήματα, ἐπί τε τοῦ Ἐκκλησιολογικοῦ καί Τριαδολογικοῦ Δόγματος, ἐπί τῶν ὁποίων ἐβασίσατε καί τόν ἄφρονα «ἀφορισμόν», ὁ ὁποῖος οὐσία καί αὐθωρεί ἀπέβη ΑΥΤΟΑΦΟΡΙΣΜΟΣ σας. Ἑτέρωθεν, ὅσον ἀφορᾶ τήν ἐναντίον μου καθαιρετικήν σας πράξιν, ἐστέ βέβαιοι ὅτι μέ αὐτήν οὐδόλως μέ ἐβλάψατε, ὅπως ἴσως νά ἐφαντάζεσθε, ἤ καί σᾶς διεβεβαίωσαν οἱ γνωστοί συνεργάται σας, Ἀδελφοί Τσακίρογλου καί Δημ. Κάτσουρας, ὡς ἐγκάθετοι πράκτορες καί ἐκτελεστικά ὄργανα, τόσον τοῦ γνωστοῦ καί συγκεκριμένου Φλωρινικοῦ κέντρου, ὅσον καί τοῦ νεοημερολογιτικοῦ τοιούτου. Τοῦτο τό Φλωρινικόν Κέντρον εἶχεν ἀφηνιάσει ἀπό τό 1997, μέχρι καί τό 2002, ὅτε οἱ κ.κ. Καλλίνικος Σαραντόπουλος καί Ἀθανάσιος Σακαρέλλος, μετά ἀπό πείσμονα ἀγῶνα, «μπῆκαν ἱκανοποιημένοι στό λαγούμι» τους, ἀφοῦ τόν Φεβρουάριον τοῦ 2002, διά τῶν ἐγκαθέτων των, σᾶς ἐπέβαλον τήν σατανικήν των βουλήν περί «ἀφορισμοῦ» τοῦ ἐλλογιμωτάτου Θεολόγου κ. Ἐλευθ. Γκουτζίδη. Διατί; Διότι, ὅπως καλῶς γνωρίζετε, συνέτριψεν τά κοινά προδοτικά σχέδια σας περί δολίας ἑνώσεως μέ δεδομένην τήν χειροθεσίαν!. Πάντως καί ἐκείνη ἡ ἐκ μέρους σας ἀφρονεστάτη πρᾶξις τοῦ «ἀφορισμοῦ», ἐπεκάθησεν ἐπί τῶν κεφαλῶν τῶν ἀρχιτεκτονησάντων καί τῶν ὑπογραψάντων αὐτήν. Ἀπολύτως εἰς τά ἴδια πλαίσια καί σατανικάς σκοπιμότητας προέκυψεν ὑπό τῶν ἰδίων καί ἡ πολύ χειροτέρα πρᾶξις σας περί «καθαιρέσεώς» μου, ἡ ὁποία ὡς καταχρηστική μέχρις ἀνοησίας, καί ὡς ἄκρως ὑστερόβουλος, ἐπεκάθησεν καί αὕτη ἐπί τῶν κεφαλῶν ὑμῶν τῶν ὑπογραψάντων. Ὡστόσον μή σᾶς λανθάνη ὅτι θά κριθῶσιν τόσον ἡ πράξίς σας ὅσον καί ὑμεῖς. Τοῦτο ἐν βαθυτάτη θλίψει ἐπισημειοῦμεν. Ἐπαναλαμβάνομεν καί παρακαλοῦμεν, καίτοι ἐκ τῆς ὅλης συμπεριφορᾶς σας ἐμφανίζεσθε ὡς μή δυνάμενοι νά ἐλέγχετε τάς σκέψεις καί ἀποφάσεις σας, ἐννοήσατε ὅτι καί ἡ πράξις σας περί «καθαιρέσεως» μου, εἶναι πολλαπλῶς καί παντελῶς ἄκυρος, ὡς ἀντικανονική, ἄδικος καί σκόπιμος, καί οὔτε μᾶς ἐγγίζει ἤ δύναται νά βλάψη τήν Ἀρχιερωσύνην μας, ἐνῶ αὕτη ὡς ΑΥΤΟΚΑΘΑΙΡΕΣΙΣ σας λογίζεται, μετά ἐννοεῖται ἀπό τήν καθαίρεσίν σας ὑπό τῶν «πέντε» κατά Ἰούνιον τοῦ 1995. Τοῦτο δέ διότι, προκειμένου νά τούς δικαιώσετε καί νά μήν κινηθῆ ἡ κατ’ αὐτῶν Κανονική καί Ὀρθόδοξος διαδικασία, παρεκωλύσατε καί ἠκυρώσατε τήν Συνοδικήν ἀπόφασιν ὑπ’ ἀριθμ. 3005/1997). Δέν μᾶς ἐγγίζει, οὔτε ἅπτεται τῆς Ἀρχιερωσύνης μας ἡ «πράξις» σας καί διότι αὕτη προέρχεται ὑπό μιᾶς δευτέρας ὁμάδος ἐκπεσόντων πρώην ἐν Χριστῶ Ἀδελφῶν καί Συλλειτουργῶν μας, οἱ ὁποῖοι προκειμένου νά συνεχίσετε τάς βλασφημίας καί ἐκκλησιομαχίας ἐκείνων, κατεστήσατε ἑαυτούς ὑποχειρίους τῶν ξένων Κέντρων καί πάντως τοῦ Φλωρινικοῦ καί τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ, ἀπό μακροῦ δέ κατελύσατε καί τήν Κανονικήν τάξιν, καί τόν θεσμόν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί ἐδιώξατε τούς ὀρθοδόξους μέ ἀκύρους ληστρικάς «ἀργίας», «ἀφορισμούς» καί «καθαιρέσεις»! Ταῦτα δέ διά νά βλασφημήσετε τό Ἅγιον Πνεῦμα, ἤγουν τήν Ἀποστολικῆν σας Διαδοχήν, καί μέσω αὐτῆς νά «συντρίψετε», «καταργήσετε» καί «ἐξαλείψετε», ὡς ἐφαντάζεσθε, καί τήν Ὁμολογίαν – Ἐκκλησιολογίαν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας!. Παρά ταῦτα τό μεγαλύτερο ἀδίκημά σας εἶναι τό ὅτι συνεχίζετε νά ὑποκρίνεσθε τούς ὀρθοδόξους, νά ἀντιποιῆσθε τήν Ἱεράν Σύνοδον καί νά ἐξαπατᾶτε πολύ περισσότερον ἐκείνων τῶν Γραμματέων καί Φαρισαίων (Ματθ. ΚΓ, 13-39), ἀλλά καί, εἰ θέμις εἰπεῖν, τῶν πάσης φύσεως κοινῶν ἀπατεώνων. Αὐτοί εἶναι οἱ λόγοι, διά τούς ὁποίους ἠναγκάσθημεν, νά διακόψωμεν τήν παρουσίαν καί συμμετοχήν μας εἰς τά πονηρά σας διαβούλια (Α.Π. 223/2.11.2001) καί κατόπιν νά σᾶς ἀποκηρύξωμεν καί νά διακόψωμεν πᾶσαν μεθ’ ὑμῶν ἐκκλησιαστικήν – πνευματικήν κοινωνίαν (Α.Π. 390/16.6.2005). Τήν ἐν λόγῳ πράξιν σας δέν τήν ἐπιστρέφομεν ὡς ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΝ, ὡς αὐθωρεί θά ἔδει νά εἴχομεν πράξει, διότι αὕτη καίτοι πολλαπλῶς ΑΚΥΡΟΣ, ἀποτελεῖ μνημεῖον παραφροσύνης καί ἐσχάτης πτώσεως καί συντριβῆς σας, ἀλλά καί διότι ἀπαραιτήτως πρέπει νά ΚΑΤΕΛΕΓΧΘΗ δημοσίως καί νά ΠΑΡΑΔΟΘΗ εἰς τόν πατέρα της τόν Διάβολον. Θά ἀπαντήσωμεν, λοιπόν, καί θά τήν κατελέγξωμεν ΔΗΜΟΣΙΩΣ, διότι τό ἀπαιτεῖ ἡ Ἐκκλησία, τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ὁ πιστός λαός. Ἐπί τούτω δέον, ὅπως, ἅμα λήψει παρούσης, μᾶς ἀποσταλῶσι πάραυτα α) Ὑπογεγραμμένη καί ἐσφραγισμένη ἡ 3282 «ἀπόφασίς» σας, β) Τυχόν ἐπ’ αὐτῆς εἰσηγήσεις, προτάσεις, μεθ’ ὁλοκλήρου τοῦ σώματος τῶν σχετικῶν Πρακτικῶν καί γ) Τό σχετικόν «Ἀνακοινωθέν». Ὡστόσον σᾶς διαβεβαιοῦμεν ὅτι σᾶς ἀγαπῶμεν, ὡς καταληστευμένους πρώην Ἀδελφούς καί Πατέρας, καί εἰλικρινῶς θλιβόμεθα, διότι ἐφθάσατε εἰς αὐτό τό ἀπίστευτον κατάντημα τῆς καταληστεύσεως σας, ἀφοῦ ἠθελήσατε νά «κατέλθετε ἐκ τῆς νέας Ἱερουσαλήμ καί νά πορευθῆτε πρός τήν Ἱεριχώ...». Ὡστόσον καί ὁ Αἰώνιος Σαμαρείτης ὑπάρχει καί τό ὑποζύγιον διατίθεται, ἀλλά καί τό Πανδοχεῖον εἶναι ἀνοικτόν ... Ἐν ταὐτῶ θέλομεν ἰδιαιτέρως νά τονίσωμεν καί νά ὑπογραμμίσωμεν ὅτι ποτέ δέν εἶναι ἀργά ... Τίποτε δέν νικᾶ τήν ἀγάπην καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἡμεῖς ἐπιδείξωμεν τήν ἀνάλογον μετάνοιαν καί διόρθωσιν. Θά ἦτο παράλειψίς μας, ἄν καί ἐκ τῆς θέσεως ταύτης δέν ἀναπέμψωμεν εὐχαριστίαν πρός τόν Κύριον, διότι ἡ Χάρις Του ἐνίσχυσεν τούς δύο Μητροπολίτας, τῆς ὁμάδος σας, κ. Γαλακτίωνα καί κ. Ταράσιον, ὥστε νά διαφωνήσουν μέ τήν σκευωρίαν σας καί νά μήν θέσουν τήν ὑπογραφήν των εἰς τήν συγκεριμένην «ἀπόφασίν» σας. Τό γεγονός τοῦτο ἀποτελεῖ ἕνα ἀκόμη πρόσθετον λόγον, ὁ ὁποῖος ἀκυρώνει, τήν ἀφ’ ἑαυτῆς καί A PRIORI (ἐκ τῶν προτέρων), ἄκυρον πράξιν σας. Συγχαίροντες τούς δύο Μητροπολίτας προσευχόμεθα, ὅπως ὁ Κύριος τούς ἐνισχύση περαιτέρω καί τούς ὁδηγήση καί εἰς κρείττονας θεαρέστους τοποθετήσεις. Ἐν κατακλεῖδι καί εἰς ἐπίρρωσιν τῶν ἀνωτέρω, ἐπαναλαμβάνομεν καί αὖθις τήν εὐχήν «ὅπως ἕκαστος χωριστά καί ἅπαντες ἀπό κοινοῦ ταπεινωθῶμεν καί συντριβῶμεν, ἵνα εὐπρόσδεκτος γένηται ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἡ μετάνοια μας, καί ἵνα ἐν ἀγάπῃ ὁμολογήσωμεν Πατέρα, Υἱόν καί Ἅγιον Πνεῦμα Τριάδα Ὁμοούσιον καί Ἀχώριστον, τήν πληροῦσαν τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν». Διατελοῦμεν ἐν προσευχῆ καί Ἀγάπη Χριστοῦ καί προσδοκοῦμεν τήν ἐκ τῆς Βηθλεέμ εἰρήνην καί φωτισμόν, ὥστε νά προσκομίσωμεν ὡς δῶρον τῶ τεχθέντι Χριστῶ τήν πρός Αὐτόν καλήν Ὁμολογίαν μας, ἤτοι τήν Ἐκκλησιολογίαν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τήν Ὀμολογίαν ἐπί τῆς Γνησίας καί ἀδιακόπου Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς τῶν Ἐπισκόπων καί Πρεσβυτέρων Αὐτῆς. Ἀμήν. Υ.Γ. Τά αὐτά ἰσχύουν καί διά τήν ὑπ’ ἀριθμ. 3281/28.11.2007 ἐπιστολήν σας καί τό Παράρτημα αὐτῆς, ἐπί τῶν ὁποίων ἐπίσης θά σᾶς ἀπαντήσωμεν διεξοδικῶς. Ἐλάχιστος ἐν Ἐπισκόποις + Ὁ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκος