ΠΡΟΣ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΙΤΑΣ
ΠΡΟΣ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΣ
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ
ΤΟΥ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΥΠ' ΑΡΙΘΜ. 430/1.3.1924
Επί των θεμάτων πού θίγετε, καθώς καί διά τό θέμα τού επαμφοτερίζοντος γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου, τό οποίον εθιξεν ετερος σχολιαστής, εδόθησαν επανειλημμένως σαφείς απαντήσεις, οι οποίες ομως η παραθεωρούνται η διαστρεβλώνονται. Δηλαδή, καθ’ ημάς, δέν πρόκειται περί διαλόγου εποικοδομητικού, οπως απαιτούν οι περιστάσεις, διό καί νομίζω πώς ενας παρόμοιος διάλογος αποβαίνει μάταιος καί μάλιστα κατακριτέος.. Διότι ειναι σχολαστικισμός καί δέν υπηρετει τήν αλήθεια.
Η Εκκλησία αυτού τού ειδους τούς επικριτάς, πάντοτε αντιμετώπιζε σύμφωνα μέ τό Αποστολικόν λόγιον «αιρετικόν ανθρωπον μετά πρώτην καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτού ειδώς οτι εξέστραπται ο τοιούτος καί αμαρτάνει ων αυτοκατάκριτος», δι αυτό καί δέν θά συνεχίσω, θά αφήσω ομως τόν αγιο Θεόδωρο τόν Στουδίτη, ο οποίος εδωσε απάντησιν εις τούς τότε αιρετικούς, η καί τούς «κατά τό ημισυ Ορθοδόξους», νά δώση καί εις τούς συγχρόνους οχι απλώς αιρετικούς αλλά καί παναιρετικούς καί πανθρησκειαστάς μίαν κατά τό δυνατόν γενικήν απάντησιν.
Λέγει λοιπόν ο αγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης εις μίαν επιστολήν του: «Συνόδους συνεκρότησαν (σ.σ. αυτό σήμερα ισχύει διά τούς νεοημερολογίτας καί οικουμενιστάς) μεγάλας καί παμπληθεῖς καί Ἐκκλησίαν Θεοῦ ἑαυτούς ὠνομάκασι, καί ὑπέρ Κανόνων ἐφρόντισαν τῶ δοκεῖν (φρόντισαν νά φαίνωνται πώς ἐργάζονται ὑπέρ τῶν Κανόνων), κατά Κανόνων τό ἀληθές κινούμενοι (ἐνῶ στήν πραγματικότητα ἐστρέφοντο κατά τῶν Κανόνων)» . Καί συνεχίζει: «Συνόδους τοίνυν, δέσποτα, οὐ τό ἀπλῶς συνάγεσθαι Ἱεράρχας τε καί Ἱερεῖς, κἄν πολλοί ὦσιν (κρείσσων γάρ εἶς ποιῶν τό θέλημα τοῦ Κυρίου, ἤ μύριοι παραβαίνοντες), ἀλλά τό ἐν ὀνόματι Κυρίου, ἐν τῆ εἰρήνη καί φυλακῆ τῶν Κανόνων. Καί τό δεσμεῖν καί λύειν οὐχ ὡς ἔτυχεν, ἀλλ’ ὡς δοκεῖ τῆ ἀληθείᾳ, καί τῶ κανόνι, καί τῶ γνώμονι τῆς ἀκριβείας. ... καί ἐξουσίᾳ τοῖς ἱεράρχαις ἐν οὐδενί δέδοται ἐπί πάση παραβάσει κανόνος, ἤ μόνον στοιχεῖν τά δεδογμένα καί ἔπεσθαι τοῖς προλαβοῦσιν»
Καί εν εν επιλόγω εν ημέτερον γενικόν σχόλιον:
Σείς, αγαπητοί, πού ως μή ωφείλατε, στηρίξατε ολον τό σαθρόν οικοδόμημα της παναιρέσεως του νεοημερολογιτισμού - οικουμενισμού επί μιάς αποφάσεως, τήν υπ' αριθμ. 430/1.3.1924 τού Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καί της Συνόδου του, πρέπει νά λάβετε υπ’ οψιν οτι η εν ετει 1924 αυτή απόφασις, δι ης επεβλήθη ο νεοημερολογιτισμός ως Οικουμενισμός, ητο η απόλυτος συνέχεια καί συνέπεια πρός τήν παναιρετικήν Εγκύκλιον τού 1920 καί τάς αποφάσεις τού εν Κωνσταντινουπόλει ψευδοπανορθοδόξου Συνεδρίου μέ ολας τάς εκκλησιολογικάς καί σωτηριολογικάς συνεπείας, καί μόνον ως τοιαύτη δύναται νά κριθή καί αντιμετωπισθή. Επομένως αντί νά ερωτάτε ποία νέα Σύνοδος ανήρεσε αυτήν τήν απόφασιν, μήπως πρέπει νά διερωτηθείτε αν υπήρξε από τότε Σύνοδος της Κρατικής Εκκλησίας, η οποία νά πληρούσε τούς ορους μιάς αληθούς Συνόδου καί η οποία θά ειχε τήν δύναμι νά ελθη αντιμέτωπος μέ τό προδρομικόν τού αντιχρίστου κατασκεύασμα πού λέγεται «Νεοημερολογιτισμός - Οικουμενισμός - Πανθρησκεία - Παγκόσμιος κυριαρχία τού αντιχρίστου»; Καί ακόμη αντί νά στηρίζετε τό «κύρος» αυτής της αποφάσεως εις τά ποσοστά πού καθ’ υμάς τήν απεδέχθησαν (99 τοίς εκατό των Νεοημερολογιτων εναντι τού 1 τοίς εκατό των ΓΟΧ), μήπως λέγω θά ητο προτιμότερον νά λαμβάνατε υπ’ οψιν οτι καί ο αντίχριστος, οταν θά ελθη καί θά καθίση ως τό «βδέλυγμα της ερημώσεως» «εν τόπω αγίω» καί αυτός θά μετρήση τούς οπαδούς του μέ τά ποσοστά πού τόν αποδέχονται καί θά ειπη «εγώ ειμαι ο Θεός σας, πέσατε ολοι καί προσκυνήσατέ με»;
Πάντως τήν ελαχιστότητα μου, αγαπητοί, δέν μέ απησχόλησε ποτέ τό πόσοι απεδέχθησαν τήν απόφασιν του Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, διότι αυτοί ειναι τό «υποβρύχιον πλήθος» τού Κατακλυσμού της σημερινής αποστασίας, της μετά τό 1924 επελθούσης, τό οποίον δύσκολα επανέρχεται. Μέ απασχολεί ομως σοβαρά αν εστω καί εκείνο τό 1 τοίς εκατό πού δέν εδέχθη την απόφασιν τού Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, θά παραμείνει μέχρι τέλους εις τάς επάλξεις, η θά προδώσει καί αυτό τήν Μητέρα Εκκλησίαν; Ειναι φοβερός ο λόγος τού Ευαγγελίου: «Αραγε ελθών ο υιός τού ανθρωπου ...ευρήσει τήν πίστιν;»
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ
ΤΟΥ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΥΠ' ΑΡΙΘΜ. 430/1.3.1924
Επί των θεμάτων πού θίγετε, καθώς καί διά τό θέμα τού επαμφοτερίζοντος γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου, τό οποίον εθιξεν ετερος σχολιαστής, εδόθησαν επανειλημμένως σαφείς απαντήσεις, οι οποίες ομως η παραθεωρούνται η διαστρεβλώνονται. Δηλαδή, καθ’ ημάς, δέν πρόκειται περί διαλόγου εποικοδομητικού, οπως απαιτούν οι περιστάσεις, διό καί νομίζω πώς ενας παρόμοιος διάλογος αποβαίνει μάταιος καί μάλιστα κατακριτέος.. Διότι ειναι σχολαστικισμός καί δέν υπηρετει τήν αλήθεια.
Η Εκκλησία αυτού τού ειδους τούς επικριτάς, πάντοτε αντιμετώπιζε σύμφωνα μέ τό Αποστολικόν λόγιον «αιρετικόν ανθρωπον μετά πρώτην καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτού ειδώς οτι εξέστραπται ο τοιούτος καί αμαρτάνει ων αυτοκατάκριτος», δι αυτό καί δέν θά συνεχίσω, θά αφήσω ομως τόν αγιο Θεόδωρο τόν Στουδίτη, ο οποίος εδωσε απάντησιν εις τούς τότε αιρετικούς, η καί τούς «κατά τό ημισυ Ορθοδόξους», νά δώση καί εις τούς συγχρόνους οχι απλώς αιρετικούς αλλά καί παναιρετικούς καί πανθρησκειαστάς μίαν κατά τό δυνατόν γενικήν απάντησιν.
Λέγει λοιπόν ο αγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης εις μίαν επιστολήν του: «Συνόδους συνεκρότησαν (σ.σ. αυτό σήμερα ισχύει διά τούς νεοημερολογίτας καί οικουμενιστάς) μεγάλας καί παμπληθεῖς καί Ἐκκλησίαν Θεοῦ ἑαυτούς ὠνομάκασι, καί ὑπέρ Κανόνων ἐφρόντισαν τῶ δοκεῖν (φρόντισαν νά φαίνωνται πώς ἐργάζονται ὑπέρ τῶν Κανόνων), κατά Κανόνων τό ἀληθές κινούμενοι (ἐνῶ στήν πραγματικότητα ἐστρέφοντο κατά τῶν Κανόνων)» . Καί συνεχίζει: «Συνόδους τοίνυν, δέσποτα, οὐ τό ἀπλῶς συνάγεσθαι Ἱεράρχας τε καί Ἱερεῖς, κἄν πολλοί ὦσιν (κρείσσων γάρ εἶς ποιῶν τό θέλημα τοῦ Κυρίου, ἤ μύριοι παραβαίνοντες), ἀλλά τό ἐν ὀνόματι Κυρίου, ἐν τῆ εἰρήνη καί φυλακῆ τῶν Κανόνων. Καί τό δεσμεῖν καί λύειν οὐχ ὡς ἔτυχεν, ἀλλ’ ὡς δοκεῖ τῆ ἀληθείᾳ, καί τῶ κανόνι, καί τῶ γνώμονι τῆς ἀκριβείας. ... καί ἐξουσίᾳ τοῖς ἱεράρχαις ἐν οὐδενί δέδοται ἐπί πάση παραβάσει κανόνος, ἤ μόνον στοιχεῖν τά δεδογμένα καί ἔπεσθαι τοῖς προλαβοῦσιν»
Καί εν εν επιλόγω εν ημέτερον γενικόν σχόλιον:
Σείς, αγαπητοί, πού ως μή ωφείλατε, στηρίξατε ολον τό σαθρόν οικοδόμημα της παναιρέσεως του νεοημερολογιτισμού - οικουμενισμού επί μιάς αποφάσεως, τήν υπ' αριθμ. 430/1.3.1924 τού Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καί της Συνόδου του, πρέπει νά λάβετε υπ’ οψιν οτι η εν ετει 1924 αυτή απόφασις, δι ης επεβλήθη ο νεοημερολογιτισμός ως Οικουμενισμός, ητο η απόλυτος συνέχεια καί συνέπεια πρός τήν παναιρετικήν Εγκύκλιον τού 1920 καί τάς αποφάσεις τού εν Κωνσταντινουπόλει ψευδοπανορθοδόξου Συνεδρίου μέ ολας τάς εκκλησιολογικάς καί σωτηριολογικάς συνεπείας, καί μόνον ως τοιαύτη δύναται νά κριθή καί αντιμετωπισθή. Επομένως αντί νά ερωτάτε ποία νέα Σύνοδος ανήρεσε αυτήν τήν απόφασιν, μήπως πρέπει νά διερωτηθείτε αν υπήρξε από τότε Σύνοδος της Κρατικής Εκκλησίας, η οποία νά πληρούσε τούς ορους μιάς αληθούς Συνόδου καί η οποία θά ειχε τήν δύναμι νά ελθη αντιμέτωπος μέ τό προδρομικόν τού αντιχρίστου κατασκεύασμα πού λέγεται «Νεοημερολογιτισμός - Οικουμενισμός - Πανθρησκεία - Παγκόσμιος κυριαρχία τού αντιχρίστου»; Καί ακόμη αντί νά στηρίζετε τό «κύρος» αυτής της αποφάσεως εις τά ποσοστά πού καθ’ υμάς τήν απεδέχθησαν (99 τοίς εκατό των Νεοημερολογιτων εναντι τού 1 τοίς εκατό των ΓΟΧ), μήπως λέγω θά ητο προτιμότερον νά λαμβάνατε υπ’ οψιν οτι καί ο αντίχριστος, οταν θά ελθη καί θά καθίση ως τό «βδέλυγμα της ερημώσεως» «εν τόπω αγίω» καί αυτός θά μετρήση τούς οπαδούς του μέ τά ποσοστά πού τόν αποδέχονται καί θά ειπη «εγώ ειμαι ο Θεός σας, πέσατε ολοι καί προσκυνήσατέ με»;
Πάντως τήν ελαχιστότητα μου, αγαπητοί, δέν μέ απησχόλησε ποτέ τό πόσοι απεδέχθησαν τήν απόφασιν του Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, διότι αυτοί ειναι τό «υποβρύχιον πλήθος» τού Κατακλυσμού της σημερινής αποστασίας, της μετά τό 1924 επελθούσης, τό οποίον δύσκολα επανέρχεται. Μέ απασχολεί ομως σοβαρά αν εστω καί εκείνο τό 1 τοίς εκατό πού δέν εδέχθη την απόφασιν τού Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, θά παραμείνει μέχρι τέλους εις τάς επάλξεις, η θά προδώσει καί αυτό τήν Μητέρα Εκκλησίαν; Ειναι φοβερός ο λόγος τού Ευαγγελίου: «Αραγε ελθών ο υιός τού ανθρωπου ...ευρήσει τήν πίστιν;»
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου