ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2016, ΚΑΘΑΡΘΩΜΕΝ ΤΑΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΨΟΜΕΘΑ ΤΩ ΑΠΡΟΣΙΤΩ ΦΩΤΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

ΙΕΡΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ, ΚΕΝΤΡΟΝ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΙ ΣΤΕΓΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ, ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΚΟΡΩΠΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ 

ΤΗΛ. 210 6020176, 210 6021467

Α.Π.  657                          Ἅγιον Πάσχα  2016                   

Πατέρες  καί  ἀδελφοί, τέκνα  ἐν  Κυρίῳ  ἀγαπητά

            Ὅλοι ἑορτάζομεν  τό  μέγα  καί  μοναδικόν  γεγονός  τῆς  Ἀναστά-σεως  τοῦ  Κυρίου  ἡμῶν  Ἰησοῦ  Χριστοῦ, ἀλλά  δέν  αἰσθανόμεθα  ὅλοι  τήν  ἰδίαν  χαράν.  Δέν  ἔχομεν  τό  αὐτό  βίωμα  τῆς  Ἀναστάσεως  τοῦ  Κυρίου  μας.  Δέν  συγκλονιζόμεθα  εἰς  τόν  ἴδιον  βαθμόν  ἀπό  αὐτό  τό  θαῦμα  τῶν  θαυμάτων. Δέν  βλέπομεν  ὅλοι  τόν  Ἀναστάντα  Κύριον.  Καί  τοῦτο  διότι  μᾶς  λείπει  ἡ  καθαρότης  τῆς  ψυχῆς.

            Ὁ  Ἱερός  Ὑμνογράφος  τοῦ  θαυμασίου  Κανόνος  τῆς  Ἀναστά-σεως, ὁ  ἅγ. Ἰωάννης  ὁ  Δαμασκηνός, συμβουλεύει  καί  προτρέπει: «Καθαρθῶμεν  τάς  αἰσθήσεις  καί  ὀψόμεθα  τω  ἀπροσίτῳ  φωτί  τῆς  Ἀναστάσεως, Χριστόν  ἐξαστράπτοντα  καί  χαίρετε  φάσκοντα  τρανῶς  ἀκουσόμεθα, ἐπινίκιον  ἄδοντες» (Κανών  τοῦ  Πάσχα, Ὠδή  α’, τροπ. α’). Δηλαδή,  νά  καθαρίσωμεν  τάς  αἰσθήσεις  μας διά  νά  δυνηθῶμεν  νά  ἴδωμεν  τόν  Χριστόν, τόν  ἐξαστράπτοντα  ἐντός  τοῦ  ἐκτυφλωτικοῦ  φωτός  τῆς  Ἀναστάσεως, νά  Τόν  ἀκούσωμεν νά  μᾶς  λέγει  «χαίρετε» (ὅπως  εἰς  τάς  ἁγίας  Μυροφόρους) καί  νά  ψάλλωμεν  πρός  δόξαν  Αὐτοῦ  ἐπινίκιον  κατά  τοῦ  θανάτου  ὕμνον.

            Ὁ  ἐν  Ἁγίοις  Πατήρ  ἡμῶν  Ὅσιος  Νικόδημος  ὁ  Ἁγιορείτης,  ἑρμηνεύει  ὡς  ἐξῆς  τόν  ὕμνον  αὐτόν: «Παραγγέλει  εἰς  ἡμᾶς  ὁ  Ἱερός  Μελωδός, νά  φυλάττωμεν  καθαράς  τάς  νοεράς  αἰσθήσεις  τῆς  ψυχῆς  ἀπό  κακάς  ἐπιθυμίας  καί  θυμούς, ἀπό  λογισμούς  βλασφήμους, πονηρούς  καί  αἰσχρούς  καί  ἁπλῶς  ἀπό  ὅλα  τά  πάθη  τά  καλούμενα  ψυχικά, ὅμοίως  νά  φυλάττωμεν  καθαράς  καί  τάς  αἰσθήσεις  τοῦ  σώματός  μας. Καί  τούς  μέν  ὀφθαλμούς  νά  φυλάττωμεν  καθαρούς  ἀπό  ἄσεμνα  θεάματα, τό  ὁποῖα  προξενοῦν  κέντρα  τῶν  σαρκικῶν  ἡδονῶν. Τάς  δέ  ἀκοάς  μας  πρέπει  νά  φυλάττωμεν  καθαράς  ἀπό  τοῦ  νά  μήν  ἀκούουν  ἁμαρτωλά  ἄσματα, αἰσχρολογίας, βλασφημίας, κατακρίσεις, ὕβρεις, φιλονικείας, μάχας, ψευδολογίας, ματαιολογίας, Ὡσαύτως  παραγγέλει  εἰς  ἡμᾶς  νά  φυλάττωμεν  καί  τάς  ἄλλας  αἰσθήσεις  μας  ἀπό  τά  βλαπτικά  ἀντικείμενα, ἐπειδή  ἀπό  τάς  αἰσθήσεις  ἀναβαίνει  ὁ  τῆς  ψυχῆς  θάνατος».

            Ἐάν,  λοιπόν,  ἀδελφοί  καί  Πατέρες, καθαρισθῶμεν  κατά  τάς  αἰσθήσεις, θά  ἀπολαύσωμεν  τῶν  χαρίτων  τοῦ  Ἀναστάντος  Χριστοῦ. Ἐάν  ἀπεναντίας  παραμείνωμεν  ἀκάθαρτοι, οὔτε  τόν  Χριστόν  θά  ἴδωμεν, οὔτε  τήν  φωνήν  Του  καί  τόν  εἰρηνοποιόν  χαιρετισμόν  Του  θά  ἀκούσωμεν.  Ὁ  ἀκάθαρτος  κατά  τάς  αἰσθήσεις, εἶναι  ἀκάθαρτος  καί  κατά  τήν  καρδίαν. Ἀκάθαρτος  δέ  καρδία  «Μυστήρια  Θεοῦ  οὐ  παρα-δέχεται». Διά  τοῦτο  ὁ  Κύριος  εἶπεν  καί  ἐμακάρισεν  τούς  καθαρούς  τῆ  καρδίᾳ, «ὅτι  αὐτοί  τόν  Θεόν  ὄψονται» (Ματθ.  Ε’, 8).          Ἀκριβῶς  διά  τόν  λόγον  αὐτόν, διά  νά  προπαρασκευάσῃ  καί  καθαρίσῃ  τούς  πιστούς, ὥρισεν  ἡ  Ἁγία  Ἐκκλησία  τήν  πρό  τῆς  Ἑορτῆς  τοῦ  Πάσχα  Ἁγίαν  καί  Μεγάλην  Τεσαρρακοστήν, τήν  κατ’ ἐξοχήν  λειτουρ-γικήν  περίοδον  νηστείας, περισυλλογῆς, προσευχῆς, μετανοίας  καί  καθάρσεως  πνευματικῆς. Οἱ  σύγχρονοι  ἄνθρωποι  ἀκούομεν  μετά  δυσφορίας  τούς  λόγους  περί  μετανοίας  καί  ἐπιστροφῆς. Ἔχομεν  θεοποιήσει  τάς  αἰσθήσεις. Ὄνειρον  καί  σκοπός  μας  ὁ  ὑλιστικός  τρόπος  ἀπολαύσεως  τῆς  ζωῆς. Ὁ  σύγχρονος  ἄνθρωπος  «φρονεῖ  τά  ἐπί  τῆς  γῆς». Ὄχι  μόνον  δέν  παραδέχεται  τήν  ἁμαρτίαν  ὡς  ἀπόκλησιν  ἀπό  τοῦ  θελήματος  καί  τῶν  ἐντολῶν  τοῦ  Θεοῦ, ἀλλά  τήν  ἔχει  ἀναγάγει  εἰς  φυσικόν  γεγονός, χωρίς  ἠθικήν  σημασίαν, ὁπότε  δέν  αἰσθάνεται  τύψεις  καί  δέν  δέχεται  τήν  ἀνάγκην  τῆς  μετανοίας. Δι’ αὐτό  περιορίζεται  εἰς  τά  περί  τήν  Ἀνάστασιν  καί   δέν  βιώνει  τήν  Ἀνάστασιν. Σταματᾶ  εἰς  τήν  τελετήν  τῆς  Ἀναστάσεως  καί  εἰς  τόν  ὑλικόν  τρόπον  ἑορτασμοῦ  (ἄν  αὐτό  εἶναι  ἑορτασμός)  τῆς  Ἀναστά-σεως. Δέν  συλλαμβάνει  τό  νόημα  τῆς  Ἀναστάσεως  καί  δέν  συγκλονίζεται  ἀπό  τήν  νίκην  τοῦ  Χριστοῦ  ἐπί  τοῦ  θανάτου.  Ἑορτάζει  τήν  Ἀνάστασιν, ἀλλά  ὁ  ἴδιος  δέν  ἀνίσταται.

            Ἀδελφοί  καί  Πατέρες,  Ἄς  ἑορτάσωμεν  τήν  τοῦ Κυρίου  Ἀνάστασιν  μέ  τρόπον  πνευ-ματικόν, μέ  καθαρότητα  ψυχῆς  καί  αἰσθήσεων. «Καθαρθῶμεν  τάς  αἰσθήσεις», διότι  μόνον  δι’ αὐτοῦ  τοῦ  τρόπου, «ὀψόμεθα  τῶ  ἀπροσίτῳ  φωτί  τῆς  Ἀναστάσεως» καί  «Χριστόν  ἐξαστράπτοντα». Ἡ  Χάρις  τοῦ  Ἀναστάντος  Χριστοῦ  καί  ἡ  εὐλογία  τῆς  Μητρός  Ἐκκλησίας  ἐφ’ Ὑμᾶς  καί  τάς  οἰκογενείας  Ὑμῶν.

Μετά το[]υ ἀναστασίμου χαιρετισμοῦ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ – ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ

Ἐλάχιστος ἐν Ἐπισκόποις

+ Ὁ Μεσογαίας και Λαυρεωτικῆς Κήρυκος

Τοποτηρητής Ι.Μ. Ἀθηνῶν και Ἀττικοβοιωτίας

καί Πρόεδρος τῆς Πανορθοδόξου Ἱερᾶς Συνόδου

τῆς ἀκαινοτομήτου Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.