ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΠΙΣΤΙΝ

 https://kirykos.livejournal.com/

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΙΣΤΟΙ ΦΩΣΤΗΡΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

«Εκείνο που πολεμιέται είναι η πίστη και κοινός σκοπός όλων των εχθρών της ορθής διδασκαλίας είναι να διαταράξουν τη στερεότητα της πίστης στο Χριστό, να αφανίσουν την Αποστολική παράδοση αφού την ισοπεδώσουν… Εμείς όμως δεν θα παραδώσουμε την αλήθεια ούτε θα προδώσουμε από δειλία την συμμαχία με αυτήν… Είναι ίση η ζημιά και όταν πεθάνει κάνεις χωρίς να βαπτιστεί και όταν δεχτεί κάτι που απουσιάζει από την Παράδοση… και την Ορθοδοξη Ομολογία την οποία καταθέσαμε κατά την πρώτη είσοδό μας στην εκκλησία αν δεν την κρατά κανεις σε κάθε καιρό και δεν την προσέχει σε όλη του τη ζωή ως ασφαλές φυλακτό, αποξενώνει τον εαυτό του από τις υποσχέσεις του Θεού» (ΕΠΕ 10,343-345)

«Αυτά είναι, αδελφοί μου, τα μυστήρια της Εκκλησίας, αυτές είναι οι παραδόσεις των Πατέρων. Εξορκίζουμε κάθε άνθρωπο που φοβάται τον Κύριο και περιμένει την κρίση του Θεού να μην παρασύρεται από τις ποικιλώνυμες διδασκαλίες. Να προφυλάγεστε από άνθρωπο ο οποίος διδάσκει ξένα δόγματα και δεν έρχεται στα υγιή λόγια της πίστης, αλλά παραμερίζοντας τα λόγια του Πνεύματος, καθιστά τη δική του διδασκαλία προτιμότερη από τα ευαγγελικά διδάγματα» (ΕΠΕ 3, 519)

«Θα ήμασταν πράγματι οι πιο παράλογοι από όλους τους ανθρώπους, εάν ευχαριστιόμασταν στα σχίσματα και τις διασπάσεις των Εκκλησιών και δεν θεωρούσαμε την ένωση των μελών του σώματος του Χριστού ως το μέγιστο των αγαθών… Την φιλαυτία που ρίζωσε από μακρά συνήθεια στις ψυχές δεν μπορεί να αφαιρέσει ούτε ένας άνδρας ούτε μία επιστολή ούτε σύντομος χρόνος… Δεν θα παραλείψουμε για τον λόγο αυτόν τον οφειλόμενο ζήλο στις Εκκλησίες του Θεού» (ΕΠΕ 3, 49)

«Το να φροντίσουμε για τη μετάνοια των αιρετικών είναι καλή ενέργεια. Και είναι θεάρεστο να τους καλέσουμε και να μιλήσουμε “εις συνάφειαν” για να ενωθούν μαζί μας· “εάν δε αποτύχωμεν, να αρκεσθούμε στις σχέσεις μας μεταξύ μας οι πιστοί.

Και συνεχίζει ο Άγιος στην ίδια επιστολή του προς τον Ευσέβιο, επίσκοπο Σαμοσάτων, γράφοντας συμπερασματικά: “Εάν πεισθούν οι αιρετικοί στα λόγια σου, αυτό θα είναι επιτυχία, άριστη κατάληξη. Διαφορετικά μάθετε ποιοι είναι αυτοί που προκαλούν μάχες στην Εκκλησία, και πάψτε στο εξής να μου στέλνετε επιστολές, ζητώντας να σας επιτρέψω διαλόγους και συμφιλίωση με τους αιρετικούς (ΕΠΕ 1, 274-276).

«Οπως δεν μεταβάλλονται «τα ποικίλματα», τα διάφορα χρώματα, στο δέρμα της λεοπάρδαλης, έτσι και αυτός που ανατράφηκε μέσα σε διεστραμμένες κακοδιδασκαλίες, δεν μπορεί να να ξεπλύνει «το κακόν της αιρέσεως» (ΕΠΕ 2,132).

Γι’ αυτό και δεν ήθελε καμία σχέση με τους αιρετικούς και απαγόρευε στους πιστούς να σχετίζονται μαζί τους πέφτοντας θύματα της δόλιας συμπεριφοράς τους (PG 31,760).

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Απόφευγε, τις σχέσεις με τους αιρετικούς όπως και τα δηλητήρια. Οι αιρετικοί είναι χειρότεροι από τα δηλητήρια, διότι αυτά βλάπτουν το σώμα μόνο, ενώ αυτοί καταστρέφουν τη σωτηρία της ψυχής.Οι αιρετικοί, «υποκρίνονται πάντα, ίνα απατήσωσι». Είναι «εργάται δόλιοι» (ΕΠΕ 19,614). Χρειάζεται μεγάλη προσοχή και προφύλαξη απ’ αυτούς.

Αίρεσις όχι μόνο σε δόγματα

Αιρέσεις εδώ δεν εννοεί ο Παύλος μόνο όσες έχουν σχέση με τα δόγματα, αλλά και τις προερχόμενες από τα σχίσματα. Ε.Π.Ε. 18α, 186

Υπάρχει φόβος να διαφθαρεί κανείς απ’ την αγάπη των αιρετικών. Ε.Π.Ε. 21.390

νόθο δόγμα με κάλυμμα την αγάπη

Τα λέω αυτά, για να μη δεχτείτε κανένα νόθο δόγμα, με το πρόσχημα της αγάπης. Ε.Π.Ε. 21.390

απατεώνεςΆνθρωποι διαστρεβλωτές επιχειρούν κατά καιρούς να εξαπατούν. Τότε μεν ισχυρίζονταν, ότι η ανάστασις των νεκρών ήδη έχει γίνει. Τώρα λένε, ότι επίκειται η κρίσις και η παρουσία του Χριστού για να υποτάξουν κι αυτόν τον Χριστό στο ψέμα. Και προσπαθούν να πείσουν, ότι δεν υπάρχει ανταπόδοσης στο μέλλον ούτε δικαστήριο και κόλαση και τιμωρία για τους κακοποιούς και ασεβείς. Ε.Π.Ε. 23,10

οι αιρετικοί

Θεωρεί αδιόρθωτους ο Παύλος τους αιρετικούς. Το να παραβλέπουμε όσους έχουν ελπίδα κάποιας μεταβολής, είναι απόδειξις οκνηρίας και αδιαφορίας. Έτσι και το να προσπαθούμε να θεραπεύσουμε όσους πάσχουν ανίατα, είναι δείγμα ανοησίας και κάκιστης παραφροσύνης. Διότι έτσι τους κάνουμε θρασύτερους. Ε.Π.Ε. 24,124

Αδιόρθωτοι κατακριτέοι

αν σείς επιμένετε στα ίδια και είστε αδιόρθωτοι, ενώ εμείς καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια και φροντίδα να σας οδηγούμε συνεχώς στο σωστό δρόμο της αρετής, φανταστείτε πόση θα ‘ναι η δική μας θλίψις και η δική σας καταδίκη. Αν και είμαστε πλέον ανεύθυνοι, αφού δεν παραλείψαμε τίποτε από όσα απαιτούνται για την οικοδομή σας, όμως, επειδή πάσχουμε για τη σωτηρία σας, δεν μπορούμε να ησυχάσουμε. Ε.Π.Ε. 2,284

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

ΘΑ «ΥΨΩΣΟΥΜΕ» ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΦΟΒΗΘΟΥΜΕ.

«Όποιος θέλει να περιφρονήσει όσα λέμε, ας τα περιφρονήσει. Κι όποιος θέλει ν' αμαρτάνει, ας αμαρτάνει· εμείς κηρύσσουμε αυτό που έχουμε καταλάβει καλά... Και αν από εδώ κάτω δεν ακουγόμαστε, σε υψηλό βουνό θ' ανεβούμε και θα φωνάξουμε. Θα «υψώσουμε» το Πνεύμα, δεν θα φοβηθούμε. Και αν φοβηθούμε, (αυτό θα γίνει) όχι την ώρα που κηρύσσουμε, αλλά όταν σιωπούμε...»

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, Λόγος ΛΑ΄ περί του Αγίου Πνεύματος

«Θα προσπαθήσουμε, να βοηθήσουμε κάποιον, που παρασύρθηκε από αιρετικούς, να συνέλθει και να μετανοήσει. Όταν όμως κάποιοι αιρετικοί έγιναν και είναι ανίατα ασθενείς, να τους αποφεύγουμε. Διότι υπάρχει κίνδυνος, πριν προλάβουμε να τους θεραπεύσουμε και να τους μεταδώσουμε την υγεία μας, να κολλήσουμε εμείς την ασθένειά τους.»

(ΕΠΕ 1, 268).

«Με κανέναν τρόπο δεν ανεχόμαστε να σαλευτεί από κάποιον η πίστη που ορίστηκε, δηλαδή το Σύμβολο της πίστης, ούτε έστω και μία συλλαβή να παραβεί κάποιος, ενθυμούμενοι αυτού που λέει «μη μετακινείς όρια αιώνια τα οποία τοποθέτησαν οι πατέρες σου»» (Γρηγορίου Θεολόγου στον Κύριλλο Αλεξανδρείας, PG 77,180D)

ΞΕΝΟΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ ΜΑΣ... ΕΡΕΥΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΩΝΙΖΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΓΙΩΤΑΤΑ ΜΑΣ.

Έγίναμε όλοι ευσεβείς μόνο σ' ένα πράγμα, στο να κατηγορούμε τους άλλους ως ασεβείς.

Χρησιμοποιούμε ως δικαστάς μας τους άθεους, ρίχνουμε τα άγια στους σκύλους και πετούμε μπροστά στους χοίρους τα μαργαριτάρια, κοινολογώντας τα ιερά σε αυτιά και ψυχές ασεβών.

Εκτελούμε οι τρισάθλιοι ακριβώς τις επιθυμίες των εχθρών μας και δεν ντρεπόμαστε να ζούμε ετσι.

Ξένοι εντελώς προς την πίστιν μας, σωστοί Μωαβιται και Άμμανιται, οι όποιοι ούτε επιτρέπονταν να πλησιάσουν την Εκκλησία του Κυρίου, ερευνούν και αλωνίζουν μέσα στα άγιώτατά μας.

Ανοίξαμε σ' όλους όχι τις πύλες της δικαιοσύνης, αλλά περάσματα εμπαιγμού καί αύθαδείας εναντίον αλλήλων κι είναι για μας άριστος, όχι εκείνος πού δεν έκστομίζει μάταιο λόγο από φόβο Θεου, άλλα οποιος τύχει να είπη εναντίον του άλλου τις περισσότερες κατηγορίες, ειτε ανοιχτά, ειτε υπονοούμενα, οποιος δηλαδή δημιουργεί ζητήματα με τη γλώσσα του, ή για να το πουμε πιο σωστά, χύνει σαν φίδι δηλητήριο[...]

Από το έργο του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου ''Λόγος περί ιερωσύνης''

ΠΕΡΙ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ

ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΗ ΟΠΟΙΟΣ ΤΟ ΘΕΛΕΙ

ΑΓ.ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ

"Λόγος ΚΣΤ': Εις εαυτόν, εις τον λαόν και εις τους ποιμένας".

Θα με εμποδίσουν από τα θυσιαστήρια; Αλλά γνωρίζω και άλλο θυσιαστήριον, του οποίου τύποι είναι τα τώρα βλεπόμενα. Θυσιαστήριον εις το οποίον δεν ήγγισε λαξευτήριον ούτε χειρ ούτε ηκούσθη σίδηρος ή κάτι άλλο των τεχνικών και διακοσμητών, αλλ' είναι ολόκληρον έργον του νου και η ανάβασις εις αυτό γίνεται δια θεωρίας.

Εις αυτό θα παραστώ, εις αυτό θα θυσιάσω ευπρόσδεκτα θύματα, θυσίαν και προσφοράν και ολοκαυτώματα, ανώτερα των προσφερομένων τώρα, όσον ανωτέρα είναι η αλήθεια της σκιάς. Περί αυτού νομίζω ότι φιλοσοφεί και ο μέγας Δαυίδ λέγων, «και θα εισέλθω προς το θυσιαστήριον του Θεού, του ευφραίνοντος την πνευματικήν μου νεότητα». Από αυτό το θυσιαστήριον δεν θα με απομακρύνη όποιος το θέλει.

Θα με απελάσουν από την πόλιν; Αλλ' όχι και από την ευρισκομένην εις τους ουρανούς. Ας καταφέρουν τούτο όσοι με πολεμούν! Και πράγματι το επεχείρησαν, αλλ' έως ότου δεν δύνανται να το επιτύχουν, μας ρίπτουν ρανίδες ύδατος ή μας κτυπούν με αύρας ή παίζουν με όνειρα· ούτω βλέπω εγώ τον πόλεμον αυτών. Θα μου πάρουν τα αγαθά; Ποια; Αν πρόκειται περί των ιδικών μου, ας μου περικόψουν και τας πτέρυγας, τας οποίας δεν έχω περιβληθή. Αν δε πρόκειται περί των της Εκκλησίας, τούτο είναι το αντικείμενον περί του οποίου γίνεται όλος ο πόλεμος· αυτά είναι δια τα οποία ο κλέπτης ζηλοφθονεί το ταμείον και προδίδει τον Θεόν. Δια τριάκοντα αργύρια, το χειρότερον όλων. Τόση δε είναι η τιμή όχι του προδιδομένου, αλλά του προδίδοντος.....